Übersetzungen für „bijzitster“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

be·zit·ster SUBST f

bezitster weibliche Form von bezitter

Siehe auch: bezitter

be·zit·ter <bezitter|s> [bəzɪtər] SUBST m

bezitter

Besitzer m

bij·zet·ten <zette bij, h. bijgezet> [bɛizɛtə(n)] VERB trans

1. bijzetten (plaatsen bij):

bijzetten

dazustellen

bijzetten

hinzufügen

2. bijzetten (begraven):

bijzetten

beisetzen

bijzetten

bestatten

3. bijzetten (toevoegen):

bijzetten

verleihen

aan iets kracht bijzetten

einer Sache Dat Nachdruck verleihen

hij heeft niets meer (om) bij te zetten

er hat nichts mehr zuzusetzen

bijs·ter¹ [bɛistər] ADJ

het spoor bijster zijn

auf der falschen Spur sein

het spoor bijster zijn übtr

sich Dat keinen Rat mehr wissen

voor·zit·ster SUBST f

voorzitster weibliche Form von voorzitter

Siehe auch: voorzitter

voor·zit·ter <voorzitter|s> [vorzɪtər] SUBST m

1. voorzitter (iem die een vergadering leidt):

voorzitter

Vorsitzende(r) m

2. voorzitter (leider van een verenigingsbestuur, partij):

voorzitter

Vorsitzende(r) m

voorzitter

Präsident m

de fungerende voorzitter

der amtierende [o. geschäftsführende] Vorsitzende

bij·zon·der¹ <bijzondere, bijzonderder, bijzonderst> [bizɔndər] ADJ

1. bijzonder:

bijzonder (niet algemeen)

besondere(r, s)

bijzonder (niet algemeen)

spezielle(r, s)

bijzonder (in samenstellingen)

Sonder-

in het bijzonder

insbesondere

in het bijzonder

im Besonderen

2. bijzonder (ongewoon):

bijzonder

besondere(r, s)

het is niets bijzonders

es ist nichts Besonderes

3. bijzonder:

bijzonder (zonderling)

seltsam

bijzonder (zonderling)

eigenartig

bijzonder (zonderling)

sonderbar

bijzonder (niet m.b.t. personen)

besondere(r, s)

4. bijzonder:

bijzonder (zeer groot)

besonders

bijzonder (zeer groot)

ungewöhnlich

bijzonder (zeer groot)

außergewöhnlich

bijzonder (alleen met ontkenning)

sonderlich

5. bijzonder:

bijzonder (niet van de overheid)

privat

bijzonder (in samenstellingen)

Privat-

het bijzonder onderwijs

der Privatschulunterricht

6. bijzonder (eigen, particulier):

bijzonder

besondere(r, s)

bijzonder

eigene(r, s)

bijzonder

spezielle(r

bijzonder

s)

pleit·ster <pleitster|s> [plɛɪtstər] SUBST f

pleitster weibliche Form von pleiter

Siehe auch: pleiter

plei·ter <pleiter|s> [plɛitər] SUBST m

pleiter (advocaat)

Anwalt m

pleiter (advocaat)

Verteidiger m

bij·zit <bijzit|ten> [bɛɪzɪt] SUBST f

bijzit

Konkubine f

lift·ster SUBST f

liftster weibliche Form von lifter

Siehe auch: lifter

lif·ter <lifter|s> [lɪftər] SUBST m

lifter

Anhalter m

lifter

Tramper m

af·zet·ster SUBST f

afzetster weibliche Form von afzetter

Siehe auch: afzetter

af·zet·ter <afzetter|s> [ɑfsɛtər] SUBST m

afzetter

Betrüger m

bij·zet·ta·fel <bijzettafel|s> [bɛizɛtafəl] SUBST f

bijzettafel

Beistelltisch m

bet·weet·ster SUBST f

betweetster weibliche Form von betweter

Siehe auch: betweter

bet·we·ter <betweter|s> [bɛtwetər] SUBST m

betweter

Besserwisser m

door·zet·ster SUBST f

doorzetster weibliche Form von doorzetter

Siehe auch: doorzetter

door·zet·ter <doorzetter|s> [dorzɛtər] SUBST m

doorzetter

Kämpfernatur f

bij·ziend <bijziende, bijziender, bijziendst> [bɛizint] ADJ

bijziend

kurzsichtig

bij·zet·ting <bijzetting|en> [bɛɪzɛtɪŋ] SUBST f

bijzetting

Beisetzung f

bijzetting

Bestattung f

spot·ster SUBST f

spotster weibliche Form von spotter

Siehe auch: spotter

spot·ter <spotter|s> [spɔtər] SUBST m

1. spotter (grapjas):

spotter

Spötter m

2. spotter (observeerder):

spotter

Spotter m

spotter

Beobachter m

bij·zin <bijzin|nen> [bɛizɪn] SUBST m

bijzin

Nebensatz m

kerst·ster <kerstster|ren> [kɛrstɛr] SUBST f

1. kerstster (kerstversiering):

kerstster

Weihnachtsstern m

2. kerstster (sierplant):

kerstster

Weihnachtsstern m

kerstster

Poinsettie f form

sport·ster <sportster|s> [spɔrtstər] SUBST f

sportster weibliche Form von sporter

Siehe auch: sporter

spor·ter <sporter|s> [spɔrtər] SUBST m

sporter

Sportler m

pacht·ster SUBST f

pachtster weibliche Form von pachter

Siehe auch: pachter

pach·ter <pachter|s> [pɑxtər] SUBST m

pachter

Pächter m

vecht·ster <vechtster|s> [vɛxtstər] SUBST f

vechtster weibliche Form von vechter

Siehe auch: vechter

vech·ter <vechter|s> [vɛxtər] SUBST m

1. vechter (iem die taai volhoudt):

vechter

Kämpfernatur f

2. vechter (iem die vecht):

vechter

Kämpfer m