Übersetzungen für „ankle“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . ạn|kleben VERB trans

ankleben

przyklejać [perf przykleić]

„Plakate ankleben verboten!“

„zakaz przyklejania plakatów!”

ein Plakat an die [o. der] Wand ankleben

przykleić plakat na ścianie

II . ạn|kleben VERB intr +sein

ankleben

kleić się

ankleben

przylepiać [perf przylepić] się

der Teig klebt an der Schüssel an

ciasto nt klei [lub przykleja] się do miski

I . ạn|klagen VERB trans

1. anklagen JUR:

anklagen

oskarżać [perf oskarżyć]

er wurde wegen des Hochverrats angeklagt

[on] został oskarżony o zdradę stanu

angeklagt sein

być oskarżonym

2. anklagen (anprangern):

anklagen Missstände, Politik

krytykować [perf s‑]

anklagen Missstände, Politik

potępiać [perf potępić]

anklagen Missstände, Politik

piętnować [perf na‑]

3. anklagen (beschuldigen):

anklagen

obwiniać [perf obwinić]

II . ạn|klagen VERB intr

anklagen (Person)

oskarżać [perf oskarżyć]

anklagen (Rede)

zarzucać [perf zarzucić]

Ạnklage <‑, ‑n> SUBST f

1. Anklage kein Pl JUR (Tatvorwurf):

Anklage

oskarżenie nt

Zeuge der Anklage

świadek m oskarżenia

gegen jdn Anklage [wegen etw] erheben

wystąpić z oskarżeniem przeciwko komuś [o coś]

[wegen etw] unter Anklage stehen

być oskarżonym [o coś]

jdn unter Anklage stellen

postawić kogoś w stan oskarżenia

2. Anklage kein Pl JUR (Anklagevertreter):

Anklage

oskarżyciel m publiczny

die Anklage vertreten

reprezentować oskarżenie

3. Anklage (Vorwurf, Klage):

Anklage

zarzut m

I . ạn|kleiden VERB trans geh

ankleiden

odziewać [perf odziać ]alt

II . ạn|kleiden VERB refl geh

ankleiden

przyodziewać [perf przyodziać] się alt

kleiden Sie sich bitte an!

proszę się przyodziać!

ạn|kläffen VERB trans ugs

jdn ankläffen

ujadać na kogoś

I . ạnklagend ADJ

anklagend Stimme:

anklagend

oskarżycielski

II . ạnklagend ADV

anklagend ansehen:

anklagend

z wyrzutem

ạn|klicken VERB trans COMPUT

anklicken

klikać [perf kliknąć]

ạn|klingen VERB intr irr +sein

1. anklingen (spürbar werden):

anklingen

być wyczuwalnym

2. anklingen (erinnern):

an etw anklingen

przypominać coś

ạn|klopfen VERB intr

1. anklopfen (anpochen):

anklopfen

pukać [perf za‑]

er trat ein ohne anzuklopfen

[on] wszedł bez pukania

2. anklopfen ugs (bitten):

anklopfen

prosić [perf po‑]

er klopft mich wieder um Geld an

on prosi mnie znów o pieniądze

ạnkern [ˈaŋkɐn] VERB intr NAUT

1. ankern (den Anker werfen):

ankern

zarzucać [perf zarzucić] kotwicę

2. ankern (vor Anker liegen):

ankern

stać na kotwicy

Ạnkläger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUBST m(f) JUR

Ankläger(in)

oskarżyciel m

öffentlicher Ankläger

oskarżyciel publiczny

öffentlicher Ankläger

prokurator m

I . ạn|klammern VERB trans

1. anklammern (befestigen):

anklammern Wäsche

przyczepiać [perf przyczepić] klamerkami

beim Trocknen darf die Bluse nicht an der Leine angeklammert werden

podczas suszenia nie wolno przypinać bluzki klamerkami do sznura

2. anklammern (mit Büroklammern):

anklammern

przyczepiać [perf przyczepić] spinaczem

er hat ein Lichtbild an den [o. dem] Lebenslauf angeklammert

[on] przyczepił spinaczem zdjęcie do życiorysu

II . ạn|klammern VERB refl (sich festhalten)

das kleine Kind klammert sich an die [o. der] Mutter an

małe dziecko trzyma się matki

sich an eine Hoffnung anklammern fig

chwytać się nadziei fig

ạn|klingeln VERB intr, trans REG ugs

bei jdm anklingeln

dzwonić [perf za‑] do kogoś