Übersetzungen für „‑dzić“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

rodzic <Gen ‑a, Pl ‑e> [rodʑits] SUBST m ugs (jedno z rodziców)

rodzic

Elternteil m

mieć zgodę rodziców na ślub

die Zustimmung [o. das Einverständnis] der Eltern für die Heirat haben

I . budzić <‑dzi; Imperf budź> [budʑitɕ] VERB trans

1. budzić < perf z‑> <[lub o‑]> (przerywać sen):

budzić

[auf]wecken

2. budzić < perf o‑> (wzbudzać):

budzić

erwecken

budzić

erregen

budzić [w kimś] litość/niechęć

[bei jdm] Mitleid/Abneigung erwecken

budzić kontrowersje

Kontroversen erregen

budzić strach/wątpliwości

Furcht/Zweifel erwecken

budzić w kimś zazdrość

jdn neidisch werden lassen

budzić w kimś zazdrość

bei jdm Neid erregen

II . budzić <‑dzi; Imperf budź perf o‑> [budʑitɕ] VERB refl

1. budzić (przerywać sen):

budzić

aufwachen

budzić

erwachen

przyroda budzi się do życia

die Natur f erwacht zum Leben

2. budzić (powstawać):

budzić

erwachen

budzić

sich Akk regen geh

budzi się nadzieja/pragnienie

eine Hoffnung f /ein Wunsch m regt sich geh

bździć <‑dzi; Imperf ‑ij> [bʑdʑitɕ] VERB intr ugs (puszczać gazy)

bździć

pup[s]en ugs

bździć

furzen vulg

cedzić <‑dzi; Imperf cedź> [tsedʑitɕ] VERB trans

1. cedzić (filtrować):

cedzić sos

durchseihen

cedzić jarzyny na purée

durchschlagen

cedzić makaron

abgießen

2. cedzić (popijać):

cedzić

schlürfen

cedzić

nippen

3. cedzić < perf wy‑> (wolno wymawiać):

cedzić słowa

langsam und mit Nachdruck sprechen

cedzić słowa

jedes Wort auf die Goldwaage legen übtr ugs

I . godzić <‑dzi; Imperf gódź; perf po‑> [godʑitɕ] VERB trans

1. godzić (doprowadzać do zgody):

godzić

aussöhnen

godzić

versöhnen

2. godzić (łączyć):

godzić coś z czymś

etw mit etw in Einklang bringen

3. godzić nur imper (mierzyć):

godzić w kogoś

auf jdn zielen

godzić kogoś czymś

jdn mit etw treffen

(naruszać) godzić w czyjeś prawa/interesy übtr

es auf jds Rechte/Geschäfte abgesehen haben

II . godzić <‑dzi; Imperf gódź; perf po‑> [godʑitɕ] VERB refl

1. godzić (jednać się):

godzić

sich Akk aussöhnen [o. versöhnen]

2. godzić (biernie poddawać się):

godzić się z czymś

sich Akk mit etw abfinden [o. in etw fügen]

(wyrażać zgodę) godzić się na coś

etw Dat zustimmen

(wyrażać zgodę) godzić się na coś

mit etw einverstanden sein

III . godzić <‑dzi; Imperf gódź; perf po‑> [godʑitɕ] VERB unpers

nie godzi się [tak postępować]

es gehört sich nicht [so vorzugehen]

judzić <judzi; Imperf judź> [judʑitɕ] VERB trans (podburzać)

judzić

[auf]hetzen

judzić

aufwiegeln

judzić córkę przeciw matce

die Tochter gegen die Mutter aufhetzen

kadzić <‑dzi; Imperf kadź> [kadʑitɕ] VERB intr

1. kadzić (palić kadzidło):

kadzić

Weihrauch abbrennen

2. kadzić übtr ugs (schlebiać):

kadzić komuś

jdm Weihrauch streuen geh

kadzić komuś

jdn beweihräuchern abw ugs

I . łudzić <‑dzi; Imperf łudź perf z‑> [wudʑitɕ] VERB trans

łudzić geh:

łudzić

trügen

łudzić kogoś czymś

jdm etw vortäuschen

Wendungen:

łudzące podobieństwo

täuschende Ähnlichkeit f

II . łudzić <‑dzi; Imperf łudź> [wudʑitɕ] VERB refl

łudzić

sich Akk täuschen

łudzić się czymś

sich Dat etw vormachen

nie łudź się!

mach dir nichts vor!

I . pędzić <‑dzi> [peɲdʑitɕ] VERB trans

1. pędzić (poganiać):

pędzić bydło, więźniów

[hin]treiben

pędzić życie [lub żywot] geh

leben

on pędzi hulaszczy tryb życia geh

er hat einen liederlichen Lebensstil

2. pędzić (nakłaniać):

pędzić kogoś do nauki

jdn zum Lernen antreiben

3. pędzić (wytwarzać):

pędzić alkohol

brennen

4. pędzić (nawozić):

pędzić rośliny

treiben

II . pędzić <‑dzi perf po‑> [peɲdʑitɕ] VERB intr

pędzić (bardzo szybko posuwać się naprzód) (człowiek, lampart, struś)

rennen

pędzić (pociąg, samochód)

rasen

pędzić (pociąg, samochód)

sausen

pędzić co sił

mit aller Kraft rennen

Wendungen:

pędzić na łeb na szyję [lub na złamanie karku] ugs

rasen [o. rennen] wie verrückt ugs

pędzić z wywieszonym językiem ugs

sich Akk [trotz Erschöpfung] sehr beeilen

pędzić do kogoś jak w dym ugs

direkt zu jdm rennen

I . radzić <‑dzi; Imperf radź perf po‑> [radʑitɕ] VERB trans

radzić

[an]raten

radzić

einen Rat geben

radzić komuś coś

jdm [an]raten, etw zu tun

radzę ci milczeć

ich rate dir zu schweigen

nie radzę ci wyjeżdżać

ich würde dir vom Verreisen abraten

II . radzić <‑dzi; Imperf radź> [radʑitɕ] VERB intr

1. radzić (obradować):

radzić nad czymś

etw beraten

2. radzić < perf po‑> przest (szukać sposobu):

radzić sobie z czymś

mit etw zurechtkommen [o. fertig werden]

III . radzić <‑dzi; Imperf radź perf po‑> [radʑitɕ] VERB refl

radzić się kogoś

sich Dat bei jdm Rat holen

radzić się kogoś

sich Akk von jdm beraten lassen

I . rodzić <‑dzi; Imperf rodź> [rodʑitɕ] VERB trans

1. rodzić < perf u‑> <[lub na‑]>:

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

gebären

rodzić (dawać życie) (kobieta, samica)

zur Welt bringen

2. rodzić < perf z‑> übtr (dawać początek):

rodzić tęsknotę, ból

hervorrufen

rodzić tęsknotę, ból

erzeugen

3. rodzić < perf u‑>:

rodzić (wydawać plony) (gleba, drzewo)

tragen

II . rodzić <‑dzi; Imperf rodź> [rodʑitɕ] VERB refl

1. rodzić < perf u‑> <[lub na‑]> (przychodzić na świat):

rodzić

geboren werden

rodzić

zur Welt kommen

ktoś nie rodzi się na kamieniu

solch einen Menschen kannst du lange suchen

bodaj się tacy na kamieniu rodzili geh

solche Menschen braucht die Welt f

człowiek raz się rodzi i raz umiera sprichw

der Mensch m hat nur ein Leben

głupich nie sieją, sami się rodzą sprichw

die Dummen mpl sterben nicht aus

3. rodzić < perf z‑> übtr:

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

entstehen

rodzić (powstawać) (gniew, niechęć)

wachsen

coś rodzi się w bólach

etw kostet sehr viel Zeit und Mühe

I . sadzić <‑dzi; Imperf sadź> [sadʑitɕ] VERB trans

1. sadzić < perf po‑> (umieszczać w ziemi):

sadzić nasiona, sadzonki

[an]pflanzen

sadzić idiomami [lub przekleństwami] ugs

mit Idiomen/Schimpfworten um sich Akk schmeißen ugs

sadzić błędy

viele [Rechtschreib]fehler machen

sadzić błędy

jds Texte mpl wimmeln von Fehlern

2. sadzić < perf po‑> przest (posadzić):

sadzić

jdn setzen

sadzić

jdm einen Platz anbieten

GASTRO jajko sadzone

Spiegel- [o. Setz] ei nt

posadzić kurę na jajach

eine Henne zum Brüten bringen

II . sadzić <‑dzi; Imperf sadź> [sadʑitɕ] VERB intr geh (biec bardzo szybko)

sadzić wielkimi krokami/susami

die Beine in die Hand [o. unter den Arm] nehmen übtr ugs

III . sadzić <‑dzi; Imperf sadź> [sadʑitɕ] VERB refl abw ugs

1. sadzić (wysilać się):

sadzić

sich Akk produzieren ugs

sadzić się na coś

mit etw angeben

2. sadzić (udawać):

sadzić

sich Akk wichtig tun

sadzić się na biznesmena

sich Akk als Geschäftsmann aufspielen abw ugs

sadzić się na bogacza

einen Reichen spielen

I . sądzić <‑dzi; Imperf sądź> [soɲdʑitɕ] VERB trans

1. sądzić JUR:

sądzić kogoś

über jdn Gericht halten

2. sądzić (oceniać):

sądzić kogoś/coś po czymś [lub według czegoś]

jdn/etw nach etw beurteilen

Wendungen:

coś jest komuś sądzone

etw ist jdm vorherbestimmt

II . sądzić <‑dzi; Imperf sądź> [soɲdʑitɕ] VERB intr (przypuszczać)

sądzę, że...

ich nehme an [o. glaube] , dass ...

nie sądzę

das glaube ich nicht

wadzić <‑dzi> [vadʑitɕ] VERB intr geh

1. wadzić (przeszkadzać):

wadzić

stören

wadzić

im Wege stehen

wadzić komuś czymś

jdm mit [o. durch] etw im Wege stehen

wadzić komuś czymś

jdn [mit etw] stören

nie wadzi[łoby] coś zrobić

es würde nicht schaden [o. es wäre nützlich] , etw zu tun

2. wadzić (skłócać):

wadzić

Zwietracht säen

wadzić

aufhetzen

I . wędzić <‑dzi> [veɲdʑitɕ] VERB trans

wędzić ryby, wędliny:

wędzić

räuchern

II . wędzić <‑dzi> [veɲdʑitɕ] VERB refl (wędlina)

wędzić

geräuchert werden

wodzić <‑dzi; Imperf wódź> [vodʑitɕ] VERB trans geh

1. wodzić (prowadzić):

wodzić

[herum]führen

wodzić kogoś na pokuszenie

jdn in Versuchung führen

wodzić kogoś za nos

jdn an der Nase herumführen übtr

2. wodzić (przesuwać):

wodzić palcem po wyrazach

mit dem Finger den Wörtern folgen [o. die Zeilen entlang fahren]

wodzić wzrokiem po czymś

den Blick über etw Akk schweifen lassen

wodzić spojrzeniem [lub wzrokiem] za kimś

jdm mit den Augen folgen

wodzić spojrzeniem [lub wzrokiem] za kimś

jdn mit den Augen verfolgen

I . nudzić <‑dzi> [nudʑitɕ] VERB trans

1. nudzić < perf z‑> <[lub za‑]> (być nudnym):

nudzić

langweilen

nudzić

anöden ugs

2. nudzić (naprzykrzać się):

nudzić

belästigen

II . nudzić <‑dzi> [nudʑitɕ] VERB intr (kaprysić)

nudzić

nörgeln abw

nudzić

quengeln ugs

III . nudzić <‑dzi perf z‑> [nudʑitɕ] VERB refl

1. nudzić:

nudzić (odczuwać nudę) (człowiek)

sich Akk langweilen

2. nudzić (przykrzyć się):

coś nudzi się komuś

etw wird jdm langweilig