Übersetzungen für „zangeln“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . ạngeln [ˈaŋəln] VERB intr

1. angeln (Fische fangen):

angeln gehen

iść [perf pójść] na ryby

2. angeln ugs (greifen):

nach dem Telefon angeln

ostrożnie sięgać [perf sięgnąć] po telefon

II . ạngeln [ˈaŋəln] VERB trans

1. angeln (fischen):

angeln

łowić [perf z‑] ryby

angeln

wędkować

wir haben noch nicht viel geangelt

jak dotąd wiele nie złowiliśmy

2. angeln ugs (ergattern):

sich Dat einen Millionär angeln

upolować sobie męża milionera ugs

rạngeln [ˈraŋəln] VERB intr ugs

[mit jdm][um etw] rangeln

mocować [lub szamotać] się [z kimś][o coś]

hạngeln [ˈhaŋəln] VERB intr, refl

hangeln

przesuwać [lub posuwać] się zwisając na rękach

an einem Seil hangeln

przesuwać się po linie zwisając na rękach

er hangelte sich an einem Ast bis zum Ufer

zwisając na rękach przesuwał się po gałęzi w stronę brzegu

mạngeln² [ˈmaŋəln] VERB trans

mangeln Wäsche:

mangeln

maglować [perf wy‑]

zụ̈ngeln [ˈtsʏŋəln] VERB intr

1. züngeln:

züngeln (mit der Zunge schnelle Bewegungen ausführen) (Reptil, Schlange)

syczeć [perf syknąć]

2. züngeln:

züngeln (emporschlagen) (Flammen)

buchać [perf buchnąć]

Ạngeln SUBST Pl HIST

Angeln

Anglowie mpl

gạ̈ngeln [ˈgɛŋəln] VERB trans abw

gängeln

prowadzić za rączkę fig ugs

gängeln

wodzić na pasku abw, fig

dengeln [ˈdɛŋəln] VERB trans (schärfen)

dengeln

klepać

die Sense dengeln

klepać kosę

I . rịngeln [ˈrɪŋəln] VERB trans

ringeln Schwanz:

ringeln

podwijać [perf podwinąć]

die Schlange ringelte ihren Körper um den Baum

wąż m owinął się wokół drzewa

II . rịngeln [ˈrɪŋəln] VERB refl (Haare)

ringeln

kręcić się

ringeln

zwijać się w loczki

Locken ringeln sich um das Köpfchen des kleinen Mädchens

na główce dziewczynki kręcą się loczki mpl

kụngeln [ˈkʊŋəln] VERB intr abw ugs

kungeln

kombinować ugs

kungeln

mataczyć

mit jdm um etw kungeln

potajemnie knuć coś z kimś

tịngeln [ˈtɪŋəln] VERB intr ugs

1. tingeln +haben (auftreten):

tingeln

występować

2. tingeln +sein (umherziehen):

tingeln

jeździć z występami

zạppeln [ˈtsapəln] VERB intr

das Kind zappelte mit Armen und Beinen

dziecko nt przebierało rączkami i nóżkami

Wendungen:

jdn zappeln lassen ugs

trzymać kogoś w niepewności

zạnken [ˈtsaŋkən] VERB intr, refl

zanken

kłócić [perf po‑] się

zanken

sprzeczać [perf po‑] się

sich mit jdm um etw zanken

handryczyć się z kimś o coś ugs

sie zankt sich mit ihrem Bruder um das Buch

[ona] kłóci się ze swoim bratem o książkę

ha̱geln [ˈhaːgəln] VERB unpers

1. hageln (als Hagel zur Erde fallen):

es hagelt

pada grad m

2. hageln (in dichter Menge niederprasseln) ugs:

es hagelt Geschosse/Steine

sypie się grad m strzałów/kamieni fig

na̱geln VERB trans

etw ans Fenster nageln

przybijać [perf przybić] coś do okna

eine Kiste aus Brettern nageln

zbijać [perf zbić] skrzynię z desek

I . zü̱geln [ˈtsyːgəln] VERB trans

1. zügeln (im Zaum halten):

zügeln Pferd

ściągać [perf ściągnąć] [cugle]

2. zügeln (beherrschen):

zügeln Neugierde, Zorn

opanować

II . zü̱geln [ˈtsyːgəln] VERB refl (sich beherrschen)

sie konnten sich kaum zügeln

ledwo byli w stanie się pohamować

III . zü̱geln [ˈtsyːgəln] VERB intr +sein CH (umziehen)

zügeln

przeprowadzać [perf przeprowadzić] się

Zạnge <‑, ‑n> [ˈtsaŋə] SUBST f

Zange

szczypce Pl

Zange (Geburtszange)

kleszcze Pl

Zange (zum Ziehen der Nägel)

obcęgi Pl

Wendungen:

jdn in die Zange nehmen ugs

brać [perf wziąć] kogoś w obroty

jdn in der Zange haben ugs

mieć kogoś w garści ugs

etw nicht mit der Zange anfassen mögen ugs

brzydzić się czegoś

bü̱geln [ˈbyːgəln] VERB trans, intr

bügeln

prasować [perf wy‑]

etw glatt bügeln

wyprasować najdrobniejsze fałdki

Wendungen:

geschniegelt und gebügelt scherzh ugs

wyelegantowany

geschniegelt und gebügelt scherzh ugs

wymuskany

ke̱geln [ˈkeːgəln] VERB intr

kegeln

grać [perf za‑] w kręgle

das Kegeln

gra f w kręgle

das Kegeln

kręgle Pl

Ringeln SUBST

Benutzereintrag

Ringeln nt HORT

obrączkowanie nt