Übersetzungen für „wyjecha��“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

wyjechać [vɨjexatɕ]

wyjechać perf od wyjeżdżać

Siehe auch: wyjeżdżać

wyjeżdżać <‑dża; perf wyjechać> [vɨjeʒdʒatɕ] VERB intr

1. wyjeżdżać (z bramy, garażu):

wyjeżdżać

herausfahren

2. wyjeżdżać (w podróż):

wyjeżdżać

fortfahren

wyjeżdżać

wegfahren

wyjechać za granicę

ins Ausland fahren

wyjechać w interesach

geschäftlich [o. dienstlich] verreisen

wyjechać na zieloną trawkę

ins Grüne fahren

3. wyjeżdżać ugs (mówić nieopatrznie):

wyjeżdżać z czymś

mit etw herausplatzen ugs

wyjednać [vɨjednatɕ] perf, wyjednywać [vɨjednɨvatɕ] <‑nuje> VERB trans geh

wyjednać sobie coś

etw für sich Akk erwirken

wyjednać coś dla kogoś

für jdn etw erwirken

wyjec <Gen ‑jca, Pl ‑jce> [vɨjets] SUBST m

1. wyjec ZOOL:

wyjec

Brüllaffe m

2. wyjec übtr ugs (kiepski śpiewak):

wyjec

miserabler Sänger(miserable Sängerin) m (f)

wyjec

eine Sängerin unter aller Kanone [o. Sau]

wyjec

Heulboje f ugs abw

wyjec

Knödeltenor m abw lub scherzh

I . wyjebać <‑bie> [vɨjebatɕ] VERB trans, intr perf vulg

1. wyjebać (wyrzucić kogoś):

wyjebać

rausschmeißen vulg

ochroniarz wyjebał bijących się z pubu

der Türsteher m hat die Raufbolde aus dem Pub rausgeschmissen vulg

2. wyjebać (odbyć stosunek płciowy):

wyjebać

[durch]vögeln vulg

wyjebać

[durch]ficken vulg

wyjebać

bumsen vulg

3. wyjebać (uderzyć):

wyjebać

vermöbeln vulg

wyjebać

vertrimmen vulg

ale mu wyjebał!

der hat ihn aber vermöbelt! vulg

II . wyjebać <‑bie> [vɨjebatɕ] VERB refl perf vulg (przewrócić się)

wyjebać

hinknallen

wyjebać

hinpurzeln vulg

wyjebałem się pod szkołą

ich bin vor der Schule hingefallen

dojechać [dojexatɕ]

dojechać perf od dojeżdżać

Siehe auch: dojeżdżać

dojeżdżać <‑dża; Imperf ‑dżaj; perf dojechać> [dojeʒdʒatɕ] VERB intr

1. dojeżdżać (zajechać na miejsce):

dojeżdżać

ans Ziel kommen

dojeżdżać

ankommen

dojedziemy do was za tydzień

wie kommen in einer Woche nach

dojeżdżać do granicy

sich Akk der Grenze nähern

jak mogę dojechać do centrum?

wie komme ich ins Zentrum?

już dojeżdżam

ich bin gleich da

2. dojeżdżać nur imper (jeździć regularnie gdzieś):

dojeżdżać

pendeln

dojeżdżać

fahren

dojeżdżać codziennie do szkoły

täglich zur Schule pendeln

dojeżdżam do pracy tramwajem

ich fahre immer mit der Straßenbahn zur Arbeit

dojeżdżać do miasta pociągiem

mit dem Zug in die Stadt gelangen

najechać [najexatɕ]

najechać perf od najeżdżać

Siehe auch: najeżdżać

najeżdżać <‑dża; perf najechać> [najeʒdʒatɕ] VERB trans

1. najeżdżać (jadąc, zawadzać o coś):

najeżdżać na coś

auf etw Akk auffahren

najeżdżać na coś krawężnik

auffahren

najeżdżać na kogoś

jdn anfahren

2. najeżdżać (dokonać najazdu):

najeżdżać na kraj

ein Land überfallen

najeżdżać na kraj

in ein Land einfallen

3. najeżdżać ugs (ostro krytykować):

najeżdżać na kogoś

jdn anfahren ugs

objechać [objexatɕ]

objechać perf od objeżdżać

Siehe auch: objeżdżać

objeżdżać <‑dża; perf objechać> [objeʒdʒatɕ] VERB trans

1. objeżdżać (okrążać):

objeżdżać

umfahren

objechaliśmy plac trzy razy

wir fuhren drei Mal um den Platz [herum]

