Übersetzungen für „herausstoßen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

hera̱u̱s|müssen VERB intr irr ugs

1. herausmüssen MED (entfernt werden müssen):

herausmüssen

musieć zostać usuniętym [lub wyciętym]

dieses Organ muss raus

ten organ trzeba usunąć [lub wyciąć]

2. herausmüssen (gesagt werden müssen):

herausmüssen

musieć zostać wypowiedzianym

das musste mal heraus!

trzeba to było w końcu powiedzieć!

3. herausmüssen (nach draußen müssen):

herausmüssen

musieć wyjść na zewnątrz

ich muss hier endlich heraus!

muszę wreszcie stąd wyjść!

hera̱u̱s|lassen VERB trans irr

1. herauslassen (nach draußen lassen):

herauslassen

wypuszczać [perf wypuścić]

die Sau herauslassen ugs

dać się ponieść emocjom

die Sau herauslassen ugs

szaleć [perf za‑ ]ugs

die Sau herauslassen ugs

dać czadu ugs

2. herauslassen ugs (mitteilen):

herauslassen

ujawniać [perf ujawnić] [tajemnicę]

herauslassen

wygadać się ugs

so sehr ich sie bearbeite, lässt sie nichts heraus

mimo że ją tak urabiam, nie puszcza pary z gęby ugs

3. herauslassen ugs (weglassen):

herauslassen

opuszczać [perf opuścić]

lassen sie bei ihrem Bericht bitte alle Namen heraus

proszę opuścić w swoim sprawozdaniu wszystkie nazwiska

4. herauslassen ugs (nicht einbeziehen):

herauslassen

nie włączać [perf włączyć ]

herauslassen

nie uwzględniać [perf uwzględnić ]

ich bitte euch, mich aus eurem Streit herauszulassen

proszę, abyście mnie nie wciągali w waszą kłótnię

seine persönliche Meinung aus einem Artikel herauslassen

nie uwzględniać w artykule swojego prywatnego zdania

hera̱u̱s|stehen VERB intr irr

[aus etw] herausstehen

wystawać [z czegoś]

I . hera̱u̱s|stürzen VERB intr +sein

herausstürzen

wypadać [perf wypaść]

aus dem Zimmer herausstürzen

wybiegać [perf wybiec] z pokoju

II . hera̱u̱s|stürzen VERB refl

herausstürzen

rzucać [perf rzucić] się

herausstürzen

wyskakiwać [perf wyskoczyć]

der Bankrotteur hat sich zum Fenster herausgestürzt

bankrut m rzucił się z okna

I . hera̱u̱s|stellen VERB trans

1. herausstellen (nach draußen stellen):

herausstellen

wystawiać [perf wystawić]

2. herausstellen (hervorheben):

herausstellen Merkmale, Grundsätze

podkreślać [perf podkreślić]

II . hera̱u̱s|stellen VERB refl

herausstellen (sich erweisen)

okazywać [perf okazać] się

herausstellen (Unschuld, Wahrheit)

wychodzić [perf wyjść] na jaw

sich als wahr/übertrieben herausstellen

okazać się prawdziwym/przesadzonym

die Vermutung hat sich als richtig herausgestellt

przypuszczenie nt okazało się trafne

es stellte sich heraus, dass ...

okazało się, że...

es wird sich herausstellen, wer/ob ...

okaże się, kto/czy...

das muss sich erst noch herausstellen

to się dopiero okaże