Übersetzungen für „pr��fen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

prü̱fen [ˈpryːfən] VERB trans

1. prüfen (examinieren):

jdn [in Chemie Dat] prüfen

egzaminować [perf prze‑] kogoś [z chemii]

geprüfte Krankenschwester

dyplomowana pielęgniarka f

staatlich geprüft

mający dyplom państwowy

2. prüfen (untersuchen):

prüfen Gerät

testować [perf prze‑]

prüfen Antrag

rozpatrywać [perf rozpatrzyć]

prüfen Reisepass

kontrolować [perf s‑]

prüfen Geschmack

próbować [perf s‑]

prüfen Temperatur

sprawdzać [perf sprawdzić]

die Ausweise prüfen

sprawdzić dowody osobiste

sie prüft, ob die Temperatur stimmt

ona sprawdza, czy temperatura f jest odpowiednia

sie prüfte die Ware auf ihren einwandfreien Zustand

sprawdziła, czy towar jest w nienagannym stanie

mit prüfenden Blicken

badawczym spojrzeniem

3. prüfen COMPUT:

prüfen

sprawdzać [perf sprawdzić]

prüfen

kontrolować [perf s‑]

das Betriebssystem prüfen

sprawdzać [lub testować] system operacyjny

die Software prüfen

sprawdzać [lub testować] oprogramowanie

4. prüfen geh (übel mitnehmen):

jdn hart prüfen

ciężko kogoś doświadczyć geh

ein schwer geprüfter Vater

ciężko doświadczony ojciec m

I . prä̱gen [ˈprɛːgən] VERB trans

1. prägen (prägend herstellen):

prägen Münzen

bić

prägen Münzen

wybijać [perf wybić]

2. prägen (aufprägen):

prägen Metall, Leder, Papier

wytłaczać [perf wytłoczyć]

ein Wappen auf [o. in] etw Akk prägen

grawerować [perf wy‑] na czymś godło

3. prägen:

prägen (formen) (Erlebnis)

kształtować [perf u‑]

sein Schicksal hat ihn geprägt

los m go ukształtował

4. prägen (charakteristisch sein):

prägen Landschaft

być charakterystycznym

die alten Häuser prägen das Stadtbild

stare domy mpl są charakterystyczne dla panoramy miasta

5. prägen LING:

prägen Begriff

ukuć

prägen Begriff

tworzyć [perf u‑]

II . prä̱gen [ˈprɛːgən] VERB refl (einprägen)

etw prägte sich jdm ins Gedächtnis

coś wryło [lub wbiło] się komuś w pamięć

I . pro̱ben [ˈproːbən] VERB trans (einstudieren)

proben Theaterszene

próbować

proben Theaterszene

ćwiczyć

II . pro̱ben [ˈproːbən] VERB intr (üben)

proben

odbywać [perf odbyć] próbę

I . ru̱fen <ruft, rief, gerufen> [ˈruːfən] VERB intr

rufen (einen Ruf von sich geben)

wołać [perf za‑]

rufen (laut schreien)

krzyczeć [perf krzyknąć]

laut rufen

głośno krzyczeć

nach jdm rufen

wołać kogoś

um Hilfe rufen

wołać o [lub wzywać] pomoc

nach etw rufen

domagać się czegoś

manche rufen wieder nach härteren Strafen

niektórzy domagają się znowu ostrzejszych kar

die Pflicht ruft fig

obowiązek m wzywa fig

II . ru̱fen <ruft, rief, gerufen> [ˈruːfən] VERB trans

1. rufen (ausrufen):

etw rufen

wykrzykiwać coś

Hilfe rufen

wzywać pomocy

2. rufen (verlangen):

jdn/ein Taxi rufen

dzwonić [perf za‑] po kogoś/taksówkę

jdn rufen lassen

kazać kogoś wezwać

den Arzt rufen

wzywać [perf wezwać] lekarza

jdn zu sich Dat rufen

wezwać kogoś do siebie

du kommst mir wie gerufen ugs

przychodzisz [lub zjawiasz się] w samą porę [lub jak na zawołanie] ugs

po̱fen VERB intr ugs

1. pofen (schlafen):

pofen

kimać [perf kimnąć się ]ugs

wo ist denn Christoph? – der poft schon

a gdzie jest Krzysztof? – on już kima ugs

2. pofen (unaufmerksam sein):

pofen

zagapić się

dass ich den Fehler nicht gesehen habe! da muss ich gepoft haben

że też nie zauważyłem tego błędu! chyba spałem

die Ampel ist doch grün, Mensch, du pofst wohl

jest przecież zielone światło, człowieku, chyba śpisz

pra̱hlen [ˈpraːlən] VERB intr

[mit etw] prahlen

przechwalać się [czymś]

prạngen [ˈpraŋən] VERB intr

1. prangen geh:

am Himmel prangen (Sterne)

błyszczeć na niebie

2. prangen (sichtbar sein):

auf dem Portal prangte eine goldene Inschrift

na portalu widniała złota inskrypcja f

in den Zeitungen prangten die Schlagzeilen

nagłówki mpl gazet rzucały się w oczy

pri̱e̱men [ˈpriːmən] VERB intr

priemen

żuć tytoń

prọtzen [ˈprɔtsən] VERB intr ugs

[mit etw] protzen

chełpić się [czymś]

prạllen [ˈpralən] VERB intr

1. prallen +sein (anstoßen):

[mit dem Kopf] gegen/auf jdn/etw prallen

uderzyć [głową] o kogoś/w coś

2. prallen +haben (Sonne):

prallen

prażyć

prạssen [ˈprasən] VERB intr

prassen

hulać

prassen

dogadzać sobie

pre̱i̱sen <preist, pries, gepriesen> [ˈpraɪzən] VERB trans geh

preisen

chwalić

preisen

wychwalać

sich glücklich preisen [können]

[móc] uważać się za szczęśliwego

I . prẹllen [ˈprɛlən] VERB trans

1. prellen (betrügen):

jdn um etw prellen

oszukać kogoś w [lub przy] czymś

er prellte ihn um seinen Lohn

oszukał go przy zapłacie

die Zeche prellen ugs

nie zapłacić rachunku

2. prellen (stoßen):

sich Dat etw prellen

zbić [lub stłuc] sobie coś

3. prellen SPORT:

prellen

odbijać

prellen

kozłować

II . prẹllen [ˈprɛlən] VERB refl

sich [an etw Dat] prellen

uderzyć się [w coś]

er hat sich am Knie geprellt

uderzył się w kolano

I . prẹssen [ˈprɛsən] VERB trans

1. pressen a. TECH (pressend herstellen):

pressen Blatt

prasować [perf s‑]

eine Spanplatte pressen

produkować płytę wiórową (ze sprasowanych wiórów drzewnych)

Wein pressen

wytłaczać [perf wytłoczyć] wino

(in einem Buch) Blumen pressen

zasuszać [perf zasuszyć] kwiaty (wkładając je do książki)

2. pressen (auspressen):

pressen

wyciskać [perf wycisnąć]

eine Zitrone pressen

wyciskać cytrynę

frisch gepresster Orangensaft

świeżo wyciśnięty sok m z pomarańczy

3. pressen (drücken):

das Gesicht gegen die Scheibe pressen

przyciskać [perf przycisnąć] twarz do szyby

das Kind hat seinen Körper an den Boden gepresst

dziecko przylgnęło ciałem do podłogi

etw durch ein Sieb pressen

przecierać [perf przetrzeć] coś przez sito

mit gepresster Stimme sprechen fig

mówić zduszonym głosem

4. pressen (zwingen):

er wurde zu der Falschaussage gepresst

wymuszono na nim fałszywe zeznanie nt

II . prẹssen [ˈprɛsən] VERB intr

1. pressen:

pressen

tłoczyć [perf wy‑]

2. pressen MED (Gebärende):

pressen

przeć

pro̱sten VERB intr (ein Prosit ausbringen)

prosten

wznosić [perf wznieść] toast

auf jdn/etw prosten

wznieść toast za kogoś/coś

gießt euch was ein, damit wir endlich prosten können!

nalejcie sobie, żebyśmy mogli wreszcie wznieść toast!

prụnken VERB intr

prunken

popisywać [perf popisać] się

prunken

przechwalać się

mit etw prunken

popisywać się czymś

pru̱sten [ˈpruːstən] VERB intr

prusten

prychać [perf prychnąć]

vor Lachen prusten

parskać [perf parsknąć] śmiechem

I . pfe̱i̱fen <pfeift, pfiff, gepfiffen> [ˈpfaɪfən] VERB intr

1. pfeifen (Töne erzeugen):

pfeifen

gwizdać [perf gwizdnąć]

pfeifen

świstać [perf za‑]

draußen pfiff der Wind

na dworze wiało [lub wiał wiatr m ]

daher pfeift also der Wind!

a więc o to chodzi!

daher pfeift also der Wind!

ach, więc to tak!

2. pfeifen ugs (gering schätzen):

auf etw Akk pfeifen

gwizdać na coś ugs

II . pfe̱i̱fen <pfeift, pfiff, gepfiffen> [ˈpfaɪfən] VERB trans

pfeifen Lied:

pfeifen

pogwizdywać

Wendungen:

dir pfeif’ ich was! ugs

jeszcze czego! ugs

das pfeifen ja schon die Spatzen von den Dächern ugs

o tym już wróble mpl na dachu ćwierkają fig ugs

rụpfen [ˈrʊpfən] VERB trans

1. rupfen (zupfen):

rupfen Geflügel

skubać [perf o‑]

er ist dort erbärmlich gerupft worden ugs

nieźle go tam oskubali ugs

2. rupfen (ausreißen):

rupfen Gras, Unkraut

wyrywać [perf wyrwać]