Latein » Deutsch

pol-liceor <licērī, licitus sum> (por-)

1.

dar-, anbieten, versprechen, zusagen, erwarten lassen (alqd, alci alqd u. alci de re; m. dopp. Akk; m. A. C. I., usu Infin Fut, selten Infin Präs; m. Infin Präs; m. ut o. bl. Konjkt) [ pretium; alci divitias; hospitium et cenam; sociis auxilium; senatui frumentum; tibi de amico placando; se itineris periculique ducem ]
bene [o. benigne polliceri ] m. Adv
schöne Versprechungen machen
goldene Berge
pollicitus Part. Perf, auch pass.
[ fides ]

2. (zu Beginn der Rede)

etw. ankündigen, bekannt machen

3. (vom Käufer)

polliceor Plaut.
bieten

pollinārius <a, um> (pollen) vor- u. nachkl.

Staubmehl-

Apollināris <e>

Adj zu Apollo

dem Apollo geweiht [ laurea; sacrum; ludi dem Apollo zu Ehren am 5. Juli gefeiert ]

Siehe auch: Apollō

Apollō <Apollinis (Liv.: -ōnis)> m

Sohn Jupiters u. der Latona, Bruder der Diana, Gott des Bogenschießens (arcitenens), der Weissagung, Heilkunde, der Wissenschaften u. Künste, bes. der Musik u. Dichtkunst, Führer der Musen, später Sonnengott; der strahlende, ewig jugendlich schöne Gott m. den Beinamen Phoebus, pulcher, formosus, nach seinem Geburtsort Delos Delius u. Delius vates, nach seinem Hauptsitz Delphi Delphicus genannt; Apollinis urbs: Apollonia in Thrakien

pol-lūceō <lūcēre, lūxī, lūctum> (por-) vor- u. nachkl.

1.

als Gericht vorsetzen [ pisces ]

2.

bewirten, bedienen
m. Schlägen bedient

3.

als Opfer darbringen, opfern

pollicitor <pollicitārī> (Frequ. v. polliceor)

oft versprechen [ alci operam suam ]

pollicitum <ī> nt (polliceor) poet; nachkl.

das Versprechen

pollingō <pollingere, pollīnxī, pollīnctum> vor- u. nachkl.

Leichen waschen u. salben

Pollūcēs <is> m altl.

→ Pollux

Siehe auch: Pollūx

Pollūx <ūcis> m

einer der Dioskuren, Sohn Jupiters u. der Leda, Bruder des Kastor m. einem Kult in Rom; Pollux uterque = Kastor u. Pollux

pol-luō <luere, luī, lūtum> (por- u. lutum¹)

1. poet

besudeln, beschmutzen [ ora cruore; ore dapes ]

2. übtr

beflecken, entehren, entweihen, schänden [ sacra; caerimonias stupro; nobilitatem familiae; iura scelere ]

al-liciō <licere, lēxī, lectum>

anlocken, anziehen; gewinnen [ mentes dicendo; hominem ad se; oratione benigna multitudinis animos ad benevolentiam ]

il-liciō <licere, lēxī, lectum> (vgl. lacesso)

1.

an-, herbeilocken [ singulos pretio ]

2.

verlocken, verführen [ populum ad bellum; coniugem in stuprum; alqm in fraudem ] (m. ut; bl. Konjkt; Infin)

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina