Übersetzungen für „regningen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Gelịngen <‑s, kein Pl > [gə​ˈlɪŋən] SUBST nt

Gelingen

pomyślny rezultat m

auf [ein] gutes Gelingen!

za pomyślność [lub powodzenie] !

I . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] VERB trans

1. bedingen (verursachen):

bedingen

pociągnąć za sobą

durch etw bedingt sein

być uzależnionym od czegoś [lub uwarunkowanym czymś]

2. bedingen (verlangen):

bedingen

wymagać

II . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] VERB refl

das bedingt sich gegenseitig

to wzajemnie od siebie zależy

besịngen* VERB trans irr

besingen

opiewać

besingen

wychwalać

errịngen* VERB trans irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [perf osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [perf zdobyć]

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] VERB intr +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka f

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Siehe auch: gelungen

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] VERB intr

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADJ attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen ugs (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADV ugs (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

berịngen* VERB trans

beringen

obrączkować [perf za‑]

I . bezwịngen* VERB trans irr

1. bezwingen (besiegen):

bezwingen Gegner

pokonywać [perf pokonać]

2. bezwingen (überwinden):

bezwingen Festung

zdobywać [perf zdobyć]

3. bezwingen (bezähmen):

bezwingen Neugierde, Wut

pohamować

II . bezwịngen* VERB refl irr

bezwingen

panować nad sobą

ạb|ringen VERB trans irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

abringen

wymuszać [perf wymusić]

sich Dat ein Lächeln abringen

zmuszać [perf zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [perf wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

ạb|singen VERB trans irr

1. absingen (von Anfang bis Ende singen):

absingen

odśpiewywać [perf odśpiewać]

am Anfang jeder Veranstaltung wurde die Nationalhymne abgesungen

na początku każdej uroszystości był odśpiewany hymn narodowy

2. absingen (vom Blatt singen):

absingen

śpiewać [perf za‑]

die Strophen von einem Zettel/aus einem Liederbuch absingen

śpiewać zwrotki z kartki/ze śpiewnika

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] VERB intr +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [perf skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [perf podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [perf rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [perf przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [perf skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [perf odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [perf wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [perf wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [perf wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [perf zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [perf skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen COMPUT

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [perf rzucić] się ugs

springen

skakać ugs

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen CH, südd (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza ugs

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! ugs

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [perf pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw Akk springen (Zeiger)

przeskakiwać [perf przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła Pl zmieniły się na zielone ugs

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt ugs

sedno nt sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] VERB trans +haben o sein

springen SPORT:

springen vier Meter

skakać [perf skoczyć]

einen Salto springen

robić [perf z‑] salto

Wendungen:

etw [für jdn] springen lassen ugs

stawiać [perf postawić] coś [komuś] ugs

für jdn eine Runde Bier springen lassen ugs

fundować [perf za‑] komuś kolejkę piwa ugs

Tü̱bingen <‑s, kein Pl > [ˈtyːbɪŋən] SUBST nt

Tübingen

Tybinga f

umrịngen* VERB trans

umringen

otaczać [perf otoczyć]

umringen

obstępować [perf obstąpić]

ạn|bringen VERB trans irr

1. anbringen ugs (herbringen):

anbringen

przynosić [perf przynieść]

2. anbringen (befestigen, montieren):

etw [an etw Dat] anbringen

przymocowywać [perf przymocować] coś [do czegoś]

ein Regal an der Wand anbringen

wieszać [perf powiesić] półkę na ścianie

3. anbringen (installieren):

anbringen Telefon

podłączać [perf podłączyć]

4. anbringen (vorbringen):

etw [als Argument] anbringen

przytaczać [perf przytoczyć] coś [jako argument]

etw [als Argument] anbringen Gründe

przedstawiać [perf przedstawić]

etw [als Argument] anbringen Beschwerde

składać [perf złożyć]

etw [als Argument] anbringen Änderungen

wprowadzać [perf wprowadzić]

5. anbringen (äußern):

anbringen Bemerkung

wyrażać [perf wyrazić]

ạn|klingen VERB intr irr +sein

1. anklingen (spürbar werden):

anklingen

być wyczuwalnym

2. anklingen (erinnern):

an etw anklingen

przypominać coś

entrịngen* VERB trans irr geh

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

erbrịngen* [ɛɐ̯​ˈbrɪŋən] VERB trans irr

1. erbringen (aufbringen):

erbringen Summe, Ratenzahlung

uregulować

erbringen Kaution

wpłacać [perf wpłacić]

erbringen Leistung

dokonywać [perf dokonać]

einen Betrag erbringen

uregulować kwotę

2. erbringen (einbringen, ergeben):

erbringen Gewinn, Kenntnisse, Ergebnisse

przynosić [perf przynieść]

3. erbringen:

erbringen (liefern) (Nachforschungen)

wykazywać [perf wykazać]

4. erbringen JUR:

erbringen Beweis, Alibi

przedstawiać [perf przedstawić]

5. erbringen (als Funktionsverbgefüge):

den Nachweis für etw erbringen

dowodzić [perf dowieść] czegoś

Gọ̈ttingen <‑s, kein Pl > [ˈgœtɪŋən] SUBST nt

Göttingen

Getynga f

MisslịngenRR <‑s, kein Pl > [-​ˈ--] SUBST nt, MißlịngenALT SUBST nt <‑s, kein Pl >

Misslingen

niepowodzenie nt

I . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] VERB trans

1. schlingen (um jdn/etw legen):

seine Arme um jdn schlingen

opleść kogoś ramionami

sich Dat einen Schal um den Hals schlingen

owijać [perf owinąć] sobie szal wokół szyi

2. schlingen (gierig essen):

schlingen Essen

wcinać ugs

II . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] VERB intr (Tier, Person)

schlingen

połykać

III . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] VERB refl

schlingen (sich winden) (Pflanze)

oplatać [perf opleść] się

schlingen (sich winden) (Pflanze)

owijać [perf owinąć] się

Efeu schlingt sich um den Baum

bluszcz m oplata [lub owija] się wokół drzewa

I . ụm|bringen VERB trans irr

1. umbringen (töten):

umbringen

zabijać [perf zabić]

jdn mit einem Messer umbringen

zabić kogoś nożem

2. umbringen fig:

diese Hitze bringt einen noch um!

upał m daje się we znaki!

diese Arbeit bringt mich noch um ugs

ta robota f kiedyś mnie wykończy ugs

II . ụm|bringen VERB refl irr

1. umbringen (Selbstmord begehen):

umbringen

popełniać samobójstwo

umbringen

zabić się

2. umbringen ugs (es übertreiben):

sich [fast] umbringen vor Freundlichkeit

przesadzać [perf przesadzić] z uprzejmością

er bringt sich um vor Hilfsbereitschaft

[on] jest przesadnie uczynny