Übersetzungen für „entbrechen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

entsprẹchen* VERB intr irr

1. entsprechen (übereinstimmen mit):

einer Sache Dat entsprechen

być zgodnym z czymś

jds Erwartungen/Vorstellungen entsprechen

odpowiadać czyimś oczekiwaniom/wyobrażeniom

das entspricht nicht den Tatsachen

to nie jest zgodne z faktami

2. entsprechen (erfüllen):

den Anforderungen/Bedingungen entsprechen

spełniać wymagania/warunki

wir können Ihrer Bitte leider nicht entsprechen

nie możemy niestety spełnić pana [lub pańskiej] /pani prośby

nach Möglichkeit werden wir Ihrem Wunsch entsprechen

jeżeli będzie to możliwe, spełnimy pana [lub pańskie] /pani życzenie

entbrẹnnen* VERB intr irr +sein geh

1. entbrennen:

entbrennen (entfachen) (Kampf, Streit)

rozgorzeć geh

2. entbrennen (ergriffen werden):

von Hass entbrannt sein

pałać [perf za‑] nienawiścią geh

I . erbrẹchen VERB intr irr (sich übergeben)

erbrechen

wymiotować [perf z‑]

bis zum Erbrechen ugs

obrzydliwy

bis zum Erbrechen ugs

odrażający

II . erbrẹchen VERB trans irr

1. erbrechen (ausspucken):

erbrechen Essen, Brei

zwymiotować

2. erbrechen geh Schloss:

erbrechen

wyłamać

3. erbrechen alt Siegel:

erbrechen

naruszyć

I . ạn|brechen VERB intr irr +sein geh

anbrechen (beginnen) (Jahreszeit, Tag, Epoche)

nastawać [perf nastać]

die Nacht ist angebrochen

nastała noc f

was machen wir mit diesem angebrochenen Abend? ugs

co zrobimy z tym rozpoczętym wieczorem?

II . ạn|brechen VERB trans irr

1. anbrechen (öffnen):

anbrechen Packung, Flasche, Vorrat

napoczynać [perf napocząć]

anbrechen Packung, Flasche, Vorrat

otwierać [perf otworzyć]

2. anbrechen (teilweise brechen):

anbrechen

nadłamywać [perf nadłamać]

angebrochen sein (Stuhlbein, Knochen)

być lekko złamanym

I . e̱i̱n|brechen VERB intr irr

1. einbrechen +haben o sein (einen Einbruch verüben):

[bei jdm/in etw Akk o Dat] einbrechen

włamywać [perf włamać] się [do kogoś/do czegoś]

bei uns ist letzte Nacht eingebrochen worden

włamano się do nas ostatniej nocy

2. einbrechen +sein (eindringen):

einbrechen

wdzierać [perf wedrzeć] się

einbrechen

wtargnąć

in ein Land einbrechen

najechać na kraj

3. einbrechen +sein (einsinken):

[auf dem Eis] einbrechen

wpaść pod lód

sie ist auf dem Eis eingebrochen

lód m się pod nią załamał

4. einbrechen +sein:

einbrechen (plötzlich beginnen) (Winter)

nadchodzić [perf nadejść]

einbrechen (Dunkelheit, Nacht, Dämmerung)

zapadać [perf zapaść]

5. einbrechen +sein:

einbrechen (einstürzen) (Decke)

zawalić się

einbrechen (Stollen, Tunnel)

runąć

II . e̱i̱n|brechen VERB trans irr

einbrechen Tür

wyważać [perf wyważyć]

einbrechen Wand, Mauer

wyburzać [perf wyburzyć]

e̱he|brechen VERB intr irr alt, geh

ehebrechen

cudzołożyć alt

ehebrechen

łamać [perf z‑] wiarę małżeńską geh

du sollst nicht ehebrechen! REL

nie cudzołóż!

unterbrẹchen* [ʊntɐ​ˈbrɛçən] VERB trans irr

1. unterbrechen (bewirken, dass jd etw innehält):

[jdn] unterbrechen

przerywać [perf przerwać] [komuś]

[jdn] unterbrechen (innehalten) Arbeit, Fahrt

przerwać

entschuldigen Sie, wenn ich Sie unterbreche

przepraszam, że panu/pani przerywam

2. unterbrechen (vorübergehend stilllegen):

unterbrechen Leitung, Stromzufuhr

przerywać [perf przerwać]

