Übersetzungen für „erf��llen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . erfụ̈llen* VERB trans

1. erfüllen (nachkommen):

erfüllen Funktion, Zweck

realizować [perf z‑]

erfüllen Forderung, Bitte, Erwartungen

spełniać [perf spełnić]

erfüllen Aufgabe

wykonywać [perf wykonać]

sich Dat einen Wunsch erfüllen

spełniać [perf spełnić] swoje pragnienie

ein Versprechen/eine Bedingung erfüllen

dotrzymać obietnicy/warunku

das Gerät erfüllt seinen Zweck

to urządzenie nt spełnia swoje zadanie

2. erfüllen (anfüllen):

den Raum erfüllen (Duft, Klänge)

wypełniać [perf wypełnić] pomieszczenie

das Giftgas erfüllte das ganze Gebäude

trujący gaz m wypełnił całe pomieszczenie

3. erfüllen:

erfüllen (durchdringen) (Gefühl)

przejmować [perf przejąć]

von Ekel/Freude/Angst erfüllt

przepełniony obrzydzeniem/radością/strachem

II . erfụ̈llen* VERB refl

erfüllen (in Erfüllung gehen) (Wunsch)

spełniać [perf spełnić] się

mögen sich deine Pläne erfüllen

niech twoje plany mpl się spełnią

zerfạllen* VERB intr irr +sein

1. zerfallen:

zerfallen (auseinander fallen) (Gebäude)

zawalić się

zerfallen (Körper)

rozkładać [perf rozłożyć] się

zerfallen (Materie)

rozpadać [perf rozpaść] się

zerfallene Gebäude

zawalone budynki mpl

zu Staub zerfallen

rozpaść się w pył

2. zerfallen:

zerfallen (untergehen) (Reich, Kultur)

upadać [perf upaść]

3. zerfallen PHYS:

zerfallen

rozpadać [perf rozpaść] się

4. zerfallen (sich gliedern):

in etw Akk zerfallen

dzielić się na coś

5. zerfallen (sich zerstreiten):

mit jdm zerfallen sein

być [lub żyć] z kimś w niezgodzie

er war mit sich und der Welt zerfallen

był niezadowolony z siebie i ze świata

he̱r|fallen VERB intr irr +sein

1. herfallen (überfallen):

über jdn/etw Akk herfallen

napadać [perf napaść] na kogoś

über ein Land herfallen

napaść na kraj

über eine Person herfallen

rzucać [perf rzucić] się na jakąś osobę

2. herfallen (kritisieren):

über die Politiker/die Presse herfallen

atakować [perf za‑] polityków/prasę

über jdn mit Fragen herfallen

zaatakować kogoś pytaniami

3. herfallen (sich stürzen auf):

über das Büfett/Essen herfallen

rzucać [perf rzucić] się na bufet/jedzenie

verfạllen* VERB intr irr +sein

1. verfallen:

verfallen (zerfallen) (Gebäude)

rozpadać [perf rozpaść] się

verfallen (Mensch)

opadać [perf opaść] z sił

2. verfallen:

verfallen (sinken, Wert einbüßen) (Preise)

spadać [perf spaść]

verfallen (Sitten)

zanikać [perf zaniknąć]

verfallen (Kunst)

podupadać [perf podupaść]

verfallen (Moral)

upadać [perf upaść]

3. verfallen:

verfallen (ungültig werden) (Fahrkarte, Briefmarke)

tracić [perf s‑] ważność

verfallen (Anspruch, Patent)

gasnąć [perf wy‑]

verfallen (Recht)

tracić [perf s‑] na znaczeniu

4. verfallen (erliegen):

jdm verfallen

ulegać [perf ulec] komuś

jds Charme/Zauber Dat verfallen

ulegać [perf ulec] czyjemuś wdziękowi/czarowi

dem Alkohol verfallen

uzależnić się od alkoholu

dem Tode verfallen geh

dać się pokonać śmierci geh

in alte Fehler verfallen

powtarzać stare błędy

5. verfallen (kommen auf):

verfallen

wpadać [perf wpaść]

sie verfiel auf die Idee, ...

[ona] wpadła na pomysł, ...

wie konntest du nur auf ihn verfallen?

jak mógł właśnie on wpaść ci do głowy?

I . erhẹllen* VERB trans

1. erhellen (hell machen):

erhellen Raum

rozjaśniać [perf rozjaśnić]

ein Lächeln erhellt ihr Gesicht fig

uśmiech m rozjaśnia jej twarz

2. erhellen Zusammenhänge:

erhellen

naświetlać [perf naświetlić ]geh

erhellen

wyjaśniać [perf wyjaśnić]

II . erhẹllen* VERB refl

erhellen (Himmel)

przejaśniać [perf przejaśnić] się

erhellen (Gesicht) fig

pojaśnieć geh

erhellen (Gesicht) fig

rozpogadzać [perf rozpogodzić] się