Übersetzungen für „pläneschmieden“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

ạn|schmieden VERB trans

1. anschmieden Häftling:

anschmieden

przykuwać [perf przykuć]

der Sträfling wurde an die Ruderbank angeschmiedet

więzień m został przykuty do wioseł

2. anschmieden Angel:

anschmieden

przylutowywać [perf przylutować]

Gesenkschmieden <‑s, kein Pl > SUBST nt TECH

Gesenkschmieden

kucie nt matrycowe

Gesenkschmieden

matrycowanie nt

schmi̱e̱den [ˈʃmiːdən] VERB trans

1. schmieden Eisen:

schmieden

kuć [perf wy‑]

man muss das Eisen schmieden, solange es heiß ist Sprichw

należy kuć żelazo, póki gorące Sprichw

2. schmieden fig Pläne:

schmieden

snuć

Ränke schmieden alt, geh

knuć intrygi

Reckschmieden <‑s, kein Pl > SUBST nt TECH

Reckschmieden

kucie nt wydłużające

I . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] VERB trans, intr, refl

geschieden pp von scheiden

II . geschi̱e̱den [gə​ˈʃiːdən] ADJ

geschieden

rozwiedziony

Siehe auch: scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] VERB trans

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [perf rozwieść]

scheiden

udzielać [perf udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta f

ihr geschiedener Mann

jej były mąż m

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [perf rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [perf po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy mpl

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute ugs

od tamtego momentu nasze drogi fpl się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] VERB intr +sein

1. scheiden geh (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [perf złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [perf rozejść] się

scheiden

rozstawać [perf rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [perf rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie nt jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] VERB refl

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [perf rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [perf wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden geh (Wege):

scheiden

rozchodzić [perf rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie fpl są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

I . ạbgeschieden [ˈapgəʃiːdən] VERB intr, trans, refl

abgeschieden pp von abscheiden

II . ạbgeschieden [ˈapgəʃiːdən] ADJ geh

1. abgeschieden Dorf, Gehöft:

abgeschieden

odległy

abgeschieden

odosobniony

2. abgeschieden (verstorben):

abgeschieden

zmarły

III . ạbgeschieden [ˈapgəʃiːdən] ADV

abgeschieden leben:

abgeschieden

na odludziu

abgeschieden

w odosobnieniu

Siehe auch: abscheiden

I . ạb|scheiden VERB intr irr +sein geh

abscheiden

schodzić [perf zejść] z tego świata geh

II . ạb|scheiden VERB trans irr

1. abscheiden a. MED (absondern):

abscheiden

wydzielać [perf wydzielić]

2. abscheiden CHEM:

abscheiden

wytrącać [perf wytrącić]

III . ạb|scheiden VERB refl irr

1. abscheiden a. CHEM:

sich [von etw] abscheiden

oddzielać [perf oddzielić] się [od czegoś]

bei der Reaktion scheiden sich edlere Metalle von Salz ab

w tej reakcji szlachetniejsze metale mpl oddzielają się od soli

2. abscheiden (Tier, Person):

abscheiden

odłączać [perf odłączyć] się

sich von der Gruppe/Herde abscheiden

odłączyć się od grupy/stada

plạnschen [ˈplanʃən] VERB intr

planschen

pluskać się

die Kinder planschen im Wasser

dzieci pluskają [lub pluszczą] się w wodzie