Übersetzungen für „ausbröckeln“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

lo̱s|bröckeln VERB intr +sein ugs

losbröckeln

kruszyć się

losbröckeln

rozkruszać [perf rozkruszyć] się

der Verputz bröckelt von der Wand los

tynk m odpada ze ścian

ạb|bröckeln VERB intr +sein

abbröckeln (Mauer)

ukruszać [perf ukruszyć] się

abbröckeln (Verputz)

odpadać [perf odpaść]

abbröckeln (Farbe)

łuszczyć się

[von etw] abbröckeln

odpadać [perf odpaść] kawałkami [od czegoś]

a̱u̱s|wickeln VERB trans

auswickeln Geschenk:

auswickeln

rozpakować

I . a̱u̱s|brechen VERB intr irr +sein

1. ausbrechen (entkommen):

[aus dem Gefängnis] ausbrechen

uciec [z więzienia]

[aus dem Käfig] ausbrechen

wydostać się [z klatki]

2. ausbrechen fig (sich lösen):

aus der Ehe/einer Beziehung ausbrechen

zerwać małżeństwo/związek

3. ausbrechen:

ausbrechen (zur Eruption gelangen) (Vulkan)

wybuchnąć

4. ausbrechen:

ausbrechen (losbrechen) (Krieg, Hass, Seuche)

wybuchać [perf wybuchnąć]

ausbrechen Sturm

zrywać [perf zerwać] się

5. ausbrechen (austreten):

ausbrechen

występować [perf wystąpić]

ihm brach der Schweiß aus

[on] zlał się potem

6. ausbrechen (verfallen in):

in Jubel ausbrechen

zagrzmieć brawami

in Jubel ausbrechen

rozbrzmiewać radością

in Tränen ausbrechen

wybuchnąć płaczem

in Gelächter ausbrechen

parsknąć [lub wybuchnąć] śmiechem

II . a̱u̱s|brechen VERB trans irr

1. ausbrechen (herausbrechen):

ausbrechen

wyłamywać [perf wyłamać]

eine Wand ausbrechen

wyburzyć ścianę

sich Dat einen Zahn ausbrechen

złamać sobie ząb

2. ausbrechen (erbrechen):

ausbrechen Essen

zwymiotować

I . brọ̈ckeln [ˈbrœkəln] VERB intr

1. bröckeln +haben:

bröckeln (zerfallen) (Brot, Gestein, Mauer)

kruszyć się

2. bröckeln +sein:

von etw bröckeln (Putz, Stuck)

odpadać [perf odpaść] od czegoś

von etw bröckeln (Farbe)

odchodzić od czegoś

II . brọ̈ckeln [ˈbrœkəln] VERB trans (in Stücke zerteilen)

bröckeln Brot

kruszyć [perf po‑]

I . zerbrọ̈ckeln* VERB trans

zerbröckeln Brot, Ton:

zerbröckeln

kruszyć [perf po‑]

II . zerbrọ̈ckeln* VERB intr +sein

zerbröckeln (Kuchen)

kruszyć [perf po‑] się

zerbröckeln (Mauer, Gestein)

wykruszać [perf wykruszyć] się

a̱u̱s|brüten VERB trans

1. ausbrüten (zum Ausschlüpfen bringen):

etw ausbrüten (Vogel)

wysiadywać coś

Hennen brüten die Eier aus

kury fpl wysiadują jajka

2. ausbrüten ugs (aushecken):

ausbrüten Plan

knuć [perf u‑]

a̱u̱s|bügeln VERB trans

1. ausbügeln (glätten):

ausbügeln

wyprasować

2. ausbügeln ugs (bereinigen):

ausbügeln Angelegenheit

wyprostować ugs

I . a̱u̱s|breiten VERB trans

1. ausbreiten (hinlegen):

ausbreiten Landkarte, Stadtplan

rozkładać [perf rozłożyć]

ausbreiten Decke

rozściełać [perf rozesłać]

etw [vor jdm] ausbreiten

coś [przed kimś] rozłożyć

er breitete seine Ware vor uns aus

[on] rozłożył przed nami swój towar

2. ausbreiten fig (darlegen):

seine Pläne [vor jdm] ausbreiten

przedstawić [komuś] swoje plany

sein Leben vor jdm ausbreiten

opowiedzieć komuś o swoim życiu

3. ausbreiten (ausstrecken):

ausbreiten Flügel

rozpościerać

die Arme ausbreiten

rozłożyć ramiona

der Baum breitet seine Äste [o. Zweige] aus

drzewo nt rozkłada swoje gałęzie

II . a̱u̱s|breiten VERB refl

1. ausbreiten (sich erstrecken):

ausbreiten

rozciągać się

2. ausbreiten (übergreifen):

sich [auf etw Akk o Dat] ausbreiten (Feuer, Seuche)

rozprzestrzeniać [perf rozprzestrzenić] się [na coś]

sich [auf etw Akk o Dat] ausbreiten (Krieg)

eskalować

3. ausbreiten:

ausbreiten (sich verbreiten) (Unkraut)

rozprzestrzeniać [perf rozprzestrzenić] się

ausbreiten (Nachricht)

rozchodzić [perf rozejść się] się

4. ausbreiten ugs (sich breit machen):

ausbreiten

rozkładać [perf rozłożyć] się

sie breitet sich gern auf dem Sofa aus

[ona] chętnie rozkłada się na kanapie

5. ausbreiten fig (sich über etwas verbreiten):

über ihr Aussehen kann sie sich stundenlang ausbreiten

nad jej wyglądem można się rozwodzić godzinami geh

a̱u̱s|bringen VERB trans irr

1. ausbringen LANDW (verteilen):

ausbringen

rozdzielać [perf rozdzielić]

2. ausbringen NAUT (zu Wasser lassen):

ausbringen

spuszczać [perf spuścić]

3. ausbringen Trinkspruch:

ausbringen

wznosić [perf wznieść]

I . a̱u̱s|brennen VERB intr irr +sein

1. ausbrennen (Feuer):

ausbrennen

wypalać [perf wypalić] się

2. ausbrennen (Gebäude, Auto):

ausbrennen

spalać [perf spalić] się

II . a̱u̱s|brennen VERB trans irr (wegätzen)

ausbrennen Warze

wypalać [perf wypalić]

a̱u̱s|buddeln [ˈaʊsbʊdəln] VERB trans REG ugs

ausbuddeln

wykopywać [perf wykopać]

Fẹlsblock <‑[e]s, ‑blöcke> SUBST m, Fẹlsbrocken SUBST m <‑s, ‑>

Felsblock

bryła f skalna

ạb|fackeln VERB trans

1. abfackeln TECH:

abfackeln

spalać [perf spalić] zbędne gazy

2. abfackeln ugs (abbrennen):

abfackeln

spalać [perf spalić]

abfackeln

puszczać [perf puścić] z dymem ugs

ạb|wickeln VERB trans

1. abwickeln (herunterwickeln):

abwickeln Verband, Knäuel

odwijać [perf odwinąć]

abwickeln Garn, Kabel

rozwijać [perf rozwinąć]

die Wolle von der Spule abwickeln

rozmotać wełnę ze szpulki

etw [von einer Rolle] abwickeln

rozwijać [perf rozwinąć] coś [z rolki]

2. abwickeln (erledigen):

abwickeln Auftrag, Veranstaltung

realizować [perf z‑]

abwickeln Geschäft

załatwiać [perf załatwić]

3. abwickeln (liquidieren):

abwickeln Firma

likwidować [perf z‑]

a̱u̱f|wickeln VERB trans

1. aufwickeln (aufrollen):

aufwickeln Garn

nawijać [perf nawinąć]

2. aufwickeln (aufdrehen):

aufwickeln ugs

zawijać [perf zawinąć] [na wałki]