Übersetzungen für „trecken“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . rẹcken [ˈrɛkən] VERB trans

recken Hals, Faust

wyciągać [perf wyciągnąć]

recken Glieder

rozprostowywać [perf rozprostować]

den Kopf recken

wyciągnąć [lub wysunąć] głowę

II . rẹcken [ˈrɛkən] VERB refl

recken

przeciągać [perf przeciągnąć] się

das Kind reckt sich im Bett

dziecko nt przeciąga się w łóżku

I . trọcken [ˈtrɔkən] ADJ

1. trocken (nicht feucht, nicht fett):

trocken Klima, Brot

suchy

im Trockenen sitzen ugs

siedzieć w suchym miejscu

sie hat eine trockene Haut

ona ma suchą skórę

2. trocken (nicht frisch):

trocken Laub

wyschnięty

trockenes Brot

czerstwy chleb m

3. trocken (nicht lieblich):

trocken Wein, Sekt

wytrawny

4. trocken (nicht interessant, nüchtern):

trocken Thema, Vorlesung

nieciekawy

ein trockenes Buch

nudna książka f

trockene Zahlen

suche cyfry

5. trocken (lakonisch):

trocken Bemerkung, Art

lakoniczny

trockener Humor

sarkastyczny humor m

6. trocken (kurz, hart):

trocken Husten

suchy

trocken Knall

krótki

7. trocken ugs (abstinent):

trocken sein

nie pić ugs

er ist seit zwei Jahren trocken

[on] nie pije już od dwóch lat ugs

8. trocken (getrocknet):

trocken

wysuszony

trocken werden

wyschnąć

meine Haare sind noch nicht trocken

moje włosy jeszcze nie wyschły

9. trocken METEO (mit wenig Niederschlag):

trocken

suchy

ein trockener Landstrich

suchy krajobraz m

in dieser Region ist der Boden sehr trocken

w tym regionie ziemia jest bardzo sucha

das Klima soll trockener werden

klimat powinien być bardziej suchy

das Frühjahr war zu trocken

wiosna była za sucha

Wendungen:

auf dem Trockenen sitzen ugs (kein Geld haben)

być spłukanym ugs

auf dem Trockenen sitzen (nichts zu trinken haben)

siedzieć o suchej gębie ugs

da bleibt kein Auge trocken (alle lachen)

wszyscy się śmieją

da bleibt kein Auge trocken (alle weinen)

wszyscy płaczą

II . trọcken [ˈtrɔkən] ADV

1. trocken (nicht feucht):

trocken aufbewahren, lagern

w suchym miejscu

2. trocken (langweilig):

trocken geschrieben

nieciekawie

3. trocken (lakonisch):

trocken antworten, bemerken

lakonicznie

4. trocken (kurz):

trocken lachen

krótko

5. trocken (mit einem elektrischen Rasierapparat):

sich trocken rasieren

golić [perf o‑] się maszynką elektryczną

5. trocken (ohne Wasser):

die Wäsche trocken bügeln

prasować bieliznę na sucho [lub bez pary]

Trẹcker <‑s, ‑> [ˈtrɛkɐ] SUBST m

Trecker

ciągnik m

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERB trans

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [perf s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [perf nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [perf włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich Dat einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

Wissensecke: Ins Fettnäpfchen treten

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERB intr

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw Akk treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw Akk treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw Akk treten Tür

przechodzić [perf przejść] przez coś

über etw Akk treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka f wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [perf wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [perf przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [perf przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [perf wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [perf postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw Akk treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [perf nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [perf nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

Siehe auch: vortreten , heraustreten , eintreten , austreten

vo̱r|treten VERB intr irr +sein

1. vortreten (nach vorn treten):

vortreten

występować [perf wystąpić] naprzód

2. vortreten ugs:

vortreten (vorstehen) (Augen, Ader)

wychodzić [perf wyjść] na wierzch

hera̱u̱s|treten VERB intr irr +sein

1. heraustreten (nach draußen treten):

heraustreten

wychodzić [perf wyjść]

heraustreten

występować [perf wystąpić]

aus dem Haus heraustreten

wyjść z domu

aus der Reihe heraustreten

wystąpić z szeregu

2. heraustreten:

heraustreten (anschwellen) (Adern)

nabrzmiewać [perf nabrzmieć]

heraustreten (Augen)

wychodzić [perf wyjść] na wierzch [lub z orbit] ugs

I . e̱i̱n|treten VERB intr irr

1. eintreten +sein (hineingehen):

[in das Zimmer] eintreten

wchodzić [perf wejść] [do pokoju]

2. eintreten +sein (beginnen):

[mit jdm] in Verhandlungen/eine Diskussion eintreten

rozpoczynać [perf rozpocząć] [z kimś] negocjacje/dyskusję

3. eintreten +sein:

eintreten (sich ereignen) (Besserung, Bewusstlosigkeit)

następować [perf nastąpić]

eintreten (Fall)

zdarzyć się

eintreten (Verschlechterung, Übelkeit)

występować [perf wystąpić]

eintreten (Tod)

nadchodzić [perf nadejść]

das Eintreten

wystąpienie nt

das Ereignis trat am 18. Juli 1985 ein

to zdarzenie nt wydarzyło się 18 lipca 1985 roku

was wir befürchteten, trat ein

to, czego się obawialiśmy, nastąpiło

als der Tod eintrat, war der Patient bereits bewusstlos

gdy nadeszła śmierć f , pacjent m był już nieprzytomny

4. eintreten +sein:

eintreten (auftreten) (Stille)

zapadać [perf zapaść]

eintreten (Tauwetter)

nastawać [perf nastać]

tiefes Schweigen trat plötzlich ein

nagle nastało głębokie milczenie nt

5. eintreten +sein (gelangen):

in die Umlaufbahn eintreten

docierać [perf dotrzeć] na orbitę

6. eintreten +sein (sich einsetzen):

für jdn/etw eintreten

wstawiać [perf wstawić] się za kimś/czymś

7. eintreten +haben (Fußtritte versetzen):

auf jdn eintreten

kopać kogoś

8. eintreten +sein (beitreten):

in eine Partei eintreten

wstępować [perf wstąpić] do partii

II . e̱i̱n|treten VERB trans irr

1. eintreten (zerstören):

die Tür eintreten

wyważać [perf wyważyć ][lub wywalać [perf wywalić ]] drzwi kopniakami fam:

2. eintreten (sich eindrücken):

sich Dat einen Dorn eintreten

wbić sobie kolec

I . a̱u̱s|treten VERB intr irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [perf wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [perf ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

cieknąć

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten ugs

wychodzić [perf wyjść]

ugs ich muss austreten

muszę wyjść ugs

3. austreten (ausscheiden):

austreten

występować [perf wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten VERB trans irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

zgasić ogień

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

wydeptać

austreten Schuhe

rozchodzić

I . trẹnnen [ˈtrɛnən] VERB trans

1. trennen (auseinanderreißen):

trennen Personen, Gegenstände

dzielić

trennen Personen, Gegenstände

rozdzielać [perf rozdzielić]

etw/jdn [von etw/jdm] trennen

oddzielać [perf oddzielić] coś/kogoś [od czegoś/kogoś]

die Streitenden trennen

rozdzielić kłócących się

Mutter und Kind voneinander trennen

oddzielić matkę od dziecka

sie wurden durch den Krieg [voneinander] getrennt

oni zostali rozdzieleni [lub rozłączeni] przez wojnę

die beiden trennen Welten

oni to dwa światy

2. trennen (unterscheiden):

trennen Dinge, Begriffe

rozróżniać [perf rozróżnić]

3. trennen (bei der Kleidung):

etw von etw trennen

odpruć coś od czegoś

die Knöpfe von einer Jacke trennen

odpruć guziki od kurtki

etw aus etw trennen

wypruć coś z czegoś

das Innenfutter aus dem Mantel trennen

wypruć podszewkę z płaszcza

4. trennen LING:

trennen Wort

dzielić

trennen Begriffe

oddzielać

trennen Silben

dzielić

5. trennen (teilen):

zahlen Sie zusammen oder getrennt?

płacą państwo razem czy oddzielnie?

