Übersetzungen für „fortpacken“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

fọrt|wirken VERB intr geh

fortwirken

oddziaływać nadal

dieses Ereignis wirkt bis heute fort

to wydarzenie nt oddziałuje po dziś dzień

verpạcken* VERB trans

1. verpacken (Flaschen in Kisten):

verpacken

pakować [perf za‑]

Kritik in Komplimente verpacken fig

wyrażać [perf wyrazić] krytykę za pomocą komplementów

2. verpacken (Ware in Papier):

verpacken

pakować [perf za‑]

etw als Geschenk verpacken

zapakować jako prezent

vọll|packenALT VERB trans

vollpacken → packen

Siehe auch: packen

I . pạcken [ˈpakən] VERB trans

1. packen Koffer:

packen (einpacken)

pakować [perf s‑]

packen (in Gefäße)

wkładać [perf włożyć]

packen (in Papier)

owijać [perf owinąć]

packen (in Papier)

pakować [w papier]

seine Sachen packen

pakować swoje rzeczy

etw voll packen

napakować [lub napchać] coś

2. packen (ergreifen):

packen

dopaść

jdn am Arm packen

chwycić kogoś za ramię

jdn bei der Hand packen

chwycić kogoś za rękę

jdn beim Kragen packen ugs

rozprawić się z kimś ugs

3. packen (überkommen):

jdn packen (Angst, Wut)

ogarniać [perf ogarnąć] kogoś

mich packt die Leidenschaft/die Reiselust/das Entsetzen

ogarnia mnie namiętność f /chęć f podróżowania/przerażenie nt

dich hat es ja ganz schön gepackt! ugs

nieźle cię wzięło! ugs

4. packen fig:

packen (fesseln) (Buch)

fascynować [perf za‑]

5. packen ugs (schaffen):

etw packen Schule, Hürde

radzić [perf po‑] sobie z czymś

hast du die Prüfung gepackt?

poradziłeś sobie z egzaminem?

er packt es nie

[on] nigdy nie da sobie z tym rady

6. packen ugs (begreifen):

packen

kapować [perf s‑]

er packt’s nicht!

[on] tego nie kapuje! ugs

II . pạcken [ˈpakən] VERB intr

packen

pakować [perf s‑] się

ich muss noch packen

muszę się jeszcze spakować

III . pạcken [ˈpakən] VERB refl ugs (abhauen)

pack dich!

spadaj! ugs

fọrt|jagen VERB trans

fortjagen Tier

odstraszać [perf odstraszyć]

fortjagen Tier

odpędzać [perf odpędzić]

fortjagen Person

wypędzać [perf wypędzić]

fọrt|schicken VERB trans

1. fortschicken Person:

fortschicken

odprawiać [perf odprawić]

2. fortschicken Brief, Paket:

fortschicken

wysyłać [perf wysłać]

fọrt|pflanzen VERB refl

1. fortpflanzen (Menschen, Tiere):

fortpflanzen

rozmnażać się

2. fortpflanzen:

fortpflanzen (sich verbreiten) (Schall)

rozchodzić [perf rozejść] się

fortpflanzen (Idee)

szerzyć się

das Echo pflanzt sich fort

echo nt rozchodzi się