Übersetzungen für „zepak“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

rzepak <Gen ‑u, Pl ‑i> [ʒepak] SUBST m BOT

rzepak

Raps m

uprawa rzepaku

Rapsanbau m

zupak <Gen ‑a, Pl ‑i> [zupak] SUBST m abw MILIT

zupak

Berufsunteroffizier m

trzepak <Gen ‑a, Pl ‑i> [tʃepak] SUBST m

trzepak

Teppichstange f

czerpak <Gen ‑a, Pl ‑i> [tʃerpak] SUBST m

czerpak

Schöpfkelle f

trepak <Gen ‑a, kein Pl > [trepak] SUBST m MUS

trepak (taniec)

Trepak m

klepak <Gen ‑a, Pl ‑i> [klepak] SUBST m

1. klepak TECH (młot do klepania blachy):

klepak

Treibhammer m

klepak

Dengelhammer m

2. klepak ugs (człowiek gadatliwy):

klepak

Plappermaul nt abw lub scherzh ugs

klepak

Plaudertasche f abw lub scherzh

klepak

Labersack m abw ugs

tępak <Gen ‑a, Pl ‑i> [tempak] SUBST m abw ugs

tępak

Trottel m abw ugs

tępak

Schwachkopf m abw ugs

szpak <Gen ‑a, Pl ‑i> [ʃpak] SUBST m ZOOL

szpak

Star m

wspak [fspak] ADV geh

1. wspak (wstecz):

czytać [na] wspak

rückwärts lesen

2. wspak (na opak):

wspak

umgekehrt

wspak

verkehrt [herum]

rozumieć [na] wspak

falsch verstehen

rozumieć [na] wspak

missverstehen

rzepa <Gen ‑py, Pl ‑py> [ʒepa] SUBST f BOT

rzepa

Speiserübe f

rzepa

Wasserrübe f

ktoś zdrowy jak rzepa ugs

kerngesund

szłapak <Gen ‑a, Pl ‑i> [ʃwapak] SUBST m (koń chodzący nieprawidłowym kłusem)

szłapak

Pass m

przepał <Gen ‑u, Pl ‑y> [pʃepaw] SUBST m TECH

przepał

Mehrverbrauch m

I . trzepać <‑pie; Imperf trzep; perf trzepnąć> [tʃepatɕ] VERB trans

1. trzepać nur imper (usuwać kurz):

trzepać chodnik, dywan

klopfen

2. trzepać ugs (uderzyć):

trzepnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen [o. klopfen] ugs

3. trzepać scherzh (sprawdzać):

trzepać

abklopfen ugs

na granicy zawsze trzepią

an der Grenze klopfen sie einen immer ab ugs

II . trzepać <‑pie; Imperf trzep; perf trzepnąć> [tʃepatɕ] VERB intr

1. trzepać (wykonywać zamaszyste ruchy):

trzepać skrzydłami

mit den Flügeln schlagen

trzepać [lub walić] kapucyna [lub konia] vulg

sich Dat einen abwichsen [o. runterholen] vulg

2. trzepać ugs (mówić szybko):

trzepać

[he]runterleiern ugs

trzepać językiem

plappern ugs

trzepać byle co [lub o byle czym]

irgendwas plappern ugs

trzepać byle co [lub o byle czym]

plappern, egal worüber ugs

III . trzepać <‑pie; Imperf trzep; perf trzepnąć> [tʃepatɕ] VERB refl ugs

1. trzepać (uderzać się):

trzepnąć się ręką w czoło

sich Akk mit der Hand an die Stirn schlagen

2. trzepać nur imper:

trzepać (szamotać się) (ryba, ptak)

zappeln

okoń trzepie się w sieci

der Barsch m zappelt im Netz

I . zepsuć <‑uje; Imperf ‑uj> [zepsutɕ] VERB trans perf

1. zepsuć (uszkodzić):

zepsuć

kaputtmachen

zepsuć żelazko

das Bügeleisen kaputtmachen

zepsute zęby

schlechte Zähne mpl

zepsute powietrze ugs

dicke Luft f

2. zepsuć übtr (uczynić coś gorszym):

zepsuć

verderben

zepsuć komuś humor

jdm die Stimmung [o. Laune] verderben

3. zepsuć übtr (wypaczyć czyjś charakter):

zepsuć

verderben

zepsuła go sława

der Ruhm m hat ihn verdorben

dobrego i karczma nie zepsuje, złego i kościół nie naprawi sprichw

wie den Guten die Kneipe f nicht verdirbt, wird den Schlechten die Kirche f nicht besser machen

II . zepsuć <‑uje; Imperf ‑uj> [zepsutɕ] VERB refl perf

1. zepsuć (popsuć się):

zepsuć

kaputtgehen

zepsuć

entzweigehen

komputer się zepsuł

der Computer m ist kaputt gegangen

2. zepsuć (jedzenie):

zepsuć

verderben

zepsuć

schlecht werden

ryba się zepsuła

der Fisch m ist verdorben

3. zepsuć übtr (stać się gorszym):

zepsuć

sich Akk verschlechtern

wieczorem pogoda się zepsuła

am Abend verschlechterte sich das Wetter nt

4. zepsuć übtr (ulec zepsuciu):

zepsuć

dem Verderben unterliegen [o. ausgesetzt sein]

zepsuł się pod wpływem kolegów

er ist in der Gesellschaft seiner Kollegen verdorben worden

stępak <Gen ‑a, Pl ‑i> [stempak] SUBST m

stępak ZOOL, TECH

Arbeitspferd nt

stępak ZOOL, TECH

Zugpferd nt

stępak ZOOL, TECH

Rückepferd nt

kołpak <Gen ‑a, Pl ‑i> [kowpak] SUBST m

1. kołpak (nakrycie głowy):

kołpak

Kalpak m

kołpak

Kolpak m

2. kołpak AUTO:

kołpak

Radkappe f

3. kołpak TECH:

kołpak

Haube f

kołpak

Kappe f

drapak <Gen ‑a, Pl ‑i> [drapak] SUBST m

1. drapak ugs (stara, zdarta miotła):

drapak

alter Besen m

drapak

alte Scheuerbürste f

2. drapak ugs (brzydkie drzewo iglaste):

drapak

hässlicher Nadelbaum m

3. drapak TECH (strug):

drapak

Zahnhobel m

Wendungen:

dać drapaka ugs

die Kurve kratzen ugs

dać drapaka ugs

sich Akk aus dem Staub machen übtr ugs

dwupak <Gen ‑u, Pl ‑i> [dvupak] SUBST m

dwupak

Doppelpack m

żebrak (-aczka) <Gen ‑a, Pl ‑acy> [ʒebrak] SUBST m (f)

żebrak (-aczka)

Bettler(in) m (f)

na dworcach jest dużo żebraków

auf den Bahnhöfen gibt es viele Bettler

szczepak SUBST

Benutzereintrag

szczepak m HORT

Veredelungsmesser nt

szczepak m HORT

Pfropfmesser nt