6. trennen CHEM (zerlegen):

trennen

rozkładać [perf rozłożyć]

II . trẹnnen [ˈtrɛnən] VERB intr

1. trennen (unterscheiden):

trennen

rozróżniać [perf rozróżnić]

zwischen verschiedenen Konzepten trennen

wyróżniać odmienne koncepcje

2. trennen TECH:

trennen

selekcjonować

gut/schlecht/scharf trennen (Trennschärfe besitzen)

mieć dobrą/złą/dużą selektywność

III . trẹnnen [ˈtrɛnən] VERB refl

1. trennen (auseinander gehen):

trennen

rozchodzić [perf rozejść] się

hier trennen sich unsere Wege

tu rozchodzą się nasze drogi

2. trennen (die Beziehung lösen):

trennen

rozstać się

sie haben sich getrennt

oni się rozstali

3. trennen (weggeben):

sie konnte sich nicht davon trennen

ona nie mogła się z tym rozstać

4. trennen (kündigen):

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

rozstaliśmy się z tym współpracownikiem

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

wypowiedzieliśmy pracę temu współpracownikowi

5. trennen SPORT:

die Mannschaften trennten sich [mit] 0:1 fig

drużyny zakończyły mecz wynikiem 0:1

Siehe auch: getrennt

I . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] ADJ

getrennt

rozdzielony

getrennt Haushalt, Zimmer

oddzielny

II . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] ADV

getrennt leben

osobno

getrennt schreiben

rozdzielnie

schreibt man das getrennt?

czy to się pisze rozdzielnie?

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERB trans

1. treffen (begegnen):

treffen

spotykać [perf spotkać]

2. treffen (vorfinden):

treffen

znajdować [perf znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [perf trafić] [w] coś

getroffen!

trafiony!

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

nietrafiony

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

poruszyć

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [perf zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [perf podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

osiągnąć

treffen Vorbereitungen

poczynić

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

treffen

dotyczyć

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERB intr +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERB refl

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [perf spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!

I . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] VERB trans

1. treiben a. fig (dazu bringen, sich in bestimmte Richtung zu bewegen):

treiben Menschen, Tiere

gnać

jdn zum Äußersten treiben

doprowadzić kogoś do ostateczności

auseinander treiben Menge, Herde

rozpędzać [perf rozpędzić]

der Hunger trieb ihn zum Diebstahl

głód zmusił go do kradzieży

der Wind treibt die Blätter durch die Straßen

wiatr gna liście przez ulice

sich [von der Strömung] treiben lassen

dać się ponieść [prądowi]

die Preise in die Höhe treiben

podbijać [lub podnosić] ceny

es trieb ihr den Schweiß auf die Stirn

to wywołało u niej pot na czole

2. treiben (antreiben):

treiben Getriebe, Räder

napędzać [perf napędzić]

3. treiben (betreiben):

treiben Handel

prowadzić

Spionage treiben

zajmować się

Missbrauch mit etw Dat treiben

nadużywać [perf nadużyć] czegoś

er treibt nur dummes Zeug ugs

on robi tylko głupoty

4. treiben BOT:

treiben Blätter, Blüten, Knospen

puszczać [perf puścić]

treiben Blätter, Blüten, Knospen

wypuszczać [perf wypuścić]

5. treiben (veranlassen):

treiben

skłaniać

jdn [zur Eile] treiben

poganiać kogoś

er trieb sie zur Eile

on ją poganiał

er treibt mich noch zum Wahnsinn

on doprowadza mnie do szału

6. treiben SPORT:

treiben

uprawiać

7. treiben (hineinschlagen):

treiben

wbijać [perf wbić]

treiben Tunnel

drążyć [perf wy‑]

