Übersetzungen für „luisterend“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

luis·te·ren <luisterde, h. geluisterd> [lœystərə(n)] VERB intr

1. luisteren:

luisteren (horen om iets te vernemen)

(zu)hören

luisteren (scherp; aandachtig)

hinhören

luister eens

hör(t) mal!

luister eens

hören Sie mal!

luister goed

hör(t) gut zu!

goed kunnen luisteren

gut zuhören können

naar iem luisteren (spreker)

jdm zuhören

naar iem luisteren (advies)

auf jdn hören

naar de radio luisteren

Radio hören

naar de klanken van de muziek luisteren

den Klängen der Musik lauschen

het oor te luisteren leggen

herumhorchen

het oor te luisteren leggen

sich umhören

allemaal eens luisteren

alle mal herhören!

2. luisteren (tersluiks trachten te horen):

luisteren

lauschen

luisteren

horchen

aan de deur luisteren

an der Tür horchen

staan te luisteren

(dastehen und) lauschen

3. luisteren (aandacht schenken aan):

luisteren

hören

naar de naam Tino luisteren

auf den Namen Tino hören

niet naar iets willen luisteren

etw nicht hören wollen

4. luisteren (gehoorzamen aan):

luisteren

hören

luisteren

gehorchen

het kind luistert niet

das Kind hört nicht

dat luistert nauw

das erfordert große Genauigkeit

fluis·te·ren <fluisterde, h. gefluisterd> [flœystərə(n)] VERB trans

1. fluisteren:

fluisteren (zacht zeggen)

flüstern

fluisteren (geheimzinnig)

tuscheln

iem iets in het oor fluisteren

jdm etw ins Ohr flüstern

2. fluisteren:

fluisteren (op bedekte wijze zeggen)

flüstern

fluisteren (op bedekte wijze zeggen)

munkeln

fluisteren (hatelijk)

zischeln

fluisteren (hatelijk)

gehässig reden über +Akk

kluis·te·ren <kluisterde, h. gekluisterd> [klœystərə(n)] VERB trans

kluisteren (boeien)

fesseln

kluisteren (aan ketting)

anketten

aan het televisietoestel gekluisterd zitten übtr

gebannt vor dem Fernseher sitzen

luis·ter·vink <luistervink|en> [lœystərvɪŋk] SUBST f

luistervink

Lauscher m

luistervink

Horcher m

af·luis·te·ren <luisterde af, h. afgeluisterd> [ɑflœystərə(n)] VERB trans

1. afluisteren (telefoon):

afluisteren

abhören

2. afluisteren (gesprek):

afluisteren

belauschen

be·luis·te·ren <beluisterde, h. beluisterd> [bəlœystərə(n)] VERB trans

1. beluisteren (luisteren naar):

beluisteren

sich Dat anhören

2. beluisteren (luisterend waarnemen):

beluisteren

hören

er vielen veel uitingen van onvrede te beluisteren

es waren viel Worte der Unzufriedenheit herauszuhören

3. beluisteren:

beluisteren (afluisteren)

ablauschen

beluisteren (afluisteren)

belauschen

beluisteren (afluisteren)

abhören

beluisteren (van zaken)

abhorchen

op·luis·te·ren <luisterde op, h. opgeluisterd> [ɔplœystərə(n)] VERB trans

opluisteren

Glanz verleihen +Dat

luis·te·raar <luisteraar|s> [lœystərar] SUBST m

luisteraar

Zuhörer m

luisteraar RADIO

Hörer f

brieven van luisteraars

Hörerbriefe Pl

luis·ter [lœystər] SUBST m geen Pl

luister

Glanz m

luister

Pracht f

luister

Herrlichkeit f

een gebeurtenis luister bijzetten

einem Ereignis Glanz verleihen

hij is de luister van zijn geslacht

er ist der Ruhm seines Geschlechts

iets zijn luister ontnemen

eine Sache ihres Glanzes berauben

in·fluis·te·ren <fluisterde in, h. ingefluisterd> [ɪnflœystərə(n)] VERB trans

influisteren

einflüstern

iem iets influisteren

jdm etw einflüstern

ge·luid·we·rend [ɣəlœytwerənt] ADJ

geluidwerend

schallsicher

geluidwerend

schalldicht

luis·ter·rijk <luisterrijke, luisterrijker, luisterrijkst> [lœystərɛik] ADJ

1. luisterrijk (schitterend):

luisterrijk

glanzvoll

luisterrijk

prachtvoll

luisterrijk

prunkvoll

een luisterrijke optocht

ein glanzvoller [o. prunkvoller] Aufzug

iets luisterrijk vieren

etw glanzvoll feiern

2. luisterrijk (roemrijk):

luisterrijk

glanzvoll

luisterrijk

ruhmreich

luisterrijk

glänzend

een luisterrijke overwinning

ein glanzvoller [o. glorreicher] Sieg

luis·ter·boek <luisterboek|en> [lœystərbuk] SUBST nt

luisterboek

Hörbuch nt

luisterboek

Audiobuch nt

luis·ter·post <luisterpost|en> [lœystərpɔst] SUBST m

luisterpost

Horchposten m

schit·te·rend <schitterende, schitterender, schitterendst> [sxɪtərənt] ADJ

1. schitterend:

schitterend (stralend)

glänzend

schitterend (ogen, sterren, zon, kleuren)

leuchtend

schitterend (ogen, sterren, zon, kleuren)

strahlend

schitterend (glas, edelstenen)

funkelnd

schitterend (sneeuw, water, edelstenen)

glitzernd

een schitterend licht

ein strahlendes Licht

de schitterende sneeuw

der glitzernde Schnee

een schitterende ster

ein funkelnder Stern

2. schitterend (prachtig):

schitterend

blendend

schitterend

glänzend

schitterend

prächtig

schitterend

brillant form

schitterend

famos ugs

een schitterend idee

ein glänzender Einfall

een schitterende loopbaan

eine glänzende Laufbahn

schitterende overwinningen

glanzvolle Siege Pl

een schitterende prestatie

eine Glanzleistung

een schitterende toekomst

eine blendende Zukunft

de vakantie was schitterend

der Urlaub war herrlich

schitterend van kleur

farbenprächtig