Übersetzungen für „hinscheißen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

hin|scheiden VERB intr irr +sein geh (sterben)

hinscheiden

odchodzić [perf odejść ]geh

I . hịn|schleichen VERB intr irr +sein

hinschleichen

skradać się

II . hịn|schleichen VERB refl irr

hinschleichen

skradać się

hịn|schmieren VERB trans ugs

1. hinschmieren (an eine bestimmte Stelle schmieren):

hinschmieren Pasta, Creme

smarować [perf po‑]

2. hinschmieren abw (nachlässig malen, schreiben):

hinschmieren

[na]bazgrać ugs

der Aufsatz ist einfach nur schnell hingeschmiert

wypracowanie nt zostało po prostu odwalone [na kolanie] ugs

hịn|schicken VERB trans

hinschicken

wysyłać [perf wysłać]

hịn|schmeißen VERB trans irr ugs

1. hinschmeißen (hinwerfen):

hinschmeißen

rzucać [perf rzucić]

2. hinschmeißen (aufgeben):

hinschmeißen Arbeit

rzucać [perf rzucić ]ugs

manchmal möchte ich alles hinschmeißen und gehen

czasem chciałbym wszystko rzucić i odejść ugs

I . hịn|schreiben VERB intr irr ugs (an eine Institution schreiben)

[an jdn/etw] hinschreiben

pisać [perf na‑] [do kogoś/czegoś]

II . hịn|schreiben VERB trans irr (niederschreiben)

hinschreiben Namen

pisać [perf na‑]

hinschreiben Namen

zapisywać [perf zapisać]

das können Sie ruhig so hinschreiben

to może pan/pani spokojnie tak napisać

hịn|schauen VERB intr

hinschauen

spoglądać [perf spojrzeć]

wenn man genau hinschaut, sieht man den Fehler

jeśli się dokładnie przyjrzeć, to widać błąd

hịn|schmelzen VERB intr irr +sein

1. hinschmelzen:

hinschmelzen (schmelzen) (Gegenstand)

topnieć [perf s‑]

hinschmelzen (schmelzen) (Gegenstand)

topić [perf s‑] się

2. hinschmelzen iron ugs:

hinschmelzen (vergehen) (Person)

rozpływać się geh

vor Rührung hinschmelzen

rozpływać się ze wzruszenia geh

hịn|schaffen VERB trans

hinschaffen

przemieszczać [perf przemieścić]

hịn|schlagen VERB intr irr

1. hinschlagen +sein → hinfallen

2. hinschlagen +haben (zuschlagen):

hinschlagen

uderzać [perf uderzyć]

mit einem Gegenstand hinschlagen

uderzać jakimś przedmiotem

Siehe auch: hinfallen

hịn|fallen VERB intr irr +sein

hinfallen

upadać [perf upaść]

er fiel der Länge nach hin

upadł jak długi

I . hịn|schleppen VERB trans

jdn mit sich hinschleppen (mitnehmen) ugs

wlec kogoś ze sobą ugs

II . hịn|schleppen VERB refl

1. hinschleppen (sich mühselig bewegen):

hinschleppen

wlec się ugs

2. hinschleppen:

hinschleppen (sich hinziehen) (Veranstaltung, Zeit)

wlec [lub ciągnąć] się ugs

I . hịngerissen [ˈhɪngərɪsən] VERB trans

hingerissen pp von hinreißen

II . hịngerissen [ˈhɪngərɪsən] ADJ

von jdm/etw hingerissen sein

być zafascynowanym kimś/czymś

er war ganz hingerissen von ihr

był nią całkowicie zafascynowany

III . hịngerissen [ˈhɪngərɪsən] ADV

hingerissen lauschen, zuhören:

hingerissen

z zachwytem

Siehe auch: hinreißen

hịn|reißen VERB trans irr

1. hinreißen (begeistern):

jdn hinreißen (Person, Sportwagen, Villa)

zachwycać [perf zachwycić] kogoś

jdn hinreißen (Musik, Redner)

porywać [perf porwać] kogoś geh

[von jdm/etw] hingerissen sein

być [kimś/czymś] zachwyconym

2. hinreißen (verleiten):

sich hinreißen lassen

dać się ponieść emocjom

sich zu einer Bemerkung hinreißen lassen

dać się sprowokować do uczynienia uwagi

sich dazu hinreißen lassen etw zu tun

dać się nakłonić do zrobienia czegoś

Hịnschied <‑[e]s, ‑e> [ˈhɪnʃiːt] SUBST m CH geh (Tod)

Hinschied

zgon m geh

hịn|sehen VERB intr irr

sich [nach/zu jdm] genauer hinsehen

przyglądać [perf przyjrzeć] się [komuś] dokładniej

vom bloßen Hinsehen

na sam widok

I . hịn|setzen VERB trans

1. hinsetzen (niedersetzen):

hinsetzen Person

sadzać [perf posadzić]

2. hinsetzen (absetzen):

hinsetzen Kiste, Tasche, Tasse

stawiać [perf postawić]

II . hịn|setzen VERB refl

hinsetzen

siadać [perf usiąść]

setz dich gerade hin!

usiądź prosto!

hịn|sinken VERB intr irr +sein geh

hinsinken

opadać [perf opaść]

hịnsitzen VERB intr irr +sein südd, CH

hinsitzen

siadać [perf usiąść]

hịn|stehen VERB intr irr +sein südd, CH, A

hinstehen → hinstellen

Siehe auch: hinstellen

I . hịn|stellen VERB trans

1. hinstellen (hintun):

etw [dort] hinstellen

stawiać [perf postawić] coś [tam]

2. hinstellen (abstellen):

hinstellen Fahrrad, Auto

odstawiać [perf odstawić]

3. hinstellen (charakterisieren):

jdn als Vorbild hinstellen

przedstawiać [perf przedstawić] kogoś jako wzór

er stellte ihn als Betrüger hin

przedstawił go jako oszusta

II . hịn|stellen VERB refl

1. hinstellen (sich stellen):

sich vor jdn hinstellen

stawać [perf stanąć] przed kimś

sich vor jdn hinstellen (sich aufrichten)

ustawić się przed kimś

stell dich gerade hin!

stań prosto!

2. hinstellen (sich bezeichnen):

sich als jd hinstellen

uważać się za kogoś

sich als jd hinstellen

mienić się kimś geh

I . hịn|stellen VERB trans

1. hinstellen (hintun):

etw [dort] hinstellen

stawiać [perf postawić] coś [tam]

2. hinstellen (abstellen):

hinstellen Fahrrad, Auto

odstawiać [perf odstawić]

3. hinstellen (charakterisieren):

jdn als Vorbild hinstellen

przedstawiać [perf przedstawić] kogoś jako wzór

er stellte ihn als Betrüger hin

przedstawił go jako oszusta

II . hịn|stellen VERB refl

1. hinstellen (sich stellen):

sich vor jdn hinstellen

stawać [perf stanąć] przed kimś

sich vor jdn hinstellen (sich aufrichten)

ustawić się przed kimś

stell dich gerade hin!

stań prosto!

2. hinstellen (sich bezeichnen):

sich als jd hinstellen

uważać się za kogoś

sich als jd hinstellen

mienić się kimś geh

hịn|müssen VERB intr irr ugs

hinmüssen

musieć [tam] iść [lub jechać]