Übersetzungen für „ricin“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . rịchtig [ˈrɪçtɪç] ADJ

1. richtig (korrekt):

richtig Weg

dobry

richtig Lösung

poprawny

richtig Lösung

prawidłowy

das ist richtig

zgadza się

die richtige Antwort lautet ...

prawidłowa odpowiedź f brzmi...

es ist sicher richtig, dass ...

jest z pewnością prawdą, że [lub iż] ...

2. richtig (angebracht):

richtig Haltung, Maßnahme

stosowny

richtig Haltung, Maßnahme

właściwy

ich halte es für richtig, dass ...

uważam za słuszne [lub właściwe] , aby...

ich halte es für das Richtigste, wenn ...

uważam za najbardziej odpowiednie [lub stosowne] , aby...

es ist richtig gewesen, dass [du sie unterstützt hast]

dobrze, że [ją wsparłeś]

3. richtig (passend):

richtig Partner

odpowiedni

sie ist nicht die richtige Frau für dich

ona nie jest odpowiednią kobietą dla ciebie

zur richtigen Zeit

w swoim czasie fig

4. richtig (am richtigen Ort):

hier seid ihr richtig

dobrze trafiliście

bin ich hier richtig bei Meyer?

czy mam przyjemność z państwem Meyer?

5. richtig (wirklich):

richtig Name

prawdziwy

richtig Eltern

rodzony

ich bin nicht deine richtige Mutter

nie jestem twoją rodzoną matką

6. richtig ugs (regelrecht):

richtig Dummkopf

kompletny ugs

du bist ein richtiger Idiot!

jesteś kompletnym idiotą! abw ugs

du bist ein richtiger Idiot!

kompletny idiota m z ciebie! abw ugs

es war ein richtiges Durcheinander

panowało kompletne zamieszanie nt ugs

es war ein richtiges Durcheinander

był [lub panował] kompletny bałagan m ugs

7. richtig (ordentlich):

richtig

porządny

es ist schon Jahre her, dass wir einen richtigen Winter mit viel Schnee hatten

od wielu lat nie mieliśmy [tu] prawdziwej zimy ze śniegiem

8. richtig ugs (in Ordnung):

du bist schon ganz richtig

jesteś całkiem w porządku ugs

der ist nicht ganz richtig [im Kopf]

on ma nie po kolei w głowie ugs

II . rịchtig [ˈrɪçtɪç] ADV

1. richtig (korrekt):

richtig antworten, schreiben

prawidłowo

richtig verstehen

właściwie

richtig kalkulieren, raten

dobrze

die Uhr geht richtig

zegarek m dobrze chodzi

eine richtig gehende Uhr

prawidłowo chodzący zegarek

[nicht] richtig funktionieren

funkcjonować [nie]prawidłowo

richtig ausgerichtet sein

być prawidłowo nastawionym

irgendwie sitzt die Bluse nicht richtig

ta bluzka f jakoś źle leży

höre ich richtig?

czy dobrze słyszę?

ich höre doch wohl nicht richtig?

chyba słuch m mnie myli?

mit Ihrer Einschätzung liegen Sie genau richtig

ma pan/pani rację ze swoją oceną

mit Ihrer Einschätzung liegen Sie genau richtig

prawidłowo pan/pani to ocenia

du kommst gerade richtig

przychodzisz w samą porę

das hat er richtig gemacht

dobrze to zrobił

das hat er richtig gemacht

zrobił to prawidłowo

etw richtig stellen

sprostować coś

richtig, das war die Lösung

tak jest [lub zgadza się] , o takie rozwiązanie chodziło

sehr richtig!

bardzo dobrze!

2. richtig (angebracht):

richtig vorgehen

właściwie

richtig vorgehen

należycie

3. richtig (am richtigen Ort):

richtig stehen

właściwie

bei mir liegen Sie genau richtig

dobrze pan/pani trafił(a)

4. richtig (wirklich):

das passt mir richtig

to bardzo mi odpowiada

er war richtig nett

on był bardzo miły

5. richtig ugs (regelrecht):

er war richtig wütend

był nieźle wkurzony ugs

ich fühle mich von ihr richtig ausgenutzt

czuję się przez nią mocno wykorzystany ugs

6. richtig (gehörig):

sich richtig ausschlafen

wysypiać [perf wyspać] się porządnie [lub należycie] ugs

I . rịchten [ˈrɪçtən] VERB trans

1. richten (lenken):

richten Waffe, Aufmerksamkeit, Hass

kierować [perf s‑]

den Blick auf jdn/etw richten

kierować [perf s‑] wzrok na kogoś/coś

den Finger auf jdn richten

wycelować w kogoś palcem

2. richten (adressieren):

einen Brief an jdn richten

wystosować list do kogoś

eine Bitte an jdn richten

kierować [perf s‑] prośbę do kogoś

das Wort an jdn richten

skierować słowa do kogoś

3. richten (einstellen):

richten Antenne

ustawiać [perf ustawić]

4. richten REG (reparieren):

richten Heizung, Uhr

naprawić

5. richten REG (vorbereiten):

richten

przygotować

richten

wyrychtować a. scherzh ugs

II . rịchten [ˈrɪçtən] VERB intr geh (urteilen)

[über jdn/etw] richten

wyrokować [o kimś/czymś] geh

[über jdn/etw] richten

wyrażać [perf wyrazić] opinię [o kimś/czymś]

III . rịchten [ˈrɪçtən] VERB refl

1. richten (bestimmt sein, sich wenden):

sich an jdn/etw richten

zwracać [perf zwrócić] się do kogoś/czegoś

2. richten (sich orientieren):

sich nach jdm/etw richten Dat

dostosowywać [perf dostosować] się do kogoś/czegoś

wir richten uns ganz nach dir

dostosujemy się całkowicie do ciebie

3. richten (abhängen von):

sich nach etw/jmd richten

zależeć od czegoś/kogoś

das richtet sich danach, ob ...

to zależy od tego, czy...

4. richten (abzielen):

sich gegen jdn/etw richten

być skierowanym [lub wymierzonym] przeciwko komuś/czemuś

gegen wen richtet sich dein Verdacht?

przeciwko komu skierowane jest twoje podejrzenie?

5. richten:

richten (sich wenden) (Augen, Scheinwerfer)

kierować się [perf s‑]

ihr ganzer Hass richtete sich auf ihn fig

jej cała nienawiść f była wymierzona w niego

Leucin <‑s, kein Pl > [lɔɪ​ˈtsiːn] SUBST nt

Leucin BIO, CHEM

leucyna f

Ri̱e̱sin <‑, ‑nen> SUBST f

Riesin → Riese

Siehe auch: Riese , Riese

Ri̱e̱se² (Ri̱e̱sin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈriːzə] SUBST m (f) (Gestalt)

Riese (Ri̱e̱sin)

olbrzym(ka) m (f)

ein Riese von einem Mann ugs

kawał m chłopa ugs

Ri̱e̱se¹ <‑n, ‑n> [ˈriːzə] SUBST m dekl wie Adj ugs

Riese (Tausendmarkschein):

Riese

tysiak m ugs

Wendungen:

nach Adam Riese scherzh

dokładnie licząc

I . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] VERB intr

1. ringen (kämpfen):

[mit jdm] ringen

walczyć [z kimś]

ums Überleben ringen

walczyć o przetrwanie

mit dem Tod ringen fig

walczyć ze śmiercią fig

2. ringen fig (zu bezwingen versuchen):

mit einem Problem ringen

zmagać się z problemem

mit seinem Schicksal ringen

borykać się z przeciwnościami losu

ich habe lange mit mir ringen müssen

długo musiałem walczyć ze sobą fig

3. ringen (schnappen):

nach Atem [o. Luft] ringen

łapać oddech [lub powietrze] fig

4. ringen (sich bemühen):

um Fassung ringen

starać się opanować

nach Worten [o. um Worte] ringen

nie móc znaleźć słów

II . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] VERB trans geh

1. ringen (die Handflächen aneinander reiben):

die Hände ringen

załamywać ręce

2. ringen (aus der Hand reißen):

jdm etw aus der Hand/den Händen ringen

wyrywać [perf wyrwać] komuś coś z ręki/rąk

rịnnen <rinnt, rann, geronnen> [ˈrɪnən] VERB intr +sein

1. rinnen:

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

cieknąć

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

ciec

rinnen (Bach)

płynąć

rinnen (Tränen, Schweiß)

spływać [perf spłynąć]

Sand durch die Finger rinnen lassen

przesypywać piasek przez palce

2. rinnen (herausfließen, -rieseln):

rinnen

wyciekać [perf wyciec]

Blut rann ihm aus der Wunde

z rany ciekła mu krew f

3. rinnen fig (verfließen):

die Zeit rinnt [dahin]

czas m ucieka