I . entzwe̱i̱|brechen VERB intr irr +sein

entzweibrechen

złamać [lub stłuc] [lub rozbić] się

II . entzwe̱i̱|brechen VERB trans irr

entzweibrechen

połamać

entzweibrechen

złamać

entzweibrechen

stłuc

er brach das Brötchen entzwei und gab jedem eine Hälfte

przełamał bułkę na pół i dał każdemu po połowie

I . ạb|brechen VERB trans irr

1. abbrechen (lösen):

abbrechen Ast

odłamywać [perf odłamać]

abbrechen Blüte

zrywać [perf zerwać]

ein Stück [von etw] abbrechen

odrywać [perf oderwać] kawałek [czegoś]

ich habe mir ein Stück Zahn abgebrochen

odłamałem sobie kawałek zęba

sich Dat einen abbrechen ugs (sich ungeschickt anstellen)

zachować się niezręcznie

sich Dat einen abbrechen (sich sehr anstrengen)

bardzo się wysilać

sich Dat einen abbrechen (sich übertrieben vornehm benehmen)

zachowywać się zbyt dostojnie

nun brich dir mal keinen ab! ugs

nie przesadzaj! ugs

nun brich dir mal keinen ab! ugs

nie szalej! ugs

2. abbrechen (abbauen):

abbrechen Lager, Zelt

zwijać [perf zwinąć]

3. abbrechen (niederreißen):

abbrechen Gebäude

rozbierać [perf rozebrać]

abbrechen Gebäude

wyburzać [perf wyburzyć]

4. abbrechen (beenden):

abbrechen Kontakt, Beziehungen

zrywać [perf zerwać]

abbrechen Spiel, Gespräch

przerywać [perf przerwać]

die geschäftlichen Beziehungen abbrechen

zerwać kontakty służbowe

der Wettkampf wurde mittendrin abgebrochen

zawody przerwano w połowie

5. abbrechen COMPUT:

abbrechen

anulować

abbrechen

przerwać

ein Programm abbrechen

przerwać działanie programu

die Dateneingabe abbrechen

przerwać wpisywanie danych

II . ạb|brechen VERB intr irr +sein

1. abbrechen:

abbrechen (kaputtgehen) (Ast, Stückchen)

odłamywać [perf odłamać] się

2. abbrechen:

abbrechen (beendet werden) (Verhandlungen, Kontakte)

urywać [perf urwać] się

Gebrẹchen <‑s, ‑> [gə​ˈbrɛçən] SUBST nt geh

Gebrechen

ułomność f

Gebrechen

kalectwo nt

gebrẹchen* [gə​ˈbrɛçən] VERB unpers irr geh

jdm gebricht es an etw Dat

nie staje komuś czegoś alt, geh

obwohl sie viel verdient, gebricht es ihr immer an Geld

choć ona dużo zarabia, brakuje jej zawsze pieniędzy

ụm|brechen² [ˈ---] VERB trans irr

1. umbrechen (umknicken):

umbrechen

łamać [perf z‑]

umbrechen

połamać

2. umbrechen (umpflügen):

umbrechen

przeorać

I . lo̱s|brechen VERB trans irr

losbrechen Ast, Zweig

odłamywać [perf odłamać]

losbrechen Eiszapfen

odrywać [perf oderwać]

II . lo̱s|brechen VERB intr irr +sein

1. losbrechen (sich lösen):

[von etw] losbrechen (Ast)

odłamywać [perf odłamać] się [od czegoś]

[von etw] losbrechen (Eiszapfen)

odrywać [perf oderwać] się [od czegoś]

2. losbrechen:

losbrechen (beginnen) (Skandal, Gelächter)

wybuchać [perf wybuchnąć]

losbrechen (Gewitter, Sturm)

rozpętać się

Verbrẹchen <‑s, ‑> SUBST nt

Verbrechen

zbrodnia f

Verbrechen

[ciężkie] przestępstwo nt

ein Verbrechen aufklären

wyjaśnić przestępstwo

das organisierte Verbrechen

przestępstwo zorganizowane

schweres Verbrechen

ciężkie przestępstwo

ein Verbrechen an jdm verüben

dopuścić się zbrodni na kimś [lub wobec kogoś]

ein Verbrechen begehen

popełnić zbrodnię

I . zerbrẹchen* VERB trans irr

zerbrechen

tłuc [perf s‑]

zerbrechen

rozbijać [perf rozbić]

Wendungen:

sich den Kopf [über etw] zerbrechen

łamać sobię głowę [nad czymś] fig

II . zerbrẹchen* VERB intr irr +sein

1. zerbrechen:

zerbrechen (in Stücke zerfallen) (Vase)

stłuc się

2. zerbrechen fig:

zerbrechen (auseinander gehen) (Ehe)

rozsypywać [perf rozsypać] się fig ugs

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen

ich małżeństwo nt rozpadło się przez drobnostki ugs

er ist an der Trennung seelisch zerbrochen geh

przez to rozstanie [lub tę separację] rozsypał się psychicznie fig

I . a̱u̱f|brechen VERB trans irr

1. aufbrechen Verschluss:

aufbrechen

wyłamywać [perf wyłamać]

ein Auto aufbrechen

włamywać [perf włamać] się do samochodu

die Tür war mit Gewalt aufgebrochen worden

drzwi Pl zostały wyważone siłą

2. aufbrechen (auseinander brechen):

aufbrechen Straßendecke

rozkopywać [perf rozkopać]

II . a̱u̱f|brechen VERB intr irr +sein

1. aufbrechen:

aufbrechen (aufreißen) (Eisdecke)

pękać [perf pęknąć]

aufbrechen (Wunde)

otwierać [perf otworzyć] się

die Wunden brachen in ihm auf a. fig

odnowiły mu się rany f a. fig

2. aufbrechen:

aufbrechen (sich öffnen) (Knospen)

otwierać [perf otworzyć] się

3. aufbrechen (sich auf den Weg machen):

[zu einer Reise/nach Prag] aufbrechen

wyruszać [perf wyruszyć] [w podróż/do Pragi]

ich glaube, wir müssen aufbrechen

myślę, że musimy ruszać [w drogę]

ich glaube, wir müssen aufbrechen

komu w drogę, temu czas Sprichw

I . a̱u̱s|brechen VERB intr irr +sein

1. ausbrechen (entkommen):

[aus dem Gefängnis] ausbrechen

uciec [z więzienia]

[aus dem Käfig] ausbrechen

wydostać się [z klatki]

2. ausbrechen fig (sich lösen):

aus der Ehe/einer Beziehung ausbrechen

zerwać małżeństwo/związek

3. ausbrechen:

ausbrechen (zur Eruption gelangen) (Vulkan)

wybuchnąć

4. ausbrechen:

ausbrechen (losbrechen) (Krieg, Hass, Seuche)

wybuchać [perf wybuchnąć]

ausbrechen Sturm

zrywać [perf zerwać] się

5. ausbrechen (austreten):

ausbrechen

występować [perf wystąpić]

ihm brach der Schweiß aus

[on] zlał się potem

6. ausbrechen (verfallen in):

in Jubel ausbrechen

zagrzmieć brawami

in Jubel ausbrechen

rozbrzmiewać radością

in Tränen ausbrechen

wybuchnąć płaczem

in Gelächter ausbrechen

parsknąć [lub wybuchnąć] śmiechem

II . a̱u̱s|brechen VERB trans irr

1. ausbrechen (herausbrechen):

ausbrechen

wyłamywać [perf wyłamać]

eine Wand ausbrechen

wyburzyć ścianę

sich Dat einen Zahn ausbrechen

złamać sobie ząb

2. ausbrechen (erbrechen):

ausbrechen Essen

zwymiotować

verbrẹchen <verbricht, verbrach, verbrochen> VERB trans scherzh ugs

verbrechen

przeskrobać ugs

was hat er denn wieder verbrochen?

cóż on znowu przeskrobał?

was habe ich denn jetzt schon wieder verbrochen?

cóż za przestępstwo znowu popełniłem? fig

wer hat diesen Salat verbrochen?

kto popełnił tę sałatkę? scherzh

entbi̱e̱ten* VERB trans irr geh

entbieten

przesyłać [perf przesłać]

der Wanderer entbot den Vorübergehenden einen herzlichen Gruß

wędrowiec m przesłał przechodniom serdeczne pozdrowienie

Aufbrechen SUBST

Benutzereintrag

hydraulisches Aufbrechen nt TECH

szczelinowanie hydrauliczne nt