Übersetzungen für „zájsť“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . zajść <‑jdzie> [zajɕtɕ]

zajść perf od zachodzić

II . zajść <‑jdzie> [zajɕtɕ] VERB intr perf

zajść w głowę nad czymś

sich Akk über etw Akk den Kopf zerbrechen ugs

daleko [lub wysoko] zajść

weit kommen

daleko [lub wysoko] zajść

es weit bringen

Siehe auch: zachodzić

I . zachodzić <‑dzi; perf zajść> [zaxodʑitɕ] VERB trans (podchodzić od tyłu)

zachodzić

von hinten kommen

zachodzić kogoś

jdn [von hinten] überraschen

II . zachodzić <‑dzi; perf zajść> [zaxodʑitɕ] VERB intr

1. zachodzić (docierać):

zachodzić

ankommen

zaszli aż na drugi koniec miasta

sie sind bis zum anderen Stadtende gelangt

zachodzić w głowę

sich Dat den Kopf zerbrechen übtr ugs

2. zachodzić (odwiedzać):

zachodzić do kogoś

bei jdm vorbeischauen [o. vorbeikommen] ugs

3. zachodzić:

zachodzić (znikać z nieboskłonu) (słońce, księżyc)

untergehen

4. zachodzić (zdarzać się):

zachodzić

kommen

zaszło nieporozumienie/zaszła pomyłka

es war ein Missverständnis/Irrtum

zaszły nowe okoliczności

die Umstände mpl haben sich geändert

zajść w ciążę

schwanger werden

5. zachodzić (pokrywać się):

zachodzić

anlaufen

lustro zaszło parą

der Spiegel m ist beschlagen

6. zachodzić meist impf (nakładać się):

zachodzić

überdecken

zachodzić na siebie

sich Akk überlappen [o. überdecken]

zajad <Gen ‑u, Pl ‑y> [zajat] SUBST m meist Pl MED

zajad

Faulecke f

zajad

Rhagade f

zajad

Schrunden fpl

zając <Gen ‑a, Pl ‑e> [zajonts] SUBST m

zając ZOOL:

zając

Hase m

Wendungen:

robota nie zając, nie ucieknie

die Arbeit läuft [uns] nicht davon

zająć [zajoɲtɕ]

zająć perf od zajmować

Siehe auch: zajmować

I . zajmować <‑muje; perf zająć> [zajmovatɕ] VERB trans

1. zajmować (zarezerwować, zapełnić):

zająć komuś miejsce

jdm einen Platz belegen [o. reservieren]

zajmować miejsce

Raum beanspruchen

ta szafa zajmuje dużo miejsca

dieser Schrank nimmt viel Platz ein

zająć stanowisko w jakiejś sprawie

zu etw Stellung nehmen

2. zajmować (okupować):

zajmować

okkupieren

zajmować miasto, kraj

besetzen

zajmować miasto, kraj

einnehmen

3. zajmować (zaciekawiać):

zajmować kogoś

jdn interessieren

zajmować kogoś

jds Interesse wecken

4. zajmować (wypełniać czas):

zajmować

in Anspruch nehmen

zajmować

beanspruchen

zajmie mi to jakieś trzy godziny

ich brauche dafür etwa drei Stunden

5. zajmować (dawać komuś zajęcie):

zajmować

beschäftigen

6. zajmować JUR:

zajmować

pfänden

zajmować

beschlagnahmen

7. zajmować MED:

zajmować

angreifen

zajmować

übergreifen

rak zajął wątrobę

der Krebs hat die Leber angegriffen [o. griff auf die Leber über]

II . zajmować <‑muje; perf zająć> [zajmovatɕ] VERB refl

1. zajmować (dbać):

zajmować się domem/ogrodem/praniem

sich Akk um den Haushalt/den Garten/die Wäsche kümmern

2. zajmować (interesować się):

zajmować się średniowieczną literaturą/biologią

sich Akk mit der mittelalterlichen Literatur/der Biologie befassen

czym się zajmujesz?

womit beschäftigst du dich?

czym się zajmujesz?

was machst du [so]? ugs

zajmować się własnymi sprawami

sich Akk um sein eigenes Zeug kümmern ugs

3. zajmować (opiekować się):

zajmować się kimś/czymś

sich Akk um jdn/etw kümmern

zajmować się kimś/czymś

sich Akk jds/einer Sache Gen annehmen

III . zajmować <‑muje; perf zająć> [zajmovatɕ] VERB refl, unpers (zaczynać się palić)

zajmować

Feuer fangen

zajmować

in Brand geraten

zajob <Gen ‑a, Pl ‑y> [zajop] SUBST m ugs

1. zajob (dziwactwo):

zajob

Spleen m

zajob

Stich m ugs

mieć [lub dostać] zajoba

eine Macke haben [o. kriegen] ugs

2. zajob (dziwak):

zajob

Spinner m abw ugs

szajs <Gen ‑u, kein Pl > [ʃajs] SUBST m ugs

szajs

Scheißdreck m vulg