Übersetzungen für „Streetworkerin“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Streetworker(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈstriːtwœːkɐ, ˈstriːtwœrkɐ] SUBST m(f)

Streetworker(in)

pracownik socjalny, opiekujący się młodzieżą ze środowisk kryminogennych

Stre̱i̱terin <‑, ‑nen> SUBST f geh

Streiterin → Streiter

Siehe auch: Streiter

Stre̱i̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃtraɪtɐ] SUBST m(f) geh

Streiter(in)

bojownik(-iczka) m (f)

ein Streiter für eine gerechte Sache

bojownik o słuszną sprawę

Stre̱berin <‑, ‑nen> SUBST f abw

Streberin → Streber

Siehe auch: Streber

Stre̱ber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUBST m(f) abw

1. Streber (Schüler):

Streber(in)

kujon(ka) m (f) abw ugs

2. Streber (Berufstätiger):

Streber(in)

karierowicz(ka) m (f) abw

Bro̱kerin <‑, ‑nen> SUBST f

Brokerin → Broker

Siehe auch: Broker

Bro̱ker(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈbroːkɐ] SUBST m(f) FIN

Broker(in)

broker m

Broker(in)

makler m

Kosme̱tikerin <‑, ‑nen> [kɔs​ˈmeːtikɐ] SUBST f (Berufsbezeichnung)

Kosmetikerin

kosmetyczka f

I . strẹcken [ˈʃtrɛkən] VERB trans

1. strecken (recken):

strecken Arm, Bein

wyciągać [perf wyciągnąć]

den Kopf aus dem Fenster strecken

wychylić głowę przez okno

lang gestreckt

wyciągnięty jak długi

er streckte die Beine von sich

wyciągnął nogi

den Oberkörper strecken

rozciągać [perf rozciągnąć] górną część ciała

den Finger strecken ugs

podnosić [perf podnieść] palec [lub rękę]

jdn zu Boden strecken

powalić kogoś [na ziemię]

die Beine unter jds Tisch strecken ugs

być na czyimś utrzymaniu

2. strecken ugs (ergiebiger machen):

strecken Suppe, Soße, Drogen

rozcieńczać [perf rozcieńczyć]

3. strecken (rationieren):

strecken Vorräte, Geld

oszczędzać

II . strẹcken [ˈʃtrɛkən] VERB refl

1. strecken (sich recken):

sich dehnen und strecken

rozciągać [perf rozciągnąć] się

sich dehnen und strecken

przeciągać [perf przeciągnąć] się

die Kinder haben sich gestreckt ugs

dzieci ntpl przeciągały się

2. strecken (sich hinziehen):

der Weg streckt sich kilometerlang ugs

droga f ciągnie się kilometrami

stre̱i̱ken [ˈʃtraɪkən] VERB intr

1. streiken (einen Streik durchführen):

[für etw] streiken

strajkować [perf za‑] [w jakimś celu]

2. streiken ugs:

streiken (sich weigern, nicht funktionieren) (Batterie, Computer)

odmawiać [perf odmówić] posłuszeństwa

streiken (Motor)

zastrajkować ugs

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] VERB intr

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [perf po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw Akk streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] VERB refl

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [perf po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte Sprichw

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta Sprichw

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać