Übersetzungen für „Brauna“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

(Springe zu Polnisch » Deutsch)

I . brau̱n [braʊn] ADJ

1. braun:

braun Haar, Haarfarbe

ciemny

braun Pullover

brązowy

braun Augen

piwny

2. braun (dunkelhäutig):

braun Hautfarbe

o ciemnej karnacji

3. braun (sonnengebräunt):

braun Mensch

opalony

braun werden

opalić się

4. braun abw (nationalsozialistisch):

braun

narodowosocjalistyczny

II . brau̱n [braʊn] ADV

braun streichen:

braun

na brązowo

braun [gebrannt]

[opalony] na brązowo

Brau̱n <‑s, ‑> [braʊn] SUBST nt

Braun

brąz m

brau̱en [ˈbraʊən] VERB trans

1. brauen (Bier herstellen):

brauen

warzyć

2. brauen ugs (zubereiten):

brauen Tee, Kaffee

przyrządzać [perf przyrządzić]

Fa̱u̱na <‑, Faunen> [ˈfaʊna] SUBST f ZOOL

Fauna

fauna f

Sa̱u̱na <‑, ‑s [o. Saunen]> [ˈzaʊna] SUBST f

Sauna

sauna f

I . bräu̱nen VERB trans

1. bräunen (braun machen) (Sonne):

jdn/die Haut bräunen

opalać [perf opalić] kogoś/skórę

2. bräunen GASTRO (braun und knusprig machen):

bräunen Speck

przysmażać [perf przysmażyć]

bräunen Butter, Mehl, Zwiebeln

przyrumieniać [perf przyrumienić]

II . bräu̱nen VERB intr

1. bräunen (Sonne):

bräunen

prażyć

2. bräunen (braun werden):

[in der Sonne] bräunen (Haut, Gesicht)

opalać się [na słońcu]

3. bräunen GASTRO:

bräunen (braun und knusprig werden) (Braten, Butter)

przyrumieniać [perf przyrumienić] się

III . bräu̱nen VERB refl

bräunen (sich sonnen) (Person)

opalać [perf opalić] się

bräunen (Haut)

brązowieć [perf z‑]

brau̱sen [ˈbraʊzən] VERB intr

1. brausen +haben:

brausen (rauschen) (Wind, Wellen)

szumieć

brausender Beifall fig

gromkie oklaski Pl

2. brausen +sein ugs (rasen):

durch die Stadt brausen

pędzić przez miasto

Bräu̱ne <‑, kein Pl > [ˈbrɔɪnə] SUBST f

1. Bräune (braune Farbe):

Bräune

brąz m

2. Bräune (Sonnenbräune):

Bräune

opalenizna f

Brau̱e <‑, ‑n> [ˈbraʊə] SUBST f

Braue

brew f

Brau̱t <‑, Bräute> [braʊt, pl: ˈbrɔɪtə] SUBST f

1. Braut (am Hochzeitstag):

Braut

panna f młoda

2. Braut (Verlobte):

Braut

narzeczona f

3. Braut ugs (Mädchen):

Braut

laska f fig ugs

Brau̱ch <‑[e]s, Bräuche> [braʊx, pl: ˈbrɔɪçə] SUBST m

Brauch

obyczaj m

hier ist es [so] Brauch, dass ...

panuje tu zwyczaj m , że...

wir feiern nach diesem alten Brauch

świętujemy według starego zwyczaju

so will es der Brauch

tak mówi [lub nakazuje] obyczaj

Brau̱er(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUBST m(f)

Brauer(in)

piwowar m

Brau̱se <‑, ‑n> [ˈbraʊzə] SUBST f

1. Brause REG (Dusche):

Brause

prysznic m

sich unter die Brause stellen

wejść pod prysznic

2. Brause (Aufsatz für Gießkannen):

Brause

rozpryskiwacz m

3. Brause alt (Limonade):

Brause

lemoniada f

I . bra̱ch [braːx] VERB trans, intr, refl

brach Imperf von brechen

II . bra̱ch [braːx] ADJ

brach

leżący odłogiem

Siehe auch: brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB trans irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [perf z‑]

brechen Brot

przełamywać [perf przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig ugs

sich Dat einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen ugs

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [perf wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [perf dotrzymać]

brechen Recht

łamać [perf z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [perf z‑]

brechen Schweigen

przerywać [perf przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [perf u‑]

brechen Widerstand

tłumić [perf s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen geh (pflücken):

brechen Blume

zrywać [perf zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [perf załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [perf odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB intr irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [perf z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [perf po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen ugs

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen ugs

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [perf s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [perf wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś ugs

5. brechen +haben ugs (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [perf z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB refl irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [perf rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [perf załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [perf odbić] się

Brạnd¹ <‑[e]s, Brände> [brant, pl: ˈbrɛndə] SUBST m

1. Brand (Feuer):

Brand

pożar m

etw in Brand setzen/stecken

podpalać [perf podpalić] coś

in Brand geraten

zapalać [perf zapalić] się

das Haus ist in Brand geraten

w domu wybuchł pożar

2. Brand ugs (Durst):

jd hat einen [tüchtigen] Brand

komuś [strasznie] chce się pić ugs

jd hat einen [tüchtigen] Brand

ktoś usycha z pragnienia

bra̱vo! [ˈbraːvo] INTERJ

bravo!

brawo!

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] VERB trans

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [perf u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [perf u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] VERB intr

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [perf u‑] się

braten (im Backofen)

piec [perf u‑] się