Übersetzungen für „diensthabender“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

di̱e̱nsthabendALT [ˈdiːnsthaːbənt] ADJ

diensthabend → Dienst

Siehe auch: Dienst , Dienst

Di̱e̱nst² <‑[e]s, kein Pl > [diːnst] SUBST m

1. Dienst (Ausübung der Berufs-, Amtspflicht):

Dienst

dyżur m

welche Apotheke hat heute Dienst?

która apteka ma dzisiaj dyżur?

vom Dienst

dyżurny

Dienst haben, im Dienst sein

mieć dyżur

Dienst haben, im Dienst sein

być w pracy

Dienst haben, im Dienst sein (Polizist, Feuerwehrmann)

być na służbie

Dienst habend [o. tuend] (Offizier)

być na służbie

Dienst habend [o. tuend] (Offizier)

pełnić służbę

Dienst habend [o. tuend] (Arzt)

być na dyżurze

Dienst habend [o. tuend] (Arzt)

pełnić dyżur

zum Dienst gehen

iść na służbę [lub dyżur]

um 8 Uhr seinen Dienst antreten

objąć dyżur o godzinie ósmej

2. Dienst (Tätigkeitsbereich in einem öffentlichen Amt):

öffentlicher Dienst

służba f publiczna

Di̱e̱nst¹ <‑[e]s, ‑e> [diːnst] SUBST m

1. Dienst Pl selten (abhängiges Arbeitsverhältnis):

Dienst

służba f

Dienst

praca f

bei jdm Dienst tun

służyć u kogoś

jdn vom Dienst befreien

zwolnić kogoś ze służby

jdn vom Dienst suspendieren

zawiesić kogoś w pełnieniu służby

den Dienst quittieren

wymówić służbę

in jds Diensten stehen alt

być u kogoś na służbie

außer Dienst (in der Freizeit)

po pracy

außer Dienst (im Ruhestand) (Lehrer)

na emeryturze

außer Dienst (Beamte, Offizier)

w stanie spoczynku

sich in den Dienst einer Sache stellen

wstawić się za czymś

einfacher Dienst

służba najniższego szczebla

mittlerer Dienst

służba średniego szczebla

gehobener Dienst

służba wyższego szczebla

höherer Dienst

służba najwyższego szczebla

2. Dienst meist Pl (Unterstützung, Gefallen):

Dienst

przysługa f

jdm einen Dienst erweisen [o. leisten]

wyświadczać [perf wyświadczyć] komuś przysługę

jdm einen schlechten Dienst erweisen

wyświadczyć komuś złą przysługę

seine Beine versagten ihm den Dienst

jego nogi fpl odmawiały [perf odmówiły] mu posłuszeństwa