Übersetzungen für „triedy“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

tri̱e̱b [triːp] VERB trans, intr

trieb Imperf von treiben

Siehe auch: treiben

I . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] VERB trans

1. treiben a. fig (dazu bringen, sich in bestimmte Richtung zu bewegen):

treiben Menschen, Tiere

gnać

jdn zum Äußersten treiben

doprowadzić kogoś do ostateczności

auseinander treiben Menge, Herde

rozpędzać [perf rozpędzić]

der Hunger trieb ihn zum Diebstahl

głód zmusił go do kradzieży

der Wind treibt die Blätter durch die Straßen

wiatr gna liście przez ulice

sich [von der Strömung] treiben lassen

dać się ponieść [prądowi]

die Preise in die Höhe treiben

podbijać [lub podnosić] ceny

es trieb ihr den Schweiß auf die Stirn

to wywołało u niej pot na czole

2. treiben (antreiben):

treiben Getriebe, Räder

napędzać [perf napędzić]

3. treiben (betreiben):

treiben Handel

prowadzić

Spionage treiben

zajmować się

Missbrauch mit etw Dat treiben

nadużywać [perf nadużyć] czegoś

er treibt nur dummes Zeug ugs

on robi tylko głupoty

4. treiben BOT:

treiben Blätter, Blüten, Knospen

puszczać [perf puścić]

treiben Blätter, Blüten, Knospen

wypuszczać [perf wypuścić]

5. treiben (veranlassen):

treiben

skłaniać

jdn [zur Eile] treiben

poganiać kogoś

er trieb sie zur Eile

on ją poganiał

er treibt mich noch zum Wahnsinn

on doprowadza mnie do szału

6. treiben SPORT:

treiben

uprawiać

7. treiben (hineinschlagen):

treiben

wbijać [perf wbić]

treiben Tunnel

drążyć [perf wy‑]

Pflöcke in den Boden treiben

wbijać kołki w ziemię

Wendungen:

es zu toll treiben ugs

posuwać [perf posunąć] się za daleko ugs

es [mit jdm] treiben

sypiać [z kimś] ugs

II . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] VERB intr

1. treiben +sein (sich fortbewegen):

auf dem Wasser treiben

płynąć [perf po‑]

auseinander treiben (Wolken)

rozproszyć się

2. treiben +haben BOT (Pflanze):

treiben

puszczać [perf puścić] pąki

3. treiben +haben ugs:

treiben (harntreibend wirken) (Bier, Kaffee)

działać [perf po‑] moczopędnie

Wendungen:

sich treiben lassen

zajmować bierną postawę w życiu

tri̱e̱fen <trieft, triefte [o. geh: troff], getrieft [o. getroffen]> [ˈtriːfən] VERB intr

1. triefen +haben (nass sein):

triefen

ociekać

vor Schweiß/Fett triefen

ociekać potem/tłuszczem

sie war triefend nass

ona była przemoknięta

2. triefen +haben:

triefen (tropfen) (Auge)

łzawić

die Nase trieft ihm

kapie mu z nosa

3. triefen +sein (rinnen):

aus/von etw triefen (Flüssigkeit)

wyciekać [perf wyciec] z czegoś

aus/von etw triefen (Blut)

lecieć z czegoś

tri̱e̱zen [ˈtriːtsən] VERB trans ugs

triezen

męczyć

triezen

dręczyć

Tri̱e̱b <‑[e]s, ‑e> [triːp] SUBST m

1. Trieb:

Trieb (Antrieb)

impuls m

Trieb (Antrieb)

bodziec m

Trieb (starker Hang)

pociąg m

ein natürlicher Trieb

naturalna skłonność f

ein natürlicher Trieb (Sexualtrieb)

popęd m

(Instinkt) [mütterlicher] Trieb

instynkt m [macierzyński]

keinen Trieb zu etw haben alt

nie mieć do czegoś skłonności

Trieb zu etw haben alt

mieć do czegoś skłonność

2. Trieb BOT:

Trieb

pęd m

Tri̱e̱r <‑s, kein Pl > [triːɐ] SUBST nt

Trier

Trewir m

Triẹnt <‑s, kein Pl > [tri​ˈɛnt] SUBST nt

Trient

Trydent m

Triẹst <‑s, kein Pl > [tri​ˈɛst] SUBST nt

Triest

Triest m

trịst [trɪst] ADJ geh

trist

smutny

trịtt [trɪt] VERB trans, intr

tritt 3. pers präs von treten

Siehe auch: treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERB trans

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [perf s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [perf nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [perf włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich Dat einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

Wissensecke: Ins Fettnäpfchen treten

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERB intr

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw Akk treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw Akk treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw Akk treten Tür

przechodzić [perf przejść] przez coś

über etw Akk treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka f wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [perf wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [perf przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [perf przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [perf wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [perf postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw Akk treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [perf nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [perf nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

trịfft [trɪft] VERB trans, intr, refl

trifft 3. pers präs von treffen

Siehe auch: treffen

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERB trans

1. treffen (begegnen):

treffen

spotykać [perf spotkać]

2. treffen (vorfinden):

treffen

znajdować [perf znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [perf trafić] [w] coś

getroffen!

trafiony!

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

nietrafiony

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

poruszyć

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [perf zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [perf podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

osiągnąć

treffen Vorbereitungen

poczynić

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

treffen

dotyczyć

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERB intr +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERB refl

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [perf spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!