Übersetzungen für „brächest“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB trans irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [perf z‑]

brechen Brot

przełamywać [perf przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig ugs

sich Dat einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen ugs

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [perf wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [perf dotrzymać]

brechen Recht

łamać [perf z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [perf z‑]

brechen Schweigen

przerywać [perf przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [perf u‑]

brechen Widerstand

tłumić [perf s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen geh (pflücken):

brechen Blume

zrywać [perf zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [perf załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [perf odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB intr irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [perf z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [perf po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen ugs

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen ugs

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [perf s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [perf wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś ugs

5. brechen +haben ugs (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [perf z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB refl irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [perf rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [perf załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [perf odbić] się

Siehe auch: gebrochen

I . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] VERB trans, intr, refl irr

gebrochen pp von brechen

II . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] VERB unpers irr

gebrochen pp von gebrechen

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ADJ

1. gebrochen (tief deprimiert, gedämpft):

gebrochen Person, Herz, Farbe

złamany fig

2. gebrochen (schwach):

gebrochen Stimme

łamiący się

gebrochen Stimme

złamany

3. gebrochen (fehlerhaft):

in gebrochenem Deutsch

łamaną niemczyzną

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ADV

gebrochen Polnisch/Deutsch sprechen

mówić słabo po polsku/niemiecku

brechen VERB

Benutzereintrag

brechen

(o dzikach) ryć ziemię w poszukiwaniu żeru