Übersetzungen für „entkrauten“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

entkrạ̈ften* [ɛnt​ˈkrɛftən] VERB trans

1. entkräften (schwächen):

entkräften Person, Körper

osłabiać [perf osłabić]

2. entkräften (widerlegen):

entkräften Behauptung, Verdacht

obalać [perf obalić]

I . entkrạmpfen* VERB trans

1. entkrampfen (lockern):

entkrampfen Muskeln

rozluźniać [perf rozluźnić]

2. entkrampfen fig (entspannen):

entkrampfen

rozładowywać [perf rozładować ]fig

in entkrampfter Atmosphäre

w rozluźnionej atmosferze fig

II . entkrạmpfen* VERB refl

1. entkrampfen (Körper, Muskel):

entkrampfen

rozluźniać [perf rozluźnić] się

2. entkrampfen fig (Atmosphäre):

entkrampfen

rozładowywać [perf rozładować] się fig

die Situation entkrampfte sich etwas

sytuacja f rozładowała się trochę fig

enthä̱u̱ten* VERB trans

enthäuten Tier

ściągać [perf ściągnąć] skórę

enthäuten Tier

obdzierać [perf obedrzeć] skórę ugs

enthäuten Zwiebel

obierać [perf obrać]

entkno̱ten* VERB trans

entknoten Fäden:

entknoten

rozwiązywać [perf rozwiązać] węzeł

entkạlken* VERB trans

entkalken Kaffeemaschine

usuwać [perf usunąć] kamień

entkalken Wasser

odwapniać [perf odwapnić]

entke̱i̱men* VERB trans

1. entkeimen Lebensmittel, Milch:

entkeimen

pasteryzować

2. entkeimen Kartoffeln:

entkeimen

usuwać [perf usunąć] kiełki

entkọmmen* VERB intr irr +sein

aus etw entkommen

uchodzić [perf ujść] skądś

jdm entkommen

uciec komuś

sie konnte ihren Verfolgern entkommen

zdołała uciec swoim prześladowcom

aus dem Gefängnis entkommen

uciec z więzienia

entkẹrnen* VERB trans

1. entkernen:

entkernen Kirsche, Pfirsich, Olive

drylować

entkernen Apfel, Birne

usuwać [perf usunąć] gniazda nasienne

entkernen Orange

usunąć pestki

2. entkernen ARCHIT:

entkernen

rozgęszczać [perf rozgęścić] zabudowę

entkọrken* VERB trans

entkorken Flasche:

entkorken

odkorkowywać [perf odkorkować]

I . entkle̱i̱den* VERB trans geh

entkleiden

rozbierać [perf rozebrać]

II . entkle̱i̱den* VERB refl geh

entkleiden

rozbierać [perf rozebrać] się

entkleiden

zdejmować [perf zdjąć] odzież

Entkrạ̈ftung <‑, ‑en> SUBST f

1. Entkräftung (des Organismus, Körpers):

Entkräftung

osłabienie nt

2. Entkräftung (eines Verdachts):

Entkräftung

obalenie nt

Entkrạmpfung <‑, ‑en> SUBST f

1. Entkrampfung (der Muskeln):

Entkrampfung

rozluźnienie nt

die Massage dient der Entkrampfung der verspannten Muskulatur

masaż m służy rozluźnieniu napiętych mięśni

2. Entkrampfung (der Atmosphäre, Lage):

Entkrampfung

rozładowanie nt fig

ein unabhängiger Vermittler sorgte für die Entkrampfung der Gespräche

niezależny negocjator m był odpowiedzialny za rozładowanie napiętej atmosfery podczas rozmów fig

Entkohlen <‑s, kein Pl > SUBST nt TECH

Entkohlen

odwęglanie nt

Entkọmmen <‑, kein Pl > SUBST nt

Entkommen

ucieczka f

Entkommen

umknięcie nt

es gibt kein Entkommen

nie ma ucieczki

aus der Lage gab es kein Entkommen

nie ma żadnego wyjścia z tej sytuacji

ạn|läuten südd, CH, A VERB trans, intr

jdn [o. bei jdm] anläuten, jdm anläuten CH ugs

dzwonić [perf za‑] do kogoś

Siehe auch: anrufen

I . ạn|rufen VERB trans irr

1. anrufen (laut anreden):

anrufen

wołać [perf za‑]

2. anrufen:

anrufen (bitten)

prosić [perf po‑]

anrufen (flehend)

błagać

Gott um Hilfe anrufen

prosić Boga o pomoc

3. anrufen JUR:

eine höhere Instanz anrufen

odwoływać [perf odwołać] się do wyższej instancji

das Gericht anrufen

odwołać się do sądu

jdn als [o. zum] Zeugen anrufen

wzywać [perf wezwać] kogoś na świadka

4. anrufen (telefonieren):

jdn anrufen

dzwonić [perf za‑] do kogoś

angerufen werden

otrzymać telefon

II . ạn|rufen VERB intr irr

1. anrufen (bitten):

[bei jdm/für jdn] anrufen

prosić [kogoś/w czyimś imieniu]

2. anrufen (telefonieren):

ich muss mal eben anrufen

właśnie muszę zadzwonić

er hat schon zweimal angerufen

[on] już dwa razy telefonował

ich habe schon zwei mal bei der Bank angerufen

już dwa razy telefonowałem do banku

ụm|lauten VERB trans LING

ein Vokal wird umgelautet

samogłoska ulega przegłosowi

das „o“ in „Horn“ wird im Plural zu „ö“ umgelautet

„o” w słowie „Horn” ulega w liczbie mnogiej przegłosowi i zamienia się w „ö”

a̱u̱s|lauten VERB intr LING

auslauten

kończyć się

auslautende Konsonanten/Silben

spółgłoski fpl /sylaby fpl w wygłosie [lub na końcu]

auf einen Vokal auslauten

kończyć się samogłoską

Entkalker SUBST

Benutzereintrag

Entkalker m

odkamieniacz m

entkoppeln VERB

Benutzereintrag

entkoppeln trans

oddzielać

entkoppeln trans

odłączać

entkoppeln trans ELEC

rozprzęgać

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Deutsch

Die Teiche werden regelmäßig angestaut, abgelassen und bei Bedarf auch entschlammt und entkrautet.

de.wikipedia.org