Niederländisch » Deutsch

rechts·ge·bied [rɛxtsxəbit] SUBST nt geen Pl

1. rechtsgebied (bevoegdheid tot rechtspreken):

3. rechtsgebied (al wat de rechtspraak betreft):

recht·scha·pen <rechtschapen, rechtschapener, meest rechtschapen> [rɛxtsxapə(n)] ADJ

rechts·col·le·ge <rechtscollege|s> [rɛxtskɔleʒə] SUBST nt

rechts·ach·ter <rechtsachter|s> [rɛxtsɑxtər] SUBST m SPORT

recht·spre·ken <sprak recht, h. rechtgesproken> [rɛxtsprekə(n)] VERB intr

rechts·ge·ding <rechtsgeding|en> [rɛxtsxədɪŋ] SUBST nt

2. rechtsgeding (het procederen):

rechts·ge·volg <rechtsgevolg|en> [rɛx(t)sxəvɔləx] SUBST nt jur.

rechts·han·dig [rɛxtshɑndəx] ADJ

recht·streeks2 <rechtstreekse, rechtstreekser, meest rechtstreeks> [rɛxtstreks] ADV

rechts·po·si·tie [rɛxtspozi(t)si] SUBST f geen Pl

rechts·zit·ting <rechtszitting|en> [rɛxtsɪtɪŋ] SUBST f


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski