Übersetzungen für „pochowanym“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

pochować [poxovatɕ]

pochować perf od chować

Siehe auch: chować

I . chować <chowa> [xovatɕ] VERB trans

1. chować < perf s‑> (wkładać):

chować

[ein]stecken

chować klucze do kieszeni

die Schlüssel in die [Hosen]tasche stecken

chować pieniądze do [własnej] kieszeni

Geld in die [eigene] Tasche stecken

2. chować < perf s‑> (ukrywać):

chować coś przed kimś

etw vor jdm verstecken [o. verbergen]

chować głowę w piasek

den Kopf in den Sand stecken

3. chować (wychowywać):

chować

erziehen

chować

aufziehen

chować kogoś pod kloszem

jdn abschotten

4. chować (hodować):

chować drób, świnie

züchten

chować drób, świnie

großziehen

5. chować < perf po‑> (grzebać):

chować

beisetzen

chować

bestatten

chować zmarłych

Tote begraben

6. chować geh (żywić uczucia):

chować

hegen

chować gniew/żal do kogoś

Wut/Groll gegenüber jdm hegen

II . chować <chowa> [xovatɕ] VERB refl

1. chować < perf s‑> (kryć się):

chować

sich Akk verstecken

chować

sich Akk verbergen

chować się za czyimiś plecami

sich hinter jds Schultern verstecken

2. chować (wychowywać się):

chować

aufwachsen

chować

erzogen werden

3. chować (rozwijać się):

jak się chowają twoje dzieci?

wie machen sich deine Kinder ntpl ? ugs

dobrze się chować

gut erzogen werden

pochodny [poxodnɨ] ADJ

1. pochodny geh (wtórny):

pochodny kolor

Misch-

pochodny formacja, wyraz

abgeleitet

2. pochodny FIN:

instrumenty pochodne

derivative Finanzinstrumente ntpl

instrumenty pochodne

Derivate ntpl

3. pochodny JUR:

nabycie własności w sposób pochodny

derivativer Eigentumserwerb m

pochopny [poxopnɨ] ADJ geh

pochopny sąd:

pochopny

voreilig

pochopny

unüberlegt

wyciągać z czegoś pochopne wnioski

aus etw Dat voreilige Schlüsse ziehen

pochwalny [poxfalnɨ] ADJ

pochwalny hymn

Lob-

pochwalny słowa

lobend

list pochwalny

Anerkennungschreiben nt

Wendungen:

wygłaszać hymny pochwalne na czyjąś cześć geh

eine Lobeshymne auf jdn anstimmen sprichw

pochodna <Gen ‑nej, Pl ‑ne> [poxodna] SUBST f adj. Dekl. MATH

pochodna funkcji

Ableitung f einer Funktion

pochodnia <Gen ‑ni, Pl ‑ie> [poxodɲa] SUBST f geh

pochodnia

Fackel f

zapalić pochodnię

eine Fackel anzünden

Wendungen:

żywa pochodnia

lebende Fackel

pochopnie [poxopɲe] ADV geh

pochopnie

voreilig

pochopnie

übereilt

pochopnie

vorschnell

działać pochopnie

übereilt handeln

pochopnie podejmowane decyzje

voreilig Entscheidungen treffen [o. fällen]

pochwała <Gen ‑ły, Pl ‑ły> [poxfawa] SUBST f

1. pochwała (wyraz uznania):

pochwała

Lob nt

godny pochwały

lobenswert

ustna pochwała

mündliches Lob nt

otrzymać pochwałę od kogoś

von jdm ein Lob erhalten

obsypywać kogoś pochwałami

jdn mit Lob überschütten

2. pochwała (dowód uznania na piśmie):

pochwała

Anerkennungschreiben nt

pochwała

Belobigungsschreiben nt

wpisać pochwałę do dzienniczka SCHULE

ein Lob in das [Schüler]notenheft schreiben

pochwowy [poxfovɨ] ADJ ANAT

pochwowy

Scheiden-

upławy pochwowe

Scheidenausfluss m

pochlebny [poxlebnɨ] ADJ geh

pochlebny sąd:

pochlebny

schmeichelhaft

pochmurny [poxmurnɨ] ADJ

1. pochmurny (zachmurzony):

pochmurny dzień

bewölkt

pochmurny dzień

wolkig

2. pochmurny geh (posępny):

pochmurny twarz, wzrok

finster

pochmurny twarz, wzrok

schwermütig

pochwalać <‑la> [poxfalatɕ] VERB trans (aprobować)

pochwalać

billigen

pochwalać

gutheißen

nie pochwalać czegoś

etw Akk nicht billigen

pochwalić [poxfalitɕ]

pochwalić perf od chwalić

Siehe auch: chwalić

I . chwalić <‑li; Imperf chwal; perf po‑> [xfalitɕ] VERB trans

1. chwalić (mówić z uznaniem):

chwalić kogoś za coś

jdn für etw loben [o. rühmen]

to się jemu chwali

es ist sein Verdienst nt

cudze chwalicie, swego nie znacie sprichw

auch woanders wird nur mit Wasser gekocht sprichw

każda sroka swój ogonek chwali sprichw

jeder Krämer m lobt seine Ware sprichw

nie chwal dnia przed zachodem słońca sprichw

lobe den Tag nicht vor dem Abend sprichw

2. chwalić (być zadowolonym):

chwalić sobie coś

mit etw zufrieden sein

3. chwalić (czcić):

chwalić

preisen

chwalić

loben

codziennie chwalił Boga

täglich pries er Gott

chwalić Boga

Gott sei Dank

II . chwalić <‑li; Imperf chwal; perf po‑> [xfalitɕ] VERB refl

chwalić

sich Akk rühmen

chwalić się czymś [przed kimś]

[vor jdm] mit etw prahlen

chwalić się komuś

vor jdm prahlen

nie chwaląc się...

ohne sich zu rühmen ...

nie ma się czym chwalić

das war kein Ruhmesblatt nt übtr

pochodzenie <Gen ‑ia, kein Pl > [poxodzeɲe] SUBST nt

1. pochodzenie (rodowód):

pochodzenie

Herkunft f

pochodzenie

Ursprung m

pochodzenie

Abstammung f

Amerykanin polskiego pochodzenia

Amerikaner polnischer Abstammung

pochodzenie chłopskie/robotnicze

bäuerlicher/proletarischer Abstammung

pochodzenie społeczne SOCJOL

gesellschaftliche Herkunft

pochodzenie z małżeństwa/ze związku pozamałżeńskiego

eheliche/nichteheliche Abstammung

z pochodzenia Polak

gebürtiger Pole m

z pochodzenia Polak

Pole von Herkunft

pochodzenie tej nazwy nie jest bliżej znane

die Herkunft [o. der Ursprung m ] dieses Namens ist nicht näher bekannt

2. pochodzenie (źródło):

pochodzenie

Ursprung m

pochodzenie

Quelle f

pochodzenie informacji

Informationsquelle f

pochodzenie środków FIN

Herkunft f der Mittel

pochodzenie środków FIN

Finanzquelle f

pochówek <Gen ‑wku, Pl ‑wki> [poxuvek] SUBST m ugs

pochówek

Beerdigung f

pochówek

Begräbnis nt

sprawić komuś piękny pochówek

jdm ein schönes Begräbnis ausrichten

pochówkowy [poxufkovɨ] ADJ

pochówkowy

Beerdigungs-

pochówkowy

Begräbnis-

obrzęd pochówkowy

Begräbniszeremonie f

I . pochorować <‑ruje; Imperf ‑ruj> [poxorovatɕ] VERB intr perf

pochorować

[eine Zeit lang] krank sein

pochorował dwa dni i zabrał się z powrotem do swoich obowiązków

er war zwei Tage lang krank und kehrte wieder zu seinen Pflichten zurück

II . pochorować <‑ruje; Imperf ‑ruj> [poxorovatɕ] VERB refl perf

pochorować

erkranken

pochorować się na anginę

an Angina erkranken

pochodzić¹ <‑dzi> [poxodʑitɕ] VERB intr

1. pochodzić (wywodzić się):

pochodzę z Polski/bogatej rodziny

ich komme aus Polen/aus einer reichen Familie

pochodzić od kogoś/czegoś (gatunek)

von jdm/etw abstammen

z którego wieku pochodzi ta waza?

aus welchem Jahrhundert stammt diese Vase?

pochodzić od czegoś (wyraz)

von etw kommen

pochodzić od czegoś (wyraz)

sich Akk von etw herleiten

2. pochodzić (mieć źródło):

te informacje pochodzą ze sprawdzonego źródła

diese Informationen fpl stammen aus einer überprüften Quelle

skąd pochodzą te pieniądze?

woher stammt [o. kommt] dieses Geld nt ?

3. pochodzić (być spowodowanym):

ból pleców może pochodzić od długiego siedzenia

die Rückenschmerzen mpl kommen vielleicht vom langen Sitzen

pochodność <Gen ‑ści, kein Pl > [poxodnoɕtɕ] SUBST f (zależność)

pochodność

Ableitung f

pochodność

Ableitbarkeit f

pochodność funkcji MATH

die Ableitbarkeit einer Funktion

pochopność <Gen ‑ści, kein Pl > [poxopnoɕtɕ] SUBST f geh (decyzji)

pochopność

Voreiligkeit f

pochopność w ocenianiu

Voreiligkeit beim Urteilen nt