Übersetzungen für „bindemedel“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Bịndemittel <‑s, ‑> SUBST nt TECH

Bindemittel

spoiwo nt

Bindemittel

lepiszcze nt

Bindemittel

środek m wiążący

bịndend ADJ

bindend Abmachung:

bindend

wiążący

eine bindende Zusage [machen]

[złożyć] wiążącą obietnicę

[für jdn] bindend sein

być [dla kogoś] wiążącym

Bịndegewebe <‑s, ‑> SUBST nt MED

Bindegewebe

tkanka f łączna

Bịndeglied <‑[e]s, ‑er> SUBST nt

Bindeglied

ogniwo nt łączące

Bịndfaden <‑s, ‑fäden> SUBST m

Bindfaden

szpagat m

Bindfaden

sznurek m

Wendungen:

es regnet Bindfäden ugs

leje jak z cebra ugs

Bịnnenhandel <‑s, kein Pl > SUBST m

Binnenhandel

handel m wewnętrzny

I . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] VERB trans

1. binden (zusammenbinden, fesseln):

binden Gefangenen, Hände

wiązać [perf z‑]

jdn an Händen und Füßen binden

związać komuś ręce i nogi

mir sind die Hände gebunden fig

mam związane ręce fig

2. binden (aneinander befestigen):

binden Kranz, Strauß, Besen

wiązać [perf z‑]

etw zu etw binden

związać coś w coś

Haare zu einem Zopf binden

związać włosy w warkocz

Fichtenzweige zu Kränzen binden

wiązać gałązki świerku w wieńce

3. binden (anbinden, befestigen):

jdn/etw [mit etw] an etw Akk binden Boot, Gefangenen

przywiązać kogoś/coś [czymś] do czegoś

einen Menschen mit einer Leine an einen Baum binden

przywiązać człowieka sznurem do drzewa

4. binden (zubinden):

binden Schleife, Schnürsenkel

zawiązywać [perf zawiązać]

kannst du mir bitte die Schürze hinten binden?

możesz mi proszę zawiązać z tyłu fartuch?

etw um etw binden Krawatte

zawiązać coś na czymś

ein Tuch um den Kopf binden

zawiązać chustkę na głowie

5. binden (herstellen):

ein Fass binden

pobijać beczkę

6. binden (verpflichten):

jdn [an etw Akk] binden

zobowiązywać [perf zobowiązać] kogoś [do czegoś]

mein Versprechen bindet mich

jestem zobowiązany obietnicą

mein Versprechen bindet mich

wiąże mnie obietnica f fig

ein Vertrag bindet immer beide Seiten

umowa f zobowiązuje zawsze obie strony

eine bindende Zusage machen

dawać [perf dać] wiążące przyrzeczenie fig

7. binden (eine Gefühlsbindung schaffen):

binden

wiązać

binden

jednoczyć

es bindet mich nichts mehr an diese Stadt

nic już nie wiąże mnie z tym miastem fig

8. binden:

binden CHEM, PHYS, GASTRO Soße

wiązać

Gaswolken mit einem Wasservorhang binden

neutralizować chmury gazu zasłoną wodną

9. binden (anlegen):

Kapital binden

inwestować kapitał

10. binden (mit einem Einband versehen):

binden Buch

oprawiać [perf oprawić]

11. binden LIT:

Wörter durch einen Rheim binden

ułożyć słowa w rym

in gebundener Rede

wierszem

II . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] VERB intr

binden

wiązać

binden

spajać [perf spoić]

dieser Klebstoff bindet gut

ten klej m dobrze wiąże

III . bịnden <bindet, band, gebunden> [ˈbɪndən] VERB refl

1. binden (eine Beziehung eingehen):

sich [an jdn] binden

wiązać [perf z‑] się [z kimś] fig

ich möchte mich momentan nicht binden

nie chciałbym się teraz [z nikim] wiązać fig

2. binden (sich verpflichten):

binden

zobowiązać się

Siehe auch: gebunden

I . gebụnden [gə​ˈbʊndən] VERB trans, intr, refl

gebunden pp von binden

II . gebụnden [gə​ˈbʊndən] ADJ

1. gebunden (kontrolliert):

gebunden Preise, Kapital

kontrolowany

2. gebunden (verpflichtet):

vertraglich gebunden sein

być związanym umową

anderweitig gebunden sein

mieć inne zobowiązania

an einen Ort gebunden sein

być związanym z jakimś miejscem

3. gebunden (mit festem Rücken und Decke versehen):

gebunden Buch

w twardej oprawie

4. gebunden (in Versen):

gebunden Rede

wiązany

Sta̱u̱bbindemittel <‑s, ‑> SUBST nt

Staubbindemittel

środek m wiążący kurz