Übersetzungen für „tijdrijden“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

veld·rij·den [vɛltrɛidə(n)] SUBST nt geen Pl SPORT

veldrijden

Querfeldeinrennen nt

veldrijden

Cyclocross nt

dood·rij·den <reed dood, h. doodgereden> [dotrɛidə(n)] VERB trans

1. doodrijden (in het verkeer):

doodrijden

totfahren

2. doodrijden (door rijden doden, uitputten):

doodrijden

zu Tode reiten

rond·rij·den¹ <reed rond, h./i. rondgereden> [rɔntrɛidə(n)] VERB intr

1. rondrijden:

rondrijden (rijdend een kring beschrijven: voertuig)

im Kreis herumfahren

rondrijden (rijdend een kring beschrijven: paard)

im Kreis herumreiten

2. rondrijden (toeren):

rondrijden

herumfahren

rondrijden

umherfahren

wij hebben wat in de stad rondgereden

wir sind ein bisschen in der Stadt herumgefahren

in·rij·den¹ <reed in, h./i. ingereden> [ɪnrɛidə(n)] VERB intr

inrijden (naar binnen rijden)

(hin)einfahren

inrijden (naar binnen rijden)

fahren in +Akk

inrijden (te paard)

(hin)einreiten

zij reed de garage in

sie fuhr in die Garage

verboden in te rijden

Einfahrt verboten

frontaal op elkaar inrijden

frontal zusammenstoßen

uit·rij·den¹ <reed uit, i. uitgereden> [œytrɛidə(n)] VERB intr

uitrijden (ten einde rijden)

hinunterfahren

uitrijden (ten einde rijden)

herunterfahren

uitrijden (besloten ruimte verlaten)

fahren aus +Dat

de garage uitrijden

aus der Garage fahren

de poort uitrijden

zum Tor hinausfahren

u moet deze straat uitrijden en dan rechtsaf

Sie müssen diese Straße hinunterfahren und dann rechts abbiegen

voor iem uitrijden

vor jdm herfahren

voor iem uitrijden (op paard)

vor jdm herreiten

hij is de bocht uitgereden

er ist aus der Kurve getragen worden

paard·rij·den <reed paard, h. paardgereden> [partrɛidə(n)] VERB intr

paardrijden

reiten

tijd·ro·vend <tijdrovende, tijdrovender, tijdrovendst> [tɛitrovənt] ADJ

tijdrovend

zeitraubend

tijdrovend

zeitaufwendig

tijd·ver·slin·dend [tɛitfərslɪndənt] ADJ

tijdverslindend

zeitraubend

tijdverslindend

(sehr) zeitaufwendig

om·rij·den¹ <reed om, h./i. omgereden> [ɔmrɛidə(n)] VERB intr

1. omrijden (langs een omweg rijden):

omrijden

einen Umweg fahren

we hebben een heel eind omgereden

wir sind einen großen Umweg gefahren

2. omrijden:

omrijden (om iets heen rijden)

umfahren

omrijden (te paard)

umreiten

3. omrijden (rondrijden):

omrijden

umherfahren

omrijden

spazieren fahren

wij hebben wat in de stad omgereden

wir sind ein bisschen in der Stadt umhergefahren

op·rij·den¹ <reed op, i. opgereden> [ɔprɛidə(n)] VERB intr

1. oprijden:

oprijden (naar boven rijden)

hinauffahren

oprijden (naar boven rijden)

herauffahren

oprijden (te paard)

hinaufreiten

oprijden (te paard)

heraufreiten

2. oprijden (voortrijden):

oprijden

fahren auf +Akk

oprijden

fahren

de binnenplaats oprijden

auf [o. in] den Hof fahren

tegen een geparkeerd staande auto oprijden

gegen ein parkendes Auto fahren

een zijweggetje oprijden

in einen Seitenweg einbiegen

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] VERB intr

1. strijden (vechten):

strijden

kämpfen

de strijdende partijen (proces)

die streitenden Parteien

de strijdende partijen (oorlog)

die kämpfenden Parteien

tegen de dood strijden

mit dem Tode ringen

strijden voor waardering

um Anerkennung ringen

voor de vrijheid strijden

für die Freiheit kämpfen

2. strijden (twisten):

strijden

(sich) streiten

3. strijden (in tweestrijd zijn):

strijden

kämpfen

strijden

mit sich ringen

4. strijden (wedstrijd houden):

strijden

kämpfen

om de eerste plaats strijden

um den Sieg kämpfen

5. strijden (onverenigbaar zijn):

strijden

verstoßen

dat strijdt met zijn karakter

das widerstrebt seinem Charakter

dat strijdt met de goede zeden

das ist verstößt gegen die guten Sitten

af·rij·den¹ <reed af, h. afgereden> [ɑfrɛidə(n)] VERB trans

1. afrijden:

afrijden (ten einde doorrijden: te paard)

zu Ende reiten

afrijden (ten einde doorrijden: met auto)

ausfahren

in hoeveel tijd kan men die weg afrijden?

in welcher Zeit kann man den Weg zurücklegen?

2. afrijden (dresseren):

afrijden

zureiten

3. afrijden (afmatten):

afrijden

abreiten

na·rij·den <reed na, h./i. nagereden> [narɛidə(n)] VERB trans

narijden

nachfahren +Dat

narijden (paard)

nachreiten +Dat

be·rij·den <bereed, h. bereden> [bərɛidə(n)] VERB trans

1. berijden (dier):

berijden

reiten

2. berijden (weg):

berijden

befahren

een weg berijden

eine Straße befahren

een weg berijden

auf einer Straße fahren

aan·rij·den¹ <reed aan, h./i. aangereden> [anrɛidə(n)] VERB trans (botsen tegen)

aanrijden

anfahren

aanrijden

zusammenstoßen mit

hij heeft een hond aangereden

er hat einen Hund angefahren

weg·rij·den² <reed weg, h. weggereden> [wɛxrɛidə(n)] VERB trans (vervoeren)

wegrijden

wegfahren

wegrijden

abtransportieren

tij·de·lijk² [tɛidələk] ADJ

1. tijdelijk (voorlopig):

tijdelijk

zeitlich begrenzt

tijdelijk

vorläufig

tijdelijk

befristet

een tijdelijke aanstelling

ein befristetes Arbeitsverhältnis

een tijdelijk karakter hebben

zeitlich begrenzt sein

het tijdelijk personeel

das Zeitpersonal

een tijdelijke verblijfplaats

ein vorläufiger Aufenthaltsort

2. tijdelijk (vergankelijk, niet eeuwig):

tijdelijk

zeitlich

tijdelijk

irdisch

tijdelijke goederen

irdische Güter Pl

het tijdelijke met het eeuwige verwisselen

das Zeitliche segnen euph

3. tijdelijk (temporeel):

tijdelijk

zeitlich

de tijdelijke werkelijkheid

die Zeitlichkeit