Übersetzungen für „bráðum“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . brau̱n [braʊn] ADJ

1. braun:

braun Haar, Haarfarbe

ciemny

braun Pullover

brązowy

braun Augen

piwny

2. braun (dunkelhäutig):

braun Hautfarbe

o ciemnej karnacji

3. braun (sonnengebräunt):

braun Mensch

opalony

braun werden

opalić się

4. braun abw (nationalsozialistisch):

braun

narodowosocjalistyczny

II . brau̱n [braʊn] ADV

braun streichen:

braun

na brązowo

braun [gebrannt]

[opalony] na brązowo

brạnden [ˈbrandən] VERB intr (Wellen)

an [o. gegen] etw branden

rozbijać się o coś

I . bra̱ch [braːx] VERB trans, intr, refl

brach Imperf von brechen

II . bra̱ch [braːx] ADJ

brach

leżący odłogiem

Siehe auch: brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB trans irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [perf z‑]

brechen Brot

przełamywać [perf przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig ugs

sich Dat einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen ugs

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [perf wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [perf dotrzymać]

brechen Recht

łamać [perf z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [perf z‑]

brechen Schweigen

przerywać [perf przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [perf u‑]

brechen Widerstand

tłumić [perf s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen geh (pflücken):

brechen Blume

zrywać [perf zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [perf załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [perf odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB intr irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [perf z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [perf po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen ugs

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen ugs

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [perf s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [perf wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś ugs

5. brechen +haben ugs (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [perf z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB refl irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [perf rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [perf załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [perf odbić] się

Brau̱e <‑, ‑n> [ˈbraʊə] SUBST f

Braue

brew f

Brau̱n <‑s, ‑> [braʊn] SUBST nt

Braun

brąz m

Brau̱t <‑, Bräute> [braʊt, pl: ˈbrɔɪtə] SUBST f

1. Braut (am Hochzeitstag):

Braut

panna f młoda

2. Braut (Verlobte):

Braut

narzeczona f

3. Braut ugs (Mädchen):

Braut

laska f fig ugs

bra̱vo! [ˈbraːvo] INTERJ

bravo!

brawo!

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] VERB trans

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [perf u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [perf u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] VERB intr

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [perf u‑] się

braten (im Backofen)

piec [perf u‑] się

brau̱en [ˈbraʊən] VERB trans

1. brauen (Bier herstellen):

brauen

warzyć

2. brauen ugs (zubereiten):

brauen Tee, Kaffee

przyrządzać [perf przyrządzić]

Bravour <‑, kein Pl > [bra​ˈvuːɐ̯] SUBST f geh

1. Bravour (Meisterschaft):

Bravour

wirtuozeria f

etw mit Bravour tun (meisterhaft)

wykonać coś po mistrzowsku

etw mit Bravour bestehen

zdać coś śpiewająco

2. Bravour:

Bravour (Kühnheit)

brawura f

Bravour (eines Soldaten)

dzielność f

etw mit Bravour tun (mit Kühnheit)

robić [perf z‑] coś z brawurą