Übersetzungen für „auffall“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

A̱u̱sfall¹ <‑[e]s, kein Pl > SUBST m

1. Ausfall:

Ausfall (Verlust: der Zähne)

ubytek m

Ausfall (der Haare)

wypadanie nt

Ausfall FIN, WIRTSCH (Fehlbetrag)

deficyt m

2. Ausfall:

Ausfall (Versagen: eines Triebwerks)

awaria f

Ausfall (eines Organs)

ustanie nt pracy

der Ausfall einer Maschine

awaria maszyny

Zu̱fall <‑[e]s, Zufälle> SUBST m

1. Zufall (ein nicht geplantes Ereignis):

Zufall

przypadek m

Zufall

traf m

es war ein glücklicher Zufall, dass ...

to był szczęśliwy traf, że...

es ist kein Zufall, dass ...

to nie przypadek, że...

etw dem Zufall verdanken

zawdzięczać coś przypadkowi

etw dem Zufall überlassen

pozostawić coś przypadkowi

es war reiner Zufall, dass ...

to był czysty przypadek, że...

der Zufall wollte es, dass ...

przypadek zrządził, że...

durch [o. per] Zufall ugs

przypadkiem

2. Zufall ugs (Überraschung):

so ein Zufall!

co za niespodzianka f !

das ist aber ein Zufall!

ale niespodzianka!

Ạbfall¹ <‑[e]s, kein Pl > SUBST m

1. Abfall (Lossagung):

der Abfall [vom Glauben]

odstępstwo nt [od wiary]

der Abfall [von jdm/etw] POL

oderwanie nt się [od kogoś/czegoś]

2. Abfall (Druckabfall, Spannungsabfall):

Abfall

spadek m

3. Abfall (Neigung: eines Geländes):

Abfall

nachylenie nt

Ạnfall² <‑[e]s, kein Pl > SUBST m

1. Anfall (das Entstehen):

Anfall

ilość f

Anfall

wielkość f

Anfall

nakład m

der Anfall an Arbeiten war gering/hoch

ilość f pracy była niewielka/duża

2. Anfall JUR:

Anfall

nabycie nt

Anfall

przypadnięcie nt

Anfall der Erbschaft/des Vermächtnisses

nabycie spadku/zapisu testamentowego

Befạll <‑[e]s, kein Pl > SUBST m (einer Pflanze)

Befall

porażenie nt

der Befall mit Schädlingen

porażenie nt szkodnikami

bei Befall der inneren Organe

przy zakażeniu organów wewnętrznych

Ụmfall <‑[e]s, Umfälle> SUBST m

Umfall abw:

Umfall ugs

zmiana f stanowiska [lub poglądów]

Ụnfall <‑[e]s, Unfälle> SUBST m

Unfall

wypadek m

einen Unfall bauen ugs

spowodować wypadek

bei einem Unfall

w wypadku

einen Unfall haben

mieć wypadek

einen tödlichen Unfall haben

mieć śmiertelny wypadek

Bei̱fall <‑[e]s, kein Pl > SUBST m

1. Beifall (Applaus):

Beifall

oklaski Pl

starker/lang anhaltender/rauschender/schwacher Beifall

gromkie/długie/huczne/słabe brawa ntpl

jdm Beifall spenden

bić komuś brawo

Beifall klatschen

bić brawo

Beifall klatschen

klaskać

Beifall klopfen a. UNIV

uderzać kostkami palców o ławkę w wyrazie uznania

er wurde mit tosendem [o. stürmischem] Beifall begrüßt

został powitany burzą oklasków [lub burzliwymi oklaskami]

2. Beifall (Zustimmung):

Beifall

aprobata f

Beifall

poklask m geh

jds Beifall finden

uzyskać czyjś poklask

E̱i̱nfall <‑[e]s, Einfälle> SUBST m

1. Einfall (Idee):

Einfall

pomysł m

sie hat manchmal seltsame Einfälle

ona ma czasami oryginalne pomysły

2. Einfall MILIT:

Einfall

najazd m

der Einfall des Feindes in unser Land

najazd m wroga na nasz kraj

3. Einfall kein Pl (das Einfallen: des Lichtes, der Strahlen):

Einfall

padanie nt

Ẹrbfall <‑[e]s, ‑fälle> SUBST m JUR

Erbfall

śmierć f spadkodawcy

No̱tfall <‑[e]s, ‑fälle> SUBST m

1. Notfall (Zwangslage):

Notfall

pilna potrzeba f

im Notfall

w razie potrzeby

im Notfall

jeśli to konieczne

für den Notfall

na wszelki wypadek

Geld für den Notfall zurücklegen

odkładać [perf odłożyć] pieniądze na czarną godzinę fig

2. Notfall MED:

Notfall

nagły przypadek m

bei einem Notfall

w nagłym przypadku

Verfạll <‑[e]s, kein Pl > SUBST m

1. Verfall:

Verfall (Zerfall: eines Gebäudes)

[za]walenie nt się

Verfall (der Kräfte)

zanik m

Verfall (des Körpers)

rozkład m

vom Verfall bedroht sein

byź zagrożonym ruiną

2. Verfall MED (des Körpers):

Verfall

wyniszczenie nt

3. Verfall (Niedergang: der Sitten):

Verfall

upadek m

städtischer Verfall

upadek miasta

4. Verfall FIN (das Ungültigwerden: des Schecks, der Karte):

Verfall

utrata f ważności

bei Verfall

w przypadku utraty ważności

Vo̱rfall <‑[e]s, Vorfälle> SUBST m

1. Vorfall (Geschehnis):

Vorfall

zajście nt

Vorfall

incydent m

2. Vorfall MED:

Vorfall

wypadanie nt

Vorfall

wypadnięcie nt

We̱mfall <‑[e]s, Wemfälle> SUBST m LING

Wemfall

Dativ m

Wemfall

celownik m

We̱nfall <‑[e]s, Wenfälle> SUBST m LING

Wenfall

Akkusativ m

Wenfall

biernik m

We̱rfall <‑[e]s, Werfälle> SUBST m LING

Werfall

Nominativ m

Werfall

mianownik m

Zerfạll¹ <‑[e]s, kein Pl > SUBST m

1. Zerfall (das Zerfallen: eines Reichs):

Zerfall

rozpad m

2. Zerfall (Niedergang: vom Land, von der Kultur):

Zerfall

upadek m

moralischer Zerfall

upadek moralny

3. Zerfall:

Zerfall (Sturz: von Gebäuden)

zawalenie nt się

Zerfall (vom Holz)

zwalenie nt się

Zerfall (vom Körper)

rozkład m

To̱nfall <‑[e]s, ‑fälle> SUBST m

1. Tonfall (Sprachmelodie):

Tonfall

intonacja f

mit singendem Tonfall

melodyjnym głosem

2. Tonfall (Art des Sprechens):

Tonfall

ton m

in freundlichem Tonfall

w przyjaznym tonie

Wẹsfall <‑[e]s, Wesfälle> SUBST m LING

Wesfall

Genitiv m

Wesfall

dopełniacz m