Übersetzungen für „clued“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Blues <‑, ‑> [bluːs] SUBST m

Blues MUS

blues m

Blues (Tanz)

slow-fox m

Gli̱e̱d <‑[e]s, ‑er> [gliːt] SUBST nt

1. Glied a. fig (Körperteil, Mitglied einer Gesellschaft):

Glied

członek m

der Schreck saß ihm in den Gliedern

przejmował go strach m

2. Glied (Teil):

Glied

część f

3. Glied (Fingerglied, Zehenglied):

Glied

człon m palca

4. Glied (Kettenglied):

Glied

ogniwo nt

5. Glied (Penis):

Glied

penis m

Glied

członek m

I . clever [ˈklɛvɐ] ADJ

1. clever (gewitzt, geschickt):

clever

bystry

clever

zaradny

2. clever (raffiniert):

clever

sprytny

er war nicht clever genug

nie miał wystarczająco sprytu

II . clever [ˈklɛvɐ] ADV

clever spielen, machen:

clever

sprytnie

schi̱e̱d [ʃiːt] VERB trans, intr, refl

schied Imperf von scheiden

Siehe auch: scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] VERB trans

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [perf rozwieść]

scheiden

udzielać [perf udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta f

ihr geschiedener Mann

jej były mąż m

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [perf rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [perf po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy mpl

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute ugs

od tamtego momentu nasze drogi fpl się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] VERB intr +sein

1. scheiden geh (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [perf złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [perf rozejść] się

scheiden

rozstawać [perf rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [perf rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie nt jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] VERB refl

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [perf rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [perf wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden geh (Wege):

scheiden

rozchodzić [perf rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie fpl są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone