Übersetzungen für „Gr��ben“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] VERB intr (Erde ausheben)

graben

kopać

nach Wasser/Gold/Kohle graben

poszukiwać wody/złota/węgla

II . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] VERB trans (ausheben)

graben Loch, Grube, Tunnel

drążyć [perf wy‑]

graben Brunnen, Graben

kopać [perf wy‑]

III . gra̱ben <gräbt, grub, gegraben> [ˈgraːbən] VERB refl fig (sich einprägen)

sich [jdm] ins Gedächtnis graben

utkwić [komuś] w pamięci fig

Gra̱ben <‑s, Gräben> [ˈgraːbən, pl: ˈgrɛːbən] SUBST m

1. Graben:

Graben (Vertiefung)

rów m

Graben (Bewässerungsgraben)

rów m melioracyjny

Graben (Straßengraben)

przydrożny rów m

Graben (Burggraben)

fosa f

Graben (Orchestergraben)

kanał m orkiestrowy

Graben (Orchestergraben)

podscenie nt

2. Graben GEO (Bodensenkung):

Graben

rów m

3. Graben (Schützengraben):

Graben

transzeja f

gra̱u̱en² [ˈgraʊən] VERB unpers

mir graut vor jdm/etw

ciarki Pl mnie przechodzą na widok kogoś/czegoś

mir graut [o. es graut mir] vor der Prüfung

[ja]strasznie się boję egzaminu

grä̱men [ˈgrɛːmən] geh VERB refl geh

sich [über jdn/etw] grämen

niepokoić się [o kogoś/czymś] geh

wir grämen uns über den Verlust

niepokoi nas ta strata f

I . grö̱len [ˈgrøːlən] VERB intr abw ugs

grölen

wydzierać się ugs

II . grö̱len [ˈgrøːlən] VERB trans abw ugs

grölen Lieder:

grölen

śpiewać wrzaskliwie

grü̱nen VERB intr geh

grünen

zielenić [perf za‑] się

I . grüßen [ˈgryːsən] VERB trans

1. grüßen:

grüßen (begrüßen)

pozdrawiać [perf pozdrowić]

grüßen (willkommen heißen)

witać [perf po‑]

grüß dich! ugs

witaj!

grüß dich! ugs

witam cię!

grüß Gott!

niech będzie pochwalony!

2. grüßen (Grüße übermitteln):

jdn von jdm grüßen

przekazać komuś pozdrowienia od kogoś

grüß deinen Vater von uns

pozdrów od nas swojego ojca

II . grüßen [ˈgryːsən] VERB intr

grüßen

pozdrawiać [perf pozdrowić]

Paul lässt grüßen

Paul przesyła pozdrowienia

sie lässt [dich] schön grüßen

kazała [cię] serdecznie pozdrowić

III . grüßen [ˈgryːsən] VERB refl

grüßen

kłaniać się

grüßen Sie sich mit ihr?

mówi jej pan/pani dzień dobry?

grüßen Sie sich mit ihr?

kłania jej się pan/pani?

gra̱sen [ˈgraːzən] VERB intr

grasen

wypasać [lub paść] się

gri̱e̱nen [ˈgriːnən] VERB intr nordd (grinsen)

grienen

uśmiechać [perf uśmiechnąć] się szyderczo

was grienst du mich so blöde an?

co się tak głupio do mnie uśmiechasz?

grẹnzen VERB intr

1. grenzen (Grenze haben mit):

an ein Land grenzen

graniczyć z jakimś krajem

2. grenzen fig (gleichen):

an ein Wunder grenzen

graniczyć z cudem fig

das grenzt an Betrug

to graniczy z oszustwem

I . gra̱u̱len [ˈgraʊlən] VERB trans ugs

jdn aus etw graulen

wypędzać [perf wypędzić] kogoś z czegoś

jdn aus dem Haus graulen

wypędzić kogoś z domu

niemand konnte ihn leiden und so wurde er schließlich aus seinem Amt gegrault

nikt nie mógł go znieść i wreszcie przegoniono go z jego urzędu

II . gra̱u̱len [ˈgraʊlən] VERB refl ugs

graulen

bać się

kleine Kinder graulen sich meist vor der Dunkelheit

małe dzieci ntpl zazwyczaj boją się ciemności

III . gra̱u̱len [ˈgraʊlən] VERB unpers ugs

jdm [o. jdn] grault es vor etw Dat/jdm

ktoś się czegoś boi

mir [o. mich] grault schon vor der nächsten Steuerprüfung

[ja] już się boję następnej kontroli podatkowej

gra̱u̱sen [ˈgraʊzən] VERB unpers

grausen

przerażać [perf przerazić]

grausen

napawać grozą [lub przerażeniem]

es graust ihn vor Ratten

przerażają go szczury mpl

es graust mich

to mnie napawa grozą

da kann es einem ja grausen

[no] to można się przestraszyć

I . gre̱i̱fen <greift, griff, gegriffen> [ˈgraɪfən] VERB trans

greifen (nehmen, ergreifen, fangen):

greifen

chwytać [perf chwycić]

greifen

łapać [perf z‑ ]ugs

Wendungen:

zum Greifen nahe

w zasięgu ręki

II . gre̱i̱fen <greift, griff, gegriffen> [ˈgraɪfən] VERB intr

1. greifen a. fig (zu reichen versuchen):

nach etw greifen

sięgać [perf sięgnąć] po coś

um sich greifen

rozprzestrzeniać się

er musste tief in die Tasche greifen ugs

musiał sięgnąć głęboko do kieszeni

sich Dat an den Kopf greifen ugs

łapać [perf z‑] się za głowę

2. greifen a. fig ugs (benutzen):

zum Hammer greifen

użyć młotka

zu einem Buch greifen

skorzystać z jakiejś książki

zu den Waffen greifen

chwytać [perf chwycić] za broń

zu bestimmten Methoden greifen

korzystać z określonych metod [perf s‑]

zu härteren Mitteln greifen

sięgać [perf sięgnąć] po bardziej radykalne środki

3. greifen TECH (Reifen, Sohlen):

greifen

mieć dobrą przyczepność

ineinander greifen

zazębiać [perf zazębić] się

4. greifen:

greifen (Wirkung haben) (Methode, Überredung)

poskutkować

tief greifend

dokładny

tief greifend

szczegółowy

gre̱i̱nen [ˈgraɪnən] VERB intr abw ugs

greinen

skomleć [perf za‑]

greinen

jęczeć [perf za‑]

ich kann dieses klägliche Greinen nicht mehr hören!

już nie mogę słuchać tego żałosnego jęczenia

grịllen [ˈgrɪlən] VERB intr, trans

grillen

grillować

grịnsen [ˈgrɪnzən] VERB intr

grinsen

szczerzyć się ugs

grọllen VERB intr geh

1. grollen (verstimmt sein):

grollen

żywić urazę geh

jdm [wegen etw] grollen

dąsać się na kogoś [z powodu czegoś]

sie grollt [mit] ihrem Bruder

ona się dąsa na swojego brata

2. grollen:

grollen (dröhnen) (Donner)

grzmieć [perf za‑]

I . grụ̈nden [ˈgrʏndən] VERB trans

1. gründen (schaffen):

gründen Firma, Verein

zakładać [perf założyć]

gründen Firma, Stadt, Institution

zakładać [perf założyć]

eine Universität gründen

założyć uniwersytet

2. gründen (fußen lassen):

seine Hoffnungen auf etw Akk gründen

opierać swe nadzieje na czymś

worauf gründet er seine Entscheidung?

na czym on opiera swoją decyzję?

II . grụ̈nden [ˈgrʏndən] VERB intr (seinen Grund haben)

auf etw Dat o Akk gründen

opierać się na czymś

auf Erfahrung gründen

opierać się na doświadczeniu

III . grụ̈nden [ˈgrʏndən] VERB refl

1. gründen ugs (sich formieren):

wann hat sich diese Gruppe gegründet?

kiedy powstała ta grupa?

2. gründen (sich stützen):

sich auf etw Akk gründen

opierać się na czymś

worauf gründen sich seine Ansprüche?

jakie podstawy mają jego roszczenia ntpl ?

I . grụnzen [ˈgrʊntsən] VERB intr

1. grunzen:

grunzen (kehlige Laute ausstoßen) (Schwein)

chrząkać

2. grunzen ugs:

grunzen (laut atmen) (Mensch)

sapać

II . grụnzen [ˈgrʊntsən] VERB trans ugs

grunzen

mruknąć

grunzen

wymamrotać

I . ẹrben [ˈɛrbən] VERB trans

1. erben (das Erbe antreten):

etw [von jdm] erben

przejmować [perf przejąć] coś w spadku [po kimś]

2. erben scherzh ugs (geschenkt bekommen):

etw [von jdm] erben Kleidungsstück

odziedziczyć coś [po kimś] scherzh

II . ẹrben [ˈɛrbən] VERB intr (als Erbe fungieren)

erben

dziedziczyć [perf o‑]