Übersetzungen für „bouquinieren“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

tui·nie·ren <tuinierde, h. getuinierd> [tœynirə(n)] VERB intr

1. tuinieren (als beroep):

tuinieren

Gärtner sein

tuinieren

eine Gärtnerei haben

2. tuinieren:

tuinieren (uit liefhebberij)

gärtnern

tuinieren (werken)

im Garten arbeiten

bot·vie·ren <vierde bot, h. botgevierd> [bɔtfirə(n)] VERB trans form

botvieren

frönen +Dat

zijn lusten botvieren

seinen Lüsten frönen

zijn vreugde botvieren

sich unbändig freuen

li·nië·ren <linieerde, h. gelinieerd> [linijerə(n)] VERB trans

liniëren

liniieren

de·fi·nië·ren <definieerde, h. gedefinieerd> [defin(i)jerə(n)] VERB trans

definiëren

definieren

een niet te definiëren gewaarwording

eine undefinierbare Empfindung

bou·quet <bouquet|s> [bukɛ] SUBST nt of m

bouquet (wijn)

Bukett nt

bouquet (wijn)

Blume f A

bouquet (wijn)

Buket nt

bouquet (sigaar)

Duft m

bouquet (sigaar)

Duftnote f

dren·te·nie·ren <drentenierde, h. gedrentenierd> VERB intr

drentenieren

nach Beendigung der beruflichen Laufbahn aufs Land ziehen

ren·te·nie·ren <rentenierde, h. gerentenierd> [rɛntənirə(n)] VERB intr

1. rentenieren (van zijn rente leven):

rentenieren

privatisieren

2. rentenieren (niets uitvoeren):

rentenieren

auf der faulen Haut liegen ugs

op·sie·ren <sierde op, h. opgesierd> [ɔpsirə(n)] VERB trans

1. opsieren (verfraaien):

opsieren

verzieren

opsieren

schmücken

2. opsieren (te mooi voorstellen):

opsieren

beschönigen

opsieren

ausschmücken

poei·e·ren VERB trans

poeieren → poederen

Siehe auch: poederen

poe·de·ren <poederde, h. gepoederd> [pudərə(n)] VERB trans

1. poederen (met poeder bestrooien):

poederen

pudern

2. poederen (met sneeuw inwrijven):

poederen

einseifen

ont·sie·ren <ontsierde, h. ontsierd> [ɔntsirə(n)] VERB trans

ontsieren

verunzieren

ontsieren

verunstalten

uit·gie·ren <gierde uit, h. uitgegierd> [œytxirə(n)] VERB trans (met ‘het’)

uitgieren

sich totlachen ugs

uitgieren

sich kranklachen ugs

zij gierden het uit

sie lachten sich fast tot ugs

hoef·die·ren [huvdirə(n)] SUBST Pl

hoefdieren

Huftiere Pl

ver·lui·e·ren <verluierde, h. verluierd> [vərlœyərə(n)] VERB trans

verluieren

verbummeln

verluieren

vergammeln