Übersetzungen für „wobbeln“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

bob·bel <bobbel|s> [bɔbəl] SUBST m

1. bobbel:

bobbel

Unebenheit f

bobbel (bolle verhevenheid)

Blase f

bobbel (weg)

Wölbung f

het papier zit vol bobbels

das Papier ist wellig

2. bobbel (lucht-, gasbel):

bobbel

Blase f

hob·bel <hobbel|s> [hɔbəl] SUBST m

hobbel

Unebenheit f

hobbel

Buckel m

bob·ben <bobde, h./i. gebobd> [bɔbə(n)] VERB intr

bobben

Bob fahren

lob·ben <lobde, h. gelobd> [lɔbə(n)] VERB intr

lobben

lobben

mob·ben <mobde, h. gemobd> VERB intr

mobben

mobben

tob·ben <tobde, h. getobd> [tɔbə(n)] VERB intr

1. tobben:

tobben (piekeren)

grübeln

tobben (sterker)

brüten

2. tobben (zwoegen):

tobben

sich abquälen

tobben

sich plagen

tobben

schuften ugs

zij moeten vreselijk tobben om rond te komen

sie müssen sich schrecklich abplagen, um über die Runden zu kommen

3. tobben (sukkelen):

tobben

sich abquälen

met zijn gezondheid tobben

kränkeln

op school met wiskunde tobben

sich in der Schule mit Mathematik ganz schön abplagen ugs

knob·bel <knobbel|s> [knɔbəl] SUBST m

1. knobbel (bolvormige uitwas):

knobbel

Höcker m

knobbel

Knoten m

2. knobbel form übtr (natuurlijke aanleg):

knobbel

Talent nt

knobbel

Begabung f

een knobbel voor iets hebben

ein Talent für etw haben

tob·be <tobbe|n, tobbe|s> [tɔbə] SUBST f

tobbe

Bottich m

tobbe

Wanne f

dob·ber <dobber|s> [dɔbər] SUBST m

1. dobber (drijver):

dobber

Schwimmer m

2. dobber (vistuig):

dobber

Langleine f

een harde dobber hebben

einen schweren Stand haben

lob·bes <lobbes|en> [lɔbəs] SUBST m

1. lobbes (grote hond):

lobbes

Riesenvieh nt

2. lobbes (goedzak):

lobbes

≈ gutmütige(r) Kerl m

lobbes abw

Trottel m

woe·len <woelde, h. gewoeld> [wulə(n)] VERB intr

1. woelen (onrustig liggen draaien):

woelen

sich (herum)wälzen

het kind heeft zich bloot gewoeld

das Kind hat sich bloßgestrampelt

2. woelen:

woelen (zich druk door elkaar bewegen)

wühlen

woelen (van gedachten)

schwirren

wor·tel <wortel|s> [wɔrtəl] SUBST m

1. wortel (deel van een plant):

wortel

Wurzel f

de wortels blootleggen

die Wurzeln freilegen

iets met wortel en tak [o. met wortel en al uitroeien]

etw mit der Wurzel ausrotten

iets met wortel en tak [o. met wortel en al uitroeien]

etw mit Stumpf und Stiel ausrotten

wortel schieten

Wurzeln schlagen [o. treiben]

2. wortel (groente):

wortel

Möhre f

wortel

Karotte f

geraspte wortels

geriebene Karotten Pl

3. wortel (deel waarmee iets ingeplant is):

wortel

Wurzel f

de wortel van een tand/haar

die Zahn-/Haarwurzel

4. wortel (oorsprong):

wortel

Wurzel f

het kwaad in de wortel aantasten

das Übel an der Wurzel packen

hebzucht is de wortel van alle kwaad

Habgier ist die Wurzel allen Übels form

5. wortel wisk.:

wortel

Wurzel f

3 is de wortel van 9

3 ist die Wurzel aus 9

dub·bel¹ <dubbel|s> [dʏbəl] SUBST nt (tweede gelijk exemplaar)

dubbel

Dublette f

rib·bel <ribbel|s> [rɪbəl] SUBST f

1. ribbel:

ribbel (verhoging aan een voorwerp)

Riffel f

ribbel (breiwerk)

Rippe f

2. ribbel (strepen op ribfluweel):

ribbel

Rippe f

kweb·bel <kwebbel|s> [kwɛbəl] SUBST m

1. kwebbel (persoon):

kwebbel

Schwatzkopf m

kwebbel

Quasseltante f

2. kwebbel (mond):

kwebbel

Schnabel m

kwebbel

Klappe f abw