Polnisch » Deutsch

Polnisch)

podnieta: Nomen
podnieść
podniecić
podnajem: Nomen
podniecenie: Nomen
podnajemca: Nomen
podniebienie: Nomen
podniesienie: Nomen
podniebny: Adjektiv und Adverb
podniecać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
podniosły: Adjektiv und Adverb
podniośle: Adverb
podnająć
podnóżek: Nomen

Meintest du vielleicht: podnieta , podnajem , podniecić , podnieść , podniecenie , podnajemca , podniesienie , podniebienie , podnóżek , podnająć , podniośle , podniosły , podniecać und podniebny

podnieta <Gen ‑ty, Pl ‑ty> [podɲeta] SUBST f

1. podnieta geh (zachęta):

podnieta

Ansporn m

podnieta

Anreiz m

coś stanowi podnietę do pracy/walki

etw ist ein Anreiz zur Arbeit/zum Kampf

2. podnieta BIO (bodziec):

podnieta

Reiz m

podnieta

Stimulus m

próg podniety

Reizschwelle f

podnieść [podɲeɕtɕ]

podnieść perf od podnosić

Siehe auch: podnosić

I . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERB trans

II . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERB refl

1. podnosić (wstawać):

podnosić

sich Akk erheben

podnieść się z łóżka

sich vom Bett erheben

2. podnosić:

podnosić (zostać uniesionym) (semafor)

sich Akk heben

barometr podnosi się

das Barometer nt steigt

włosy podniosły mu się na głowie

die Haare ntpl sind ihm zu Berge gestiegen

3. podnosić:

podnosić (podwyższać się) (poziom wody)

steigen

4. podnosić:

podnosić (wzbijać się w górę) (kurz)

aufwirbeln

podnosić (płatki śniegu)

aufstieben

podnosić (mgła)

sich Akk heben

5. podnosić übtr:

podnosić (podwyższać się, rosnąć) (ceny, dochody)

[an]steigen

6. podnosić übtr (zmieniać stan):

podnosić się z biedy

auf die Beine kommen

7. podnosić übtr:

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

sich Akk erheben

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

erschallen geh

8. podnosić übtr:

podnosić (powstawać) (wiatr)

aufkommen

podnosić (powstawać) (wiatr)

sich Akk erheben

podniecić [podɲetɕitɕ]

podniecić perf od podniecać

Siehe auch: podniecać

I . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERB trans

1. podniecać geh (wzmagać):

podniecać ambicję

anstacheln

podniecać apetyt, wyobraźnię

anregen

podniecać nadzieję

nähren geh

2. podniecać BIO (pobudzać seksualnie):

podniecać

erregen

II . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERB refl

1. podniecać geh:

podniecać (ożywiać się, ekscytować się) (widownia)

sich Akk erregen

2. podniecać BIO (pobudzać się seksualnie):

podniecać

erregt werden

podniecać się czymś

sich Akk an etw Dat erregen [o. aufgeilen vulg ]

podnajem <Gen ‑jmu, kein Pl > [podnajem] SUBST m JUR

podnajem

Untervermietung f

podniecenie <Gen ‑ia, kein Pl > [podɲetseɲe] SUBST nt

1. podniecenie geh (ożywienie):

podniecenie

Aufregung f

podniecenie

Aufgeregtheit f

odczuwać podniecenie na myśl o spotkaniu

bei dem Gedanken an das Treffen Aufregung verspüren

radosne podniecenie

fröhliche Aufregung

stan lekkiego podniecenia

leichter Erregungszustand m

2. podniecenie BIO (pobudzenie seksualne):

podniecenie

Erregung f

podniecenie

Erregtheit f

podnajemca <Gen ‑cy, Pl ‑cy> [podnajemtsa] SUBST m dekl jak f w lp JUR

podnajemca

Untermieter(in) m (f)

podniebienie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [podɲebjeɲe] SUBST nt

1. podniebienie ANAT:

podniebienie

Gaumen m

podniebienie miękkie/twarde

weicher/harter Gaumen

język komuś przysycha do podniebienia

jdm klebt die Zunge [vor Durst] am Gaumen

ktoś ma czarne podniebienie

jd hat eine böse Zunge

2. podniebienie übtr (zmysł smaku):

rozkosze podniebienia

Gaumenfreuden fpl geh

podniesienie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [podɲeɕeɲe] SUBST nt

1. podniesienie kein Pl (czynność):

podniesienie

Hochheben nt

2. podniesienie REL:

podniesienie

Elevation f

podniebny [podɲebnɨ] ADJ geh

podniebny

himmelhoch

podniebny lot

himmelhoher Flug m

podniebne sosny

himmelhohe Kiefern fpl

I . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERB trans

1. podniecać geh (wzmagać):

podniecać ambicję

anstacheln

podniecać apetyt, wyobraźnię

anregen

podniecać nadzieję

nähren geh

2. podniecać BIO (pobudzać seksualnie):

podniecać

erregen

II . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERB refl

1. podniecać geh:

podniecać (ożywiać się, ekscytować się) (widownia)

sich Akk erregen

2. podniecać BIO (pobudzać się seksualnie):

podniecać

erregt werden

podniecać się czymś

sich Akk an etw Dat erregen [o. aufgeilen vulg ]

podniosły [podɲoswɨ] ADJ geh

podniosły styl

gehoben

podniosły nastrój

feierlich

podniosły chwila

würdevoll

podniośle [podɲoɕle] ADV

podniośle

feierlich

podniośle

gehoben

mówić podniośle

gehoben sprechen

podnająć [podnajoɲtɕ]

podnająć perf od podnajmować

Siehe auch: podnajmować

podnajmować <‑muje; perf podnająć> [podnajmovatɕ] VERB trans JUR

1. podnajmować (wynająć komuś jako podnajemcy):

podnajmować

untervermieten

2. podnajmować (wynająć od kogoś kto sam jest tylko najemcą):

podnajmować

zur Untermiete wohnen

podnóżek <Gen ‑żka, Pl ‑żki> [podnuʒek] SUBST m

1. podnóżek (niski stołek):

podnóżek geh

Fußbank f

2. podnóżek übtr (sługus):

podnóżek

Lakai m abw

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Sende uns gern einen neuen Eintrag.

Wörterbuch durchsuchen

Polnisch

Übersetzungen für „podnijeti“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch (Springe zu Deutsch » Polnisch)

podnieta <Gen ‑ty, Pl ‑ty> [podɲeta] SUBST f

1. podnieta geh (zachęta):

2. podnieta BIO (bodziec):

podnieść [podɲeɕtɕ]

podnieść perf od podnosić

Siehe auch: podnosić

I . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERB trans

1. podnosić (unosić):

2. podnosić (to, co upadło):

3. podnosić (pomagać wstać):

4. podnosić (przybliżać):

5. podnosić (powodować uniesienie):

6. podnosić (podwyższać):

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

8. podnosić (wszczynać):

II . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERB refl

1. podnosić (wstawać):

2. podnosić:

3. podnosić:

4. podnosić:

5. podnosić übtr:

6. podnosić übtr (zmieniać stan):

7. podnosić übtr:

8. podnosić übtr:

podniecić [podɲetɕitɕ]

podniecić perf od podniecać

Siehe auch: podniecać

I . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERB trans

1. podniecać geh (wzmagać):

2. podniecać BIO (pobudzać seksualnie):

II . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERB refl

1. podniecać geh:

2. podniecać BIO (pobudzać się seksualnie):

podnajem <Gen ‑jmu, kein Pl > [podnajem] SUBST m JUR

podniecenie <Gen ‑ia, kein Pl > [podɲetseɲe] SUBST nt

1. podniecenie geh (ożywienie):

2. podniecenie BIO (pobudzenie seksualne):

podnajemca <Gen ‑cy, Pl ‑cy> [podnajemtsa] SUBST m dekl jak f w lp JUR

podniebienie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [podɲebjeɲe] SUBST nt

1. podniebienie ANAT:

2. podniebienie übtr (zmysł smaku):

podniesienie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [podɲeɕeɲe] SUBST nt

1. podniesienie kein Pl (czynność):

2. podniesienie REL:

podniebny [podɲebnɨ] ADJ geh

I . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERB trans

1. podniecać geh (wzmagać):

2. podniecać BIO (pobudzać seksualnie):

II . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERB refl

1. podniecać geh:

2. podniecać BIO (pobudzać się seksualnie):

podniosły [podɲoswɨ] ADJ geh

podniośle [podɲoɕle] ADV

podnająć [podnajoɲtɕ]

podnająć perf od podnajmować

Siehe auch: podnajmować

podnajmować <‑muje; perf podnająć> [podnajmovatɕ] VERB trans JUR

1. podnajmować (wynająć komuś jako podnajemcy):

2. podnajmować (wynająć od kogoś kto sam jest tylko najemcą):

podnóżek <Gen ‑żka, Pl ‑żki> [podnuʒek] SUBST m

1. podnóżek (niski stołek):

2. podnóżek übtr (sługus):

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback

Vokabeltrainer

Synonyms

Mein Suchverlauf