I. war·rant [ˈwɒrənt] SUBST
II. war·rant [ˈwɒrənt] VERB trans
1. warrant (justify):
- warrant
- upravičevati [perf upravičiti]
2. warrant form (guarantee):
- warrant
- jamčiti [perf zajamčiti]
ˈwar·rant of·fic·er SUBST
- warrant officer
-
| I | warrant |
|---|---|
| you | warrant |
| he/she/it | warrants |
| we | warrant |
| you | warrant |
| they | warrant |
| I | warranted |
|---|---|
| you | warranted |
| he/she/it | warranted |
| we | warranted |
| you | warranted |
| they | warranted |
| I | have | warranted |
|---|---|---|
| you | have | warranted |
| he/she/it | has | warranted |
| we | have | warranted |
| you | have | warranted |
| they | have | warranted |
| I | had | warranted |
|---|---|---|
| you | had | warranted |
| he/she/it | had | warranted |
| we | had | warranted |
| you | had | warranted |
| they | had | warranted |
PONS OpenDict
Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?
Sende uns gerne einen neuen Eintrag für das PONS OpenDict. Die eingereichten Vorschläge werden von der PONS Redaktion geprüft und entsprechend in die Ergebnisse aufgenommen.