Übersetzungen für „kruipster“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

kruip·spoor <kruip|sporen> [krœypspor] SUBST nt

kruipspoor

Kriechspur f

druip·steen [drœypsten] SUBST nt of m geen Pl

druipsteen

Tropfstein m

kruis·steek <kruis|steken> [krœystek] SUBST m

kruissteek

Kreuzstich m

kruis·bes <kruisbes|sen> [krœyzbɛs] SUBST f

kruisbes

Stachelbeere f

kruis·weg <kruisweg|en> [krœyswɛx] SUBST m

1. kruisweg rel.:

kruisweg

Kreuzweg m

kruisweg

Leidensweg m

2. kruisweg KUNST (afbeeldingen):

kruisweg

Kreuzweg m

3. kruisweg übtr (lijdensweg):

kruisweg

Leidensweg m

4. kruisweg (snijpunt van twee wegen):

kruisweg

Kreuzweg m

kruisweg

Wegkreuzung f

kruip·strook SUBST f

kruipstrook → kruipspoor

Siehe auch: kruipspoor

kruip·spoor <kruip|sporen> [krœypspor] SUBST nt

kruipspoor

Kriechspur f

kruis·te·ken <kruisteken|s> [krœystekə(n)] SUBST nt

kruisteken

Kreuz(es)zeichen nt

een kruisteken over iem maken

ein Kreuzzeichen über jdm machen

krui·de·nier <kruidenier|s> [krœydənir] SUBST m

1. kruidenier (kleinhandelaar):

kruidenier

Lebensmittelhändler m

2. kruidenier (kleingeestig, bekrompen persoon):

kruidenier

Krämer m

kruidenier

Krämerseele f

kruidenier

Spießbürger m

3. kruidenier (winkel):

kruidenier

Lebensmittelladen m

kruidenier

Lebensmittelgeschäft nt

krui·den·bo·ter <kruidenboter|s> [krœydə(n)botər] SUBST f

kruidenboter

Kräuterbutter f

krui·pend [krœypənt] ADJ

kruipende dieren

Kriechtiere Pl

kruipende dieren

Reptilien Pl

krui·pe·rig <kruiperige, kruiperiger, kruiperigst> [krœypərəx] ADJ

kruiperig

kriecherisch

hij is kruiperig beleefd

er ist auf eine unterwürfige Art höflich

krui·sing <kruising|en> [krœysɪŋ] SUBST f

1. kruising (kruispunt, het snijden):

kruising

Kreuzung f

een kruising van twee autosnelwegen

ein Autobahnkreuz

2. kruising (bevruchting):

kruising

Kreuzung f

kruid·koek <kruidkoek|en> [krœytkuk] SUBST m

kruidkoek

Gewürzkuchen m

krui·me·len¹ <kruimelde, i. gekruimeld> [krœymələ(n)] VERB intr

1. kruimelen (brokkelen):

kruimelen

krümeln

kruimelen

zerbröseln

kruimelen

(zer)bröckeln

die kaas kruimelt

der Käse bröckelt

2. kruimelen (bij het eten kruimels maken):

kruimelen

krümeln

krui·si·gen <kruisigde, h. gekruisigd> [krœysəɣə(n)] VERB trans

kruisigen

kreuzigen

kruis·vuur [krœysfyr] SUBST nt geen Pl ook übtr

kruisvuur

Kreuzfeuer nt

krui·wa·gen <kruiwagen|s> [krœywaɣə(n)] SUBST m

1. kruiwagen (voertuig):

kruiwagen

Schubkarre f

kruiwagen

Schubkarren m

2. kruiwagen übtr (voorspraak):

kruiwagen

Fürsprecher m

kruiwagen

Gönner m

een (goede) kruiwagen hebben

einen Fürsprecher haben