Übersetzungen für „ostatak“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

ostatek <Gen ‑tka, Pl ‑tki> [ostatek] SUBST m

1. ostatek (reszta):

ostatek

Rest m

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zum Schluss

do ostatka (do ostatniej chwili)

bis zuletzt

do ostatka (całkowicie)

vollkommen

być zmęczonym do ostatka

todmüde sein

być zmęczonym do ostatka

vor Müdigkeit umfallen

przemoczony do ostatka

bis auf die Knochen durchnässt

przemoczony do ostatka

tropfnass

gonić ostatkami sił

auf [o. aus] dem letzten Loch pfeifen

kto zjada ostatki, ten [jest] piękny i gładki

wenn du aufisst, scheint morgen die Sonne

na ostatek

zu guter Letzt

na ostatek

schließlich

Wendungen:

ostatki Pl (ostatnie dni karnawału)

Fastnacht f

ostatni [ostatɲi] ADJ

1. ostatni (końcowy):

ostatni papieros, pociąg

letzte(r, s)

ostatni przystanek

End-

ona jest ostatnią osobą, która...

sie ist die Letzte f , die ...

do ostatniego miejsca

bis auf den letzten Platz

nie pierwszy i nie ostatni raz

nicht das erste Mal nt [o. zum ersten Mal]

dzielić się z kimś ostatnim kawałkiem chleba

den letzten Rest mit jdm teilen

zapięte na ostatni guzik

bis aufs i-Tüpfelchen vorbereitet

[walka] do ostatniej kropli krwi

[Kampf m ] bis zum letzten Blutstropfen

ostatnie namaszczenie REL

die Letzte Ölung f

[chcieć] mieć ostatnie słowo

das letzte Wort haben [o. behalten] [wollen]

ostatnia wola

der letzte [o. Letzte] Wille m

ostatnia wola

Testament nt

być na ostatnich nogach

sich Akk kaum noch auf den Beinen halten können

ktoś nie powiedział [jeszcze] ostatniego słowa

jd hat das letzte Wort noch nicht gesprochen

coś nie jest czyimś ostatnim słowem

etw ist noch nicht jds letztes Wort nt

ostatnia posługa

die letzte Ehre f

ostatnie podrygi

letzte Regungen fpl

wybiła czyjaś ostatnia godzina

jds letzte Stunde f hat geschlagen

wydać ostatnie tchnienie

den letzten Atemzug tun

ostatnia deska ratunku

die letzte Rettung f

ostatni dzwonek

höchste Eisenbahn f

oddać ostatnią koszulę [za kogoś]

das letzte Hemd [für jdn] hergeben

ten się śmieje, kto się śmieje ostatni

wer zuletzt lacht, lacht am besten

2. ostatni (najnowszy):

ostatni wydanie

letzte(r, s)

ostatni wydanie

neu[e]ste(r, s)

ostatni krzyk mody

der letzte Schrei m

w ostatnich latach

in den letzten Jahren

w ostatnich latach

neuerdings

ostatnimi czasy

in letzter Zeit

3. ostatni (najgorszy):

ostatni uczeń, gracz

schlechteste(r, s)

ostatni uczeń, gracz

letzte(r, s)

zwymyślać kogoś od ostatnich

jdn aufs Übelste beschimpfen

I . ostawać <‑taje; perf ostać> [ostavatɕ] VERB trans geh, przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; perf ostać> [ostavatɕ] VERB refl perf geh, przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostrak <Gen ‑a, Pl ‑i> [ostrak] SUBST m HIST

ostrak

Ostrakon nt

ostać [ostatɕ]

ostać perf od ostawać

Siehe auch: ostawać

I . ostawać <‑taje; perf ostać> [ostavatɕ] VERB trans geh, przest

ostawać

[ver]bleiben

ostań z Bogiem

geh mit Gott

II . ostawać <‑taje; perf ostać> [ostavatɕ] VERB refl perf geh, przest

1. ostawać (przetrzymywać):

ostawać

bestehen

ostawać

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostawać

standhalten

ostawać

trotzen

ostoja <Gen ‑oi, Pl ‑je> [ostoja] SUBST f

1. ostoja meist lp (oparcie):

ostoja

Stütze f

ostoja

[Rück]halt m

mieć w kimś ostoję

in jdm einen Rückhalt haben

mieć w kimś ostoję

sich Akk auf jdn verlassen können

2. ostoja BAHN:

ostoja

Rahmen m

3. ostoja BIO:

ostoja

Refugialgebiet nt

4. ostoja übtr (bastion):

ostoja

Hort m übtr

ostoja

Bollwerk nt übtr

główna ostoja

Hochburg f

ostrzał <Gen ‑u, Pl ‑y> [ostʃaw] SUBST m MILIT

ostrzał

Beschuss m

znajdować się [lub być] pod ostrzałem

unter Beschuss geraten [o. stehen]

ostukać [ostukatɕ] perf, ostukiwać [ostukivatɕ] <‑kuje; Imperf ‑kuj> VERB trans

1. ostukać (opukać):

ostukać

abklopfen

ostukać

beklopfen

sprawdzał drewno, delikatnie je ostukując

er prüfte das Holz, indem er es vorsichtig abklopfte

2. ostukać MED:

ostukać

abklopfen

tartak SUBST

Benutzereintrag

tartak m

Schneidemühle f dial