Übersetzungen für „prekativ“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Frikati̱v <‑s, ‑e> SUBST m

Frikativ SUBST m <‑[e]s, ‑e>:

Frikativ LING, LING

spółgłoska f szczelinowa [lub frykatywna]

Frikativ LING, LING

spirant m

I . plakati̱v [plaka​ˈtiːf] ADJ geh

plakativ Darstellung:

plakativ

obrazowy

II . plakati̱v [plaka​ˈtiːf] ADV geh

plakativ formuliert:

plakativ

obrazowo

privativ ADJ JUR

privativ

brakujący

privativ

zabrany

privativ Schuldübernahme

przejęcie nt długu [zwalniające]

prädikati̱v [prɛdika​ˈtiːf] ADJ LING

prädikativ

jako orzecznik

prädikativ

orzecznikowy

provokati̱v [provoka​ˈtiːf] ADJ ADV geh

provokativ → provokant

Siehe auch: provokant

I . provokạnt [provo​ˈkant] ADJ geh

provokant Verhalten:

provokant

prowokacyjny

II . provokạnt [provo​ˈkant] ADV geh

provokant formulieren:

provokant

prowokacyjnie

sich provokant verhalten

zachowywać się prowokacyjnie [lub prowokująco]

iterativ ADJ JUR

iterativ

powtarzający się

iterative Tatbestandsverwirklichung

powtarzające się urzeczywistnienie nt znamion czynu przestępczego

I . operati̱v [opəra​ˈtiːf] ADJ

1. operativ MED:

operativ

operacyjny

operativer Eingriff

zabieg m operacyjny

2. operativ MILIT:

operativ

operacyjny

operativ

strategiczny

operative Maßnahme

strategiczny krok m

II . operati̱v [opəra​ˈtiːf] ADV

1. operativ MED:

operativ entfernen

operacyjnie

operativ entfernen

chirurgicznie

2. operativ MILIT:

operativ denken, vorgehen

strategicznie

Ịndikativ <‑s, ‑e> [ˈɪndikatiːf] SUBST m LING

1. Indikativ (Modus):

Indikativ

tryb m oznajmujący

2. Indikativ (Verb):

Indikativ

czasownik m w trybie oznajmującym

dekorati̱v [dekora​ˈtiːf] ADJ

dekorativ

dekoracyjny

Derivati̱v <‑s, ‑e> SUBST nt

1. Derivativ LING → Derivat

2. Derivativ JUR:

Derivativ

derywatywny

Derivativ

pochodny

Derivativer Anspruch

roszczenie nt derywatywne

Siehe auch: Derivat

Deriva̱t <‑[e]s, ‑e> SUBST nt

Derivat (LING) (a. CHEM)

derywat m

föderati̱v [fødera​ˈtiːf] ADJ POL

föderativ

federalny

föderativ

federacyjny

Ịmperativ <‑s, ‑e> [ˈɪmperatiːf] SUBST m

1. Imperativ LING:

Imperativ

tryb m rozkazujący

2. Imperativ PHILOS:

Imperativ

imperatyw m

kategorischer Imperativ

imperatyw kategoryczny

I . karitati̱v [karita​ˈtiːf] ADJ

karitativ Organisation, Einrichtung

charytatywny

karitativ Tätigkeit, Zweck

dobroczynny

II . karitati̱v [karita​ˈtiːf] ADV

karitativ tätig sein:

karitativ

charytatywnie

I . pejorati̱v [pejora​ˈtiːf] ADJ

pejorativ Ausdruck:

pejorativ

pejoratywny

II . pejorati̱v [pejora​ˈtiːf] ADV

pejorativ bewerten, gebrauchen:

pejorativ

pejoratywnie

regulati̱v ADJ

regulativ

regulacyjny

I . vegetati̱v [vegeta​ˈtiːf] ADJ

1. vegetativ BIO:

vegetativ

wegetatywny

2. vegetativ MED:

das vegetative Nervensystem

wegetatywny układ m nerwowy

II . vegetati̱v [vegeta​ˈtiːf] ADV

1. vegetativ BIO:

vegetativ sich vermehren

wegetatywnie

2. vegetativ MED:

vegetativ bedingt sein

być uwarunkowanym wegetatywnie

I . imperativ [ˈɪmperatiːf] ADJ geh

imperativ

rozkazujący

imperativ

nakazujący

imperatives Mandat POL

mandat m poselski związany

II . imperativ [ˈɪmperatiːf] ADV geh

imperativ

rozkazująco

imperativ

stanowczo

etw imperativ verlangen

wymagać czegoś stanowczo

etw imperativ verlangen

żądać [perf za‑] czegoś

palliativ [pali̯a​ˈtiːf] ADJ MED

palliativ

paliatywny