Niederländisch » Deutsch

kreuk·vrij [krøkfrɛi] ADJ

kreu·pe·le <kreupele|n> [krøpələ] SUBST m en f

Gelähmte(r) f(m)
Lahme(r) f(m)
Hinkende(r) f(m)

kreuk·echt [krøkɛxt] ADJ

kreu·ke·len1 <kreukelde, i. gekreukeld> [krøkələ(n)] VERB intr (kreuken)

kreu·ke·lig [krøkələx] ADJ

1. kreukelig (vol kreukels):

2. kreukelig (makkelijk kreukels krijgend):

ge·vaar·te <gevaarte|n, gevaarte|s> [ɣəvartə] SUBST nt

kreuk [krøk]

kreuk → kreukel

Siehe auch: kreukel

kreu·kel <kreukel|s> [krøkəl] SUBST f

kreu·kel <kreukel|s> [krøkəl] SUBST f

kreu·ken1 <kreukte, h. gekreukt> [krøkə(n)] VERB trans (vouwen maken)

zwar·te <zwarte|n> [zwɑrtə] SUBST m en f

Schwarze(r) f(m)

Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski