Übersetzungen für „blind“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

blind <blinde, blinder, blindst> [blɪnt] ADJ

1. blind (niet kunnende zien):

blind

blind

iem blind maken

jdn blenden

zich blind staren (op) übtr

sich in etw Akk verrennen

blind worden

erblinden

ziende blind zijn übtr

mit sehenden Augen blind sein

2. blind (zonder eigen oordeel):

blind

blind

een blind vertrouwen in iem hebben

jdm blind vertrauen

ik was blind voor zijn gebreken

ich war blind für seine Fehler

blinde woede

blinde Wut

blind zijn van jaloezie

blind vor Eifersucht sein

3. blind (onzichtbaar):

blind

blind

een blinde passagier

ein blinder Passagier

4. blind (waaraan ontbreekt wat men erin, erbij verwacht):

blind

blind

een blinde deur

eine blinde Tür

een blinde landkaart

eine stumme Karte

in den blinde rondtasten

im Dunkeln tappen

blind typen

blind schreiben

blind date <blind date|s> [blɑjndet] SUBST m (rendez-vous)

blind date

Blind Date nt

blind vlie·gen [blɪntfliɣə(n)] VERB alleen inf.

blind vliegen

blind fliegen

Beispielsätze für blind

blind worden

erblinden

blind typen

blind schreiben

aan één oog blind

auf einem Auge blind

blind zijn van jaloezie

blind vor Eifersucht sein

zich blind staren (op) übtr

sich in etw Akk verrennen

iem blind maken

jdn blenden

ziende blind zijn übtr

mit sehenden Augen blind sein

liefde is blind Sprichw

Liebe macht blind

iem blind gehoorzamen

jdm blind gehorchen

blind in het gezag gelovend

obrigkeitsgläubig

ik was blind voor zijn gebreken

ich war blind für seine Fehler

een blind vertrouwen in iem hebben

jdm blind vertrauen