Übersetzungen für „zablýskať“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

zabłysnąć <‑yśnie; Imperf ‑yśnij> [zabwɨsnoɲtɕ] VERB intr perf

1. zabłysnąć:

zabłysnąć (błysnąć) (słońce, latarka)

aufblitzen

zabłysnąć (błysnąć) (słońce, latarka)

aufleuchten

oczy komuś zabłysły gniewem

jds Augen blitzten vor Wut auf

2. zabłysnąć:

zabłysnąć (zapalić się) (latarnia, gwiazdy)

aufflammen

zabłysnąć (zapalić się) (latarnia, gwiazdy)

aufflackern

3. zabłysnąć übtr geh (zrobić wrażenie):

zabłysnąć

glänzen

zabłysnąć

sich Akk hervortun

zabłysnąć w towarzystwie

in der Gesellschaft brillieren

4. zabłysnąć übtr geh:

zabłysnąć (pojawić się nagle) (uczucia, myśli)

plötzlich erscheinen

Siehe auch: błysnąć

błysnąć [bwɨsnoɲtɕ]

błysnąć perf od błyskać

I . błyskać <‑ka; perf błysnąć> [bwɨskatɕ] VERB intr

1. błyskać:

błyskać (świecić) (światło, lampa)

aufleuchten

błyskać (świecić) (światło, lampa)

aufblitzen

błyskać latarką

mit einer Taschenlampe blinken

2. błyskać übtr (wyróżniać się):

błyskać wiedzą/talentem

durch Wissen/Talent glänzen

II . błyskać <‑ka; perf błysnąć> [bwɨskatɕ] VERB refl, unpers

błyska się

es blitzt

I . zabliźniać <‑ia> [zabliʑɲatɕ], zabliźnić [zabliʑɲitɕ] perf VERB trans

1. zabliźniać MED:

zabliźniać

vernarben lassen

zabliźniona rana pooperacyjna

die vernarbte postoperative Wunde f

2. zabliźniać übtr geh (przynieść zapomnienie):

zabliźniać

[ver]heilen

czas zabliźnia rany

die Zeit f heilt die Wunden

II . zabliźniać <‑ia> [zabliʑɲatɕ], zabliźnić [zabliʑɲitɕ] perf VERB refl

1. zabliźniać MED:

zabliźniać

vernarben

rana szybko się zabliźniała

die Wunde f ist schnell verheilt

2. zabliźniać übtr geh:

zabliźniać (iść w zapomnienie) (krzywdy)

in Vergessenheit geraten geh

I . zablokować [zablokovatɕ] perf, zablokowywać [zablokovɨvatɕ] <‑kowuje; Imperf ‑kowuj> VERB trans

1. zablokować (stanowić przeszkodę):

zablokować

sperren

przewrócone drzewo zablokowało ulicę

ein umgestürzter Baum m hat die Straße versperrt

2. zablokować VERLAG:

zablokować

blockieren

opozycja polityczna zablokowała ustawę

die politische Opposition f hat das Gesetz blockiert

3. zablokować ugs (zajmować miejsce):

zablokować

besetzen

zablokować etat

eine Stelle blockieren

4. zablokować TYPO:

zablokować

blockieren

5. zablokować EKON:

zablokować

sperren

zablokować konto

das Konto sperren

6. zablokować SPORT:

zablokować

blocken

bramkarz skutecznie zablokował strzał

der Torwart m hat den Schuss erfolgreich geblockt

7. zablokować TECH:

zablokować

abriegeln

II . zablokować [zablokovatɕ] perf, zablokowywać [zablokovɨvatɕ] <‑kowuje; Imperf ‑kowuj> VERB refl

1. zablokować TECH:

zablokować

sich Akk verklemmen

w poślizgu zablokowały się koła samochodu

im Rutschen haben die Räder des Wagens blockiert

2. zablokować PSYCHO:

zablokować

sich Akk verschließen

zablokować się pod wpływem stresu

sich wegen Stress verschließen

rozbłyskać [rozbwɨskatɕ] perf, rozbłysnąć [rozbwɨsnoɲtɕ] perf, rozbłyskiwać [rozbwɨskivatɕ] <‑kuje> VERB intr

1. rozbłyskać (zajaśnieć):

rozbłyskać

aufleuchten

księżyc rozbłysnął na niebie

der Mond m leuchtete am Himmel auf

2. rozbłyskać übtr (wyróżniać się):

rozbłyskać

sich hervortun

3. rozbłyskać übtr (ożywiać się pod wpływem uczuć):

rozbłyskać

aufstrahlen

oczy jej rozbłysły radością

ihre Augen ntpl strahlten [vor Freude] auf