Pflöcke in den Boden treiben

wbijać kołki w ziemię

Wendungen:

es zu toll treiben ugs

posuwać [perf posunąć] się za daleko ugs

es [mit jdm] treiben

sypiać [z kimś] ugs

II . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] VERB intr

1. treiben +sein (sich fortbewegen):

auf dem Wasser treiben

płynąć [perf po‑]

auseinander treiben (Wolken)

rozproszyć się

2. treiben +haben BOT (Pflanze):

treiben

puszczać [perf puścić] pąki

3. treiben +haben ugs:

treiben (harntreibend wirken) (Bier, Kaffee)

działać [perf po‑] moczopędnie

Wendungen:

sich treiben lassen

zajmować bierną postawę w życiu

Bẹcken <‑s, ‑> [ˈbɛkən] SUBST nt

1. Becken:

Becken a. ANAT

miednica f

Becken GEO

zagłębie nt

Becken GEO

niecka f

2. Becken:

Becken (Spülbecken)

zlewozmywak m

Becken (Waschbecken)

umywalka f

Becken (Schwimmbecken)

basen m

3. Becken meist Pl MUS:

Becken

talerze Pl

Becken

czynele Pl

I . dẹcken [ˈdɛkən] VERB trans

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [perf pokryć]

decken Tisch

nakrywać [perf nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [perf pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt FIN

czek m nie ma pokrycia

4. decken FIN (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [perf wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [perf za‑] przestępstwo

6. decken SPORT:

decken

kryć [perf po‑]

7. decken ZOOL (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] VERB refl

1. decken (gleich sein):

decken

pokrywać się

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

decken

przystawać do siebie

I . lẹcken [ˈlɛkən] VERB trans

lecken (mit der Zunge hinstreichen) Eis, Lutscher:

an etw Dat lecken

lizać coś

der Hund leckte ihre Hand

pies m lizał [perf po‑] jej dłoń

leck mich [doch] [am Arsch]! vulg

pocałuj mnie gdzieś! abw ugs

du kannst mich mal am Arsch lecken vulg

możesz mnie w dupę pocałować vulg

sich Dat die Finger nach etw lecken ugs

oblizywać [perf oblizać] po czymś palce

II . lẹcken [ˈlɛkən] VERB intr

lecken (undicht sein) (Schiff)

przeciekać

lecken (Behälter, Leitung)

być nieszczelnym

III . lẹcken [ˈlɛkən] VERB refl ugs

lecken

lizać się iron ugs

I . nẹcken [ˈnɛkən] VERB trans

necken

drażnić

jdn mit etw necken

drażnić kogoś czymś

II . nẹcken [ˈnɛkən] VERB refl

sich mit jdm necken

przekomarzać się z kimś

Wendungen:

was sich liebt, das neckt sich Sprichw

kto się lubi, ten się czubi Sprichw

wẹcken [ˈvɛkən] VERB trans

1. wecken (aufwecken):

wecken Kinder

budzić [perf o‑]

wann möchten Sie geweckt werden?

o której panią/pana obudzić?

sich von jdm wecken lassen

kazać się komuś obudzić

2. wecken (hervorrufen):

Erinnerungen wecken

budzić [lub wywoływać] wspomnienia

jds Interesse wecken

wzbudzać [perf wzbudzić] czyjeś zainteresowanie

Wẹcken <‑s, ‑> SUBST m A, südd

Wecken

bułka f

chẹcken [ˈtʃɛkən] VERB trans

1. checken (überprüfen):

checken

sprawdzać [perf sprawdzić]

2. checken ugs (begreifen):

checken

kapować ugs

checken

kumać ugs

checken

załapać ugs

das hat er nicht gecheckt

nie skumał tego ugs

3. checken (im Eishockey):

checken

potrącać [perf potrącić]

Flẹcken <‑s, ‑> [ˈflɛkən] SUBST m

1. Flecken → Fleck

2. Flecken (Marktflecken):

Flecken

miasteczko nt

Siehe auch: Fleck

Flẹck <‑[e]s, ‑e> [flɛk] SUBST m

1. Fleck (Schmutzfleck, Farbfleck):

Fleck

plama f

blauer Fleck

siniak m

einen Fleck entfernen

usuwać [perf usunąć] plamę

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

biała plama na mapie fig

ein weißer Fleck auf der Landkarte fig

nie mieć [lub nie być człowiekiem] czystych rąk

2. Fleck REG (Flicken):

Fleck

łata f

3. Fleck ugs:

Fleck (Stelle)

miejsce nt

Fleck (Stück Land)

zakątek m

sich nicht vom Fleck rühren

nie ruszać [perf ruszyć] się z miejsca

nicht vom Fleck kommen

nie posuwać [perf posunąć] się naprzód

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być rozsądnym

das Herz auf dem rechten Fleck haben

być altruistą

4. Fleck fig (Makel):

Fleck

skaza f

Fleck

plama f

stẹcken¹ <steckt, steckte, gesteckt> [ˈʃtɛkən] VERB trans

1. stecken (einstecken):

stecken

wkładać [perf włożyć]

stecken

wtykać [perf wetknąć]

stecken

wsuwać [perf wsunąć]

etw in eine Schublade stecken

chować [perf s‑] coś do szuflady

sie steckte die Hände in die Tasche

włożyła ręce do kieszeni

sich Dat etw in den Mund stecken

wkładać [lub wsadzać] sobie coś do ust

ich weiß im Moment gar nicht, wohin ich dich stecken soll fig ugs

w tym momencie zupełnie nie mam pojęcia, co mam z tobą zrobić

2. stecken (aufstecken):

er steckte ihr den Ring an den Finger

włożył jej obrączkę na palec

er steckte ihr den Ring an den Finger (feststecken, anstecken)

przyszpilać [perf przyszpilić ]ugs

eine Brosche an die Jacke stecken

przypinać [perf przypiąć] broszkę do żakietu

den Saum stecken

robić [perf z‑] obrąbek

das kannst du dir an den Hut stecken ugs

możesz to sobie wsadzić ugs

3. stecken fig ugs:

jdn ins Gefängnis stecken

wsadzić kogoś do więzienia ugs

4. stecken ugs (investieren):

viel Geld in etw Akk stecken

władować [lub wsadzić] w coś dużo pieniędzy ugs

ich habe viel Geld/Arbeit in das Projekt gesteckt

włożyłem dużo pieniędzy/pracy w ten projekt

5. stecken ugs (verraten, zur Kenntnis bringen):

jdm etw stecken

zdradzać [perf zdradzić] coś komuś

jdm ein paar Informationen stecken

zdradzić komuś pewne informacje

Stẹcken <‑s, ‑> [ˈʃtɛkən] SUBST m

Stecken REG:

Stecken

kij[ek] m

Wendungen:

Dreck am Stecken haben

mieć nieczyste sumienie

ạn|ecken [ˈanʔɛkən] VERB intr +sein

1. anecken (anstoßen):

anecken

potrącać [perf potrącić]

anecken

uderzać [perf uderzyć] [w coś]

2. anecken ugs:

anecken

podpadać [perf podpaść ]ugs

mit seinem Verhalten überall anecken

podpadać wszystkim swoim zachowaniem

der Schüler ist bei seinem Lehrer angeeckt

ten uczeń m podpadł swojemu nauczycielowi

blẹcken [ˈblɛkən] VERB trans

die Zähne blecken

wyszczerzać [perf wyszczerzyć] zęby

trạ̈nken [ˈtrɛŋkən] VERB trans

1. tränken (zu trinken geben):

tränken Tier

poić [perf na‑]

2. tränken (durchnässen):

etw [mit etw] tränken

nasączyć coś [czymś]