Verbtabelle für vereiteln
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Präsens
ich | vereitle / vereitele |
du | vereitelst |
er/sie/es | vereitelt |
wir | vereiteln |
ihr | vereitelt |
sie | vereiteln |
Präteritum
ich | vereitelte |
du | vereiteltest |
er/sie/es | vereitelte |
wir | vereitelten |
ihr | vereiteltet |
sie | vereitelten |
Perfekt
ich | habe | vereitelt |
du | hast | vereitelt |
er/sie/es | hat | vereitelt |
wir | haben | vereitelt |
ihr | habt | vereitelt |
sie | haben | vereitelt |
Plusquamperfekt
ich | hatte | vereitelt |
du | hattest | vereitelt |
er/sie/es | hatte | vereitelt |
wir | hatten | vereitelt |
ihr | hattet | vereitelt |
sie | hatten | vereitelt |
Futur I
ich | werde | vereiteln |
du | wirst | vereiteln |
er/sie/es | wird | vereiteln |
wir | werden | vereiteln |
ihr | werdet | vereiteln |
sie | werden | vereiteln |
Futur II
ich | werde | vereitelt | haben |
du | wirst | vereitelt | haben |
er/sie/es | wird | vereitelt | haben |
wir | werden | vereitelt | haben |
ihr | werdet | vereitelt | haben |
sie | werden | vereitelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Konjunktiv I - Präsens
ich | vereit(e)le |
du | vereitelst / vereitlest |
er/sie/es | vereit(e)le |
wir | vereiteln |
ihr | vereitelt |
sie | vereiteln |
Konjunktiv I - Perfekt
ich | habe | vereitelt |
du | habest | vereitelt |
er/sie/es | habe | vereitelt |
wir | haben | vereitelt |
ihr | habet | vereitelt |
sie | haben | vereitelt |
Konjunktiv I - Futur I
ich | werde | vereiteln |
du | werdest | vereiteln |
er/sie/es | werde | vereiteln |
wir | werden | vereiteln |
ihr | werdet | vereiteln |
sie | werden | vereiteln |
Konjunktiv I - Futur II
ich | werde | vereitelt | haben |
du | werdest | vereitelt | haben |
er/sie/es | werde | vereitelt | haben |
wir | werden | vereitelt | haben |
ihr | werdet | vereitelt | haben |
sie | werden | vereitelt | haben |
Konjunktiv II - Präteritum
ich | vereitelte |
du | vereiteltest |
er/sie/es | vereitelte |
wir | vereitelten |
ihr | vereiteltet |
sie | vereitelten |
Konj. II - Plusquamperfekt
ich | hätte | vereitelt |
du | hättest | vereitelt |
er/sie/es | hätte | vereitelt |
wir | hätten | vereitelt |
ihr | hättet | vereitelt |
sie | hätten | vereitelt |
Konjunktiv II - Futur I
ich | würde | vereiteln |
du | würdest | vereiteln |
er/sie/es | würde | vereiteln |
wir | würden | vereiteln |
ihr | würdet | vereiteln |
sie | würden | vereiteln |
Konjunktiv II - Futur II
ich | würde | vereitelt | haben |
du | würdest | vereitelt | haben |
er/sie/es | würde | vereitelt | haben |
wir | würden | vereitelt | haben |
ihr | würdet | vereitelt | haben |
sie | würden | vereitelt | haben |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
vereitele / vereitle | (du) |
vereitelt | (ihr) |
vereiteln | wir |
vereiteln | Sie |
Indikativ • Konjunktiv • Imperativ • Unpersönliche Formen
Infinitiv Präsens
vereiteln |
Infinitiv Perfekt
vereitelt | haben |
Partizip I
vereitelnd |
Partizip II
vereitelt |
Verbtabellen durchsuchen
Deutsch