Übersetzungen für „schwelungen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

schwẹlgen [ˈʃvɛlgən] VERB intr

1. schwelgen (sich gütlich tun):

schwelgen

upajać się

2. schwelgen geh (sich berauschen):

in Erinnerungen/Gedanken schwelgen

oddawać się wspomnieniom/myślom geh

im Überfluss schwelgen

opływać w dostatki

3. schwelgen (gut essen):

schwelgen

raczyć się

I . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] VERB trans

etw schwingen Fähnchen, Hut

wymachiwać czymś

etw schwingen Schwert

wywijać czymś

etw schwingen Axt, Peitsche, Stock

zamierzać [perf zamierzyć] się czymś

sie schwang die Beine über die Sessellehne

zarzuciła nogi na poręcz fotela

das Tanzbein schwingen ugs

wywijać w tańcu ugs

große Reden schwingen ugs

być mocnym w gębie

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] VERB intr +haben o sein

1. schwingen:

schwingen (vibrieren) (Membran)

drżeć [perf za‑]

schwingen (Brücke, Glocke)

kołysać [perf za‑] się

die Saiten schwingen

struny fpl drżą

2. schwingen (zum Ausdruck kommen):

in ihren Worten schwang Kritik

w jej słowach słychać było krytykę

in seinen Worten schwang Ärger

w jego słowach pobrzmiewał gniew

3. schwingen:

schwingen (Schaukel, Person)

huśtać [lub kołysać] się

schwingen (Pendel)

kołysać [lub wahać] się

schön geschwungene Augenbrauen

pięknie zarysowane brwi fpl

III . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] VERB refl (steigen)

sich aufs Motorrad schwingen

wskoczyć na motocykl

sich in die Lüfte schwingen

wzbić się w powietrze

sich über etw schwingen

przebiegać łukiem nad czymś

sich über etw schwingen

rozciągać się nad czymś

die Brücke schwingt sich über das Tal fig

most m biegnie łukiem nad doliną fig

schwe̱len [ˈʃveːlən] VERB intr

1. schwelen (brennen):

schwelen

tlić się

2. schwelen fig geh (Hass):

schwelen

tlić się fig

schwẹllen¹ <schwillt, schwoll, geschwollen> [ˈʃvɛlən] VERB intr +sein

schwellen MED:

schwellen

nabrzmieć

Wendungen:

ihm schwillt der Kamm ugs (er wird übermütig)

on puszy się jak paw m

ihm schwillt der Kamm (er wird zornig)

krew f go zalewa ugs

schwe̱i̱gen <schweigt, schwieg, geschwiegen> [ˈʃvaɪgən] VERB intr

schweigen (Person):

schweigen

milczeć

schweig!

milcz!

sie schwieg zu diesen Vorwürfen

[ona] nie zareagowała [lub odpowiedziała] na te zarzuty

dazu/darüber schwieg er

o tym/na ten temat on milczał [lub nic nie mówił]

kannst du schweigen?

czy możesz zamilknąć?

wir schwiegen aus Höflichkeit

nic nie mówiliśmy z grzeczności

als die Waffen schwiegen fig geh

kiedy ucichły strzały mpl

Wendungen:

ich schweige wie ein Grab

będę milczeć jak grób m fig

ganz zu schweigen von ...

nie mówiąc już o...

Schwẹllung <‑, ‑en> SUBST f MED

Schwellung (geschwollene Stelle)

obrzęk m

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] VERB intr

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADJ attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen ugs (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADV ugs (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

Siehe auch: gelingen

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] VERB intr +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka f

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Schwe̱i̱gen <‑s, kein Pl > SUBST nt

Schweigen

milczenie nt

das Schweigen brechen

przerywać [perf przerwać] milczenie

jdn zum Schweigen bringen (jdn einschüchtern)

zamknąć komuś usta fig

jdn zum Schweigen bringen (jdn töten)

zabić kogoś

Wendungen:

es herrscht Schweigen im Walde ugs

cicho [lub cisza f ] jak makiem zasiał

es herrscht Schweigen im Walde ugs

zapanowała cisza

sich in Schweigen hüllen

kompletnie się nie odzywać

I . schwe̱i̱gend ADJ

schweigend

milczący

Wendungen:

die schweigende Mehrheit

milcząca większość f

II . schwe̱i̱gend ADV

schweigend

w milczeniu

schweigend über etw hinweggehen

pomijać [perf pominąć] coś milczeniem

jdm schweigend zuhören

przysłuchiwać się komuś w milczeniu

I . geschwụngen [gə​ˈʃvʊŋən] VERB trans, intr, refl

geschwungen pp von schwingen

II . geschwụngen [gə​ˈʃvʊŋən] ADJ

geschwungen Augenbrauen, Linie:

geschwungen

łukowaty

Siehe auch: schwingen

I . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] VERB trans

etw schwingen Fähnchen, Hut

wymachiwać czymś

etw schwingen Schwert

wywijać czymś

etw schwingen Axt, Peitsche, Stock

zamierzać [perf zamierzyć] się czymś

sie schwang die Beine über die Sessellehne

zarzuciła nogi na poręcz fotela

das Tanzbein schwingen ugs

wywijać w tańcu ugs

große Reden schwingen ugs

być mocnym w gębie

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] VERB intr +haben o sein

1. schwingen:

schwingen (vibrieren) (Membran)

drżeć [perf za‑]

schwingen (Brücke, Glocke)

kołysać [perf za‑] się

die Saiten schwingen

struny fpl drżą

2. schwingen (zum Ausdruck kommen):

in ihren Worten schwang Kritik

w jej słowach słychać było krytykę

in seinen Worten schwang Ärger

w jego słowach pobrzmiewał gniew

3. schwingen:

schwingen (Schaukel, Person)

huśtać [lub kołysać] się

schwingen (Pendel)

kołysać [lub wahać] się

schön geschwungene Augenbrauen

pięknie zarysowane brwi fpl

III . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] VERB refl (steigen)

sich aufs Motorrad schwingen

wskoczyć na motocykl

sich in die Lüfte schwingen

wzbić się w powietrze

sich über etw schwingen

przebiegać łukiem nad czymś

sich über etw schwingen

rozciągać się nad czymś

die Brücke schwingt sich über das Tal fig

most m biegnie łukiem nad doliną fig

Schwelger SUBST

Benutzereintrag

Schwelger m

imprezowicz m

Schwengel SUBST

Benutzereintrag

Schwengel (an einem Ziehbrunnen) m

żuraw studzienny m