2. objeżdżać ugs (wymyślać komuś):

objeżdżać

anfahren

objeżdżać

abkanzeln ugs

szef objechał nowego pracownika

der Chef m kanzelte den neuen Mitarbeiter ab

3. objeżdżać < perf objeździć> (zwiedzać):

objeżdżać

herumfahren

objeżdżać

bereisen

objeżdżać kogoś na perłowo

jdn total abkanzeln [o. runtermachen ugs ]

odjechać [odjexatɕ]

odjechać perf od odjeżdżać

Siehe auch: odjeżdżać

odjeżdżać <‑dża; perf odjechać> [odjeʒdʒatɕ] VERB intr

1. odjeżdżać:

odjeżdżać (wyjechać) (osoba)

abreisen

odjeżdżać (wyjechać) (osoba)

abfahren

2. odjeżdżać:

odjeżdżać (ruszyć w trasę) (autobus)

abfahren

pociąg już odjechał

der Zug m ist schon abgefahren

ledwo zdążyłam na odjeżdżający pociąg

fast hätte ich den bereits abfahrenden Zug nicht mehr erreicht

3. odjeżdżać:

odjeżdżać (ruszyć w drogę samochodem, na rowerze)

abfahren

odjeżdżać (konno)

losreiten

pojechać [pojexatɕ]

pojechać perf od jechać

Siehe auch: jechać

I . jechać <jedzie; perf po‑> [jexatɕ] VERB intr

1. jechać:

jechać (podróżować)

fahren

jechać (konno)

reiten

jechać autobusem/tramwajem/rowerem/samochodem

mit dem Bus/der Straßenbahn/dem Rad/dem Auto fahren

jechać autokarem do Wiednia

mit dem [Reise]bus nach Wien fahren

jechać za granicę

ins Ausland fahren

jechać do Rygi ugs

kotzen ugs

jechać komuś na kole SPORT

jdm am Hinterrad kleben

jechać na opinii

von seinem guten Ruf leben

jechać na sygnale

mit Blaulicht fahren

jechać na śledzia (na sankach)

auf dem Bauch liegend fahren

jechać wierzchem

zu Pferd kommen

jechać wierzchem

hoch zu Ross [sein] geh

jechać w nieznane

ins Blaue fahren

jechać z kimś na jednym wózku

mit jdm im gleichen Boot sitzen

... i jedziemy!

... und los geht's! ugs

jedźmy z tym koksem!

ran an die Buletten! scherzh ugs

kto smaruje, ten jedzie sprichw

wer gut schmiert, der gut fährt sprichw

święty Marcin na białym koniu jedzie sprichw

an Sankt Martin fängt es an zu schneien

2. jechać:

jechać (poruszać się) (motocykl, pociąg)

fahren

tramwaj jedzie po szynach

die Straßenbahn f fährt auf den Schienen

II . jechać <jedzie; perf po‑> [jexatɕ] VERB unpers ugs (śmierdzieć)

jedzie od kogoś czymś

es riecht [o. stinkt] von jdm nach etw

zajechać [zajexatɕ]

zajechać perf od zajeżdżać

Siehe auch: zajeżdżać , zajeżdżać

I . zajeżdżać² <‑edzie; Imperf ‑edź; perf zajechać> [zajeʒdʒatɕ] VERB intr

1. zajeżdżać (przyjeżdżać):

zajeżdżać

ankommen

zajeżdżać do domu/na dworzec

zu Hause/am Bahnhof ankommen

2. zajeżdżać (podjeżdżać):

zajeżdżać

auffahren

zajeżdżać

vorfahren

zajeżdżać pod dom

vor dem Haus auffahren [o. vorfahren]

3. zajeżdżać (odwiedzać):

zajeżdżać

vorbeikommen ugs

zajeżdżać

vorbeifahren ugs

zajeżdżać do rodziny

bei der Familie vorbeifahren ugs

4. zajeżdżać (zastępować):

zajeżdżać komuś drogę

jdm den Weg versperren

II . zajeżdżać² <‑edzie; Imperf ‑edź; perf zajechać> [zajeʒdʒatɕ] VERB unpers ugs (brzydko pachnieć)

zajeżdżać

stinken abw

od obory zajechało gnojówką

vom Viehstall wehte der Jauchegestank zu

zajeżdżać¹ <‑edzie; Imperf ‑edź; perf zajeździć> [zajeʒdʒatɕ] VERB trans (nadwerężać siły)

zajeżdżać konia [na śmierć]

ein Pferd zu Tode reiten

przyjechać [pʃɨjexatɕ]

przyjechać perf od przyjeżdżać

Siehe auch: przyjeżdżać

przyjeżdżać <‑dża; perf przyjechać [lub po‑]> [pʃɨjeʒdʒatɕ] VERB intr

przyjeżdżać

ankommen

przyjeżdżać

eintreffen