Latein » Deutsch

Tītāniacus, Tītānius <a, um>

Adj zu Titanis

Siehe auch: Tītānis , Tītānis

Tītānis2 <idis [o. idos] >

f zu Titaniacus

titanisch

Tītānis1 <idis>, Tītānia <ae> f Patron.

weibl. Nachk. eines Titanen, Titanidin, Titanentochter (z. B. Circe als Tochter des Helios; Latona, Tochter des Coeus; Pyrrha, Enkelin des Japetus; Tethys als Schwester der Titanen; Diana als Tochter der Latona u. als Schwester des Helios)

zizanium <i> nt (griech. Fw.) Vulg.

Unkraut

prytanēum, prytanīum <ī> nt (griech. Fw.)

Rathaus in griech. Städten

Tītānis1 <idis>, Tītānia <ae> f Patron.

weibl. Nachk. eines Titanen, Titanidin, Titanentochter (z. B. Circe als Tochter des Helios; Latona, Tochter des Coeus; Pyrrha, Enkelin des Japetus; Tethys als Schwester der Titanen; Diana als Tochter der Latona u. als Schwester des Helios)

Tītān <ānis>, Tītānus <ī> m

Titan, bes. der Sonnengott Helios als Sohn des Titanen Hyperion; meist Pl. Titanen, Göttergeschlecht, sechs Söhne des Uranos (Himmel) u. der Gaia (Erde): Kronos (Saturn), Hyperion, Okeanus, Köus, Krius, Japetus; sie stürzen Uranus, weichen dann dem Saturn u. werden schließlich v. Zeus besiegt (Titanomachie) u. in den Tartarus gestürzt

bi-ennium <ī> nt (annus)

Zeitraum v. zwei Jahren, zwei Jahre

rīcīnium <ī> nt (rica)

kleines Kopftuch

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina