Übersetzungen für „stalić“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

staliwo <Gen ‑wa, Pl ‑wa> [stalivo] SUBST nt TECH

staliwo

Gussstahl m

staliwo

Stahlguss m

ustalić [ustalitɕ]

ustalić perf od ustalać

Siehe auch: ustalać

I . ustalać <‑la; perf ustalić> [ustalatɕ] VERB trans

1. ustalać (określać):

ustalać harmonogram, plan

festlegen

ustalać harmonogram, plan

bestimmen

ustalić termin

einen Termin festlegen [o. ansetzen]

2. ustalać (uzgodnić):

co ustaliliście?

was habt ihr vereinbart?

3. ustalać (umocnić):

ustalić swoją pozycję

seine Position festigen [o. stärken]

II . ustalać <‑la; perf ustalić> [ustalatɕ] VERB intr (zdecydować)

ustalać

beschließen

ustalać

festlegen

ustaliliśmy, że spotykamy się o 18.00

wir beschlossen, dass wir uns um 18 Uhr treffen

ustalono, że...

es wurde festgestellt, dass ...

III . ustalać <‑la; perf ustalić> [ustalatɕ] VERB refl

ustalać (stabilizować się) (pogoda)

sich Akk stabilisieren

stanica <Gen ‑cy, Pl ‑ce> [staɲitsa] SUBST f

1. stanica (schronisko wodne):

stanica

Bootshaus nt

stanica

Bootsstation f

2. stanica (osiedle kozackie):

stanica

Kosakendorf nt

I . stawić <‑wi> [stavitɕ] VERB trans perf

stawić czoło komuś/czemuś

jdm/etw die Stirn bieten

stawić opór

Widerstand leisten

II . stawić <‑wi> [stavitɕ]

stawić perf od stawiać

Siehe auch: stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] VERB trans

1. stawiać (umieszczać):

stawiać

stellen

stawiać bańki

schröpfen

stawiać bańki

Schröpfköpfe ansetzen

stawiać horoskop

ein Horoskop erstellen

stawiać karty/pasjansa

Karten/Patiencen legen

stawiać kropkę/średnik

Punkt/Semikolon setzen

stawiać stopnie

benoten

stawiać stopnie

bewerten

stawiać sobie jakiś cel

sich Akk [irgend]ein Ziel setzen

stawiać coś na głowie

etw auf den Kopf stellen

stawiać kroki

Schritte setzen

to cię postawi na nogi

das bringt dich [wieder] auf die Beine

stawiać kogoś w trudnym położeniu [lub przykrej sytuacji]

jdn in eine schwierige Lage versetzen

stawiać znak równości między kimś/czymś a kimś/czymś

jdn/etw mit jdm/etw gleichsetzen

stawiać coś pod znakiem zapytania

etw in Frage stellen

stawiać kogoś przed faktem dokonanym

jdn vor vollendete Tatsachen stellen

stawiać pierwsze kroki

erste Schritte tun

stawiać na swoim

auf seine[r] Meinung bestehen

stawiać na kogoś/coś

auf jdn/etw setzen

2. stawiać (podnosić do góry):

stawiać kołnierz

hochstellen

stawiać kołnierz

aufstellen

stawiać żagle

die Segel setzen

3. stawiać (wznosić):

stawiać budowlę

bauen

stawiać budowlę

errichten

4. stawiać (przedstawiać):

stawiać diagnozę, pytanie

stellen

stawiać wniosek

einen Antrag stellen

stawiać żądanie

eine Forderung stellen

stawiać czyjąś kandydaturę

jdn als Kandidaten aufstellen

stawiać kogoś/coś za przykład

jdn/etw als Beispiel anführen

5. stawiać (zakładać się):

stawiać [jakąś kwotę] na kogoś/coś

auf jdn/etw [eine Summe] wetten [o. setzen]

stawiać wszystko na jedną kartę

alles auf eine Karte setzen

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] VERB refl

1. stawiać < perf stawić> geschr (zgłaszać się):

stawiać

sich Akk stellen

stawiać

sich Akk melden

stawiać

sich Akk einfinden

stawiać

erscheinen

stawiać się na rozprawę

sich Akk zur Verhandlung einfinden

2. stawiać ugs (przeciwstawiać się):

stawiać

sich Akk widersetzen

stawiać

trotzen

3. stawiać (wczuwać się):

stawiać się w czyimś położeniu

sich Akk in jds Lage versetzen

stawiać na równi z kimś

sich Akk mit jdm auf eine [o. die gleiche] Stufe stellen

stale [stale] ADV

stale

stets

stale

immer

stulić [stulitɕ]

stulić perf od stulać

Siehe auch: stulać

stulać <‑la; perf stulić> [stulatɕ] VERB trans

stulać płatki, liście

schließen

stulać skrzydła

[zusammen]legen [o. falten]

stulać uszy

anlegen

stulać ogoń

einziehen

usta stulone do pocałunku

zum Kuß geschürzte Lippen fpl

Wendungen:

stul gębę [lub pysk]! vulg

halt´s Maul! vulg

stul gębę [lub pysk]! vulg

halt die Fresse! vulg

sen stulił mu powieki

der Schlaf m übermannte ihn [o. senkte sich über ihn] ksi¹¿k

stalag <Gen ‑u, Pl ‑i> [stalak] SUBST m HIST

stalag

Stalag nt

stalag

Stammlager nt

stalle [stalle] SUBST

stalle Pl <‑lli> Gen Pl KUNST:

stalle

Chorgestühl nt

I . smalić <‑li; Imperf smal> [smalitɕ] VERB trans

smalić (przypiekać coś):

smalić

etw anbraten

Wendungen:

smalić cholewki przest

Süßholz raspeln ugs

duby smalone

Nonsens m

duby smalone

Quatsch m

II . smalić <‑li; Imperf smal> [smalitɕ] VERB refl geh (przypalać się)

smalić

anbrennen

I . spalić <‑li; Imperf ‑al> [spalitɕ]

spalić perf od spalać

II . spalić <‑li; Imperf ‑al> [spalitɕ] VERB trans perf

spalić SPORT:

spalić rzut

ins Abseits laufen

spalić skok

übertreten

Wendungen:

plan spalił na panewce

der Plan m ist misslungen [o. gescheitert]

plan spalił na panewce

der Plan ist in nichts zerronnen

plan spalił na panewce

der Plan hat sich in nichts aufgelöst

III . spalić <‑li; Imperf ‑al> [spalitɕ] VERB refl perf

1. spalić:

spalić (zostać zniszczonym) (dom, drewno, list)

verbrennen

2. spalić:

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

anbrennen

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

verbrennen

3. spalić:

spalić (zbyt mocno się opalić) (plażowicz, skóra)

sich Dat einen Sonnenbrand holen

4. spalić ugs (zdemaskować się):

spalić

auffliegen ugs

Siehe auch: spalać

I . spalać <‑la; Imperf ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VERB trans

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich Dat abbrechen

2. spalać meist perf (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać meist perf (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen ugs

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht nt

4. spalać meist perf (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać meist impf (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor m verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; Imperf ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VERB refl

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać meist impf übtr (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich Akk für etw restlos aufopfern

scalić [stsalitɕ]

scalić perf od scalać

Siehe auch: scalać

scalać <‑la; Imperf ‑aj; perf scalić> [stsalatɕ] VERB trans

scalać elementy:

scalać

miteinander verbinden

scalać

zusammenfügen

układ [lub obwód] scalony ELEK

integrierter Schaltkreis m

układ [lub obwód] scalony ELEK

integrierte Schaltung f