Übersetzungen für „oścień“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

oścień <Gen ‑enia, Pl ‑enie> [oɕtɕeɲ] SUBST m

1. oścień (narzędzie do połowu ryb):

oścień

Fischspeer m

2. oścień übtr przest (to, co rani):

oścień

Stachel m

oścień pogardy

Stachel der Verachtung

3. oścień przest (ostry kijek):

oścień

Stachel m

wierzgać przeciw ościeniowi

wider [o. gegen] den Stachel löcken

Beispielsätze für oścień

oścień pogardy

Stachel der Verachtung

Einsprachige Beispiele (nicht von der PONS Redaktion geprüft)

Polnisch

Co jakiś czas budzeni są przez oścień, który wyłania się zza prawej kulisy.

pl.wikipedia.org

Mężczyźni z każdym przebudzeniem przesuwają się coraz bardziej na prawą stronę sceny, jednak oścień sięga nawet tam.

pl.wikipedia.org

Bodarz jest rodzajem ościenia z dwoma rodzajami zębów.

pl.wikipedia.org

Ankus (hind. mahut, bir. uzi) – oścień, bodziec, przyrząd którego używa kornak przy powożeniu słoniem.

pl.wikipedia.org