Niederländisch » Deutsch

blaf·fen <blafte, h. geblaft> [blɑfə(n)] VERB intr

1. blaffen (honden):

blaffen abw

2. blaffen (tekeergaan):

laf·bek <lafbek|ken> [lɑvbɛk] SUBST m

Kaf·fer <Kaffer|s> [kɑfər] SUBST m gesch.

paf·fen <pafte, h. gepaft> [pɑfə(n)] VERB intr

1. paffen (roken):

2. paffen (schieten):

3. paffen (paf laten horen):

gaf·fel <gaffel|s> [ɣɑfəl] SUBST f

1. gaffel:

Gabel f

2. gaffel scheepv.:

Gaffel f

kaf·fer <kaffer|s> [kɑfər] SUBST m

1. kaffer (lomperik):

Rüpel m

2. kaffer (stommeling):

Kaffer m

maf·fen <mafte, h. gemaft> [mɑfə(n)] VERB intr

laf <laffe, laffer, lafst> [lɑf] ADJ

1. laf (lafhartig):

laf
feig(e)

2. laf (flauw):

laf
fad(e)

ef·fe [ɛfə] ADV

safe1 <safe|s> [sef] SUBST m

laf·heid <laf|heden> [lɑfhɛit] SUBST